Τα παιδιά μιας τρελής εποχής

Πριν από 28 χρόνια, 14 Μαρτίου, κυκλοφόρησε ένας πολύ καλός δίσκος του ροκενρόλ, από ένα σούπερ γκρουπ:

Οι Mad Season ήταν ένα από τα πολλά τέτοια κόλπα που έκανε η παρέα του Σιάτλ, που μερικά χρόνια πριν είχε βγάλει ένα αντίστοιχο άλμπουμ, το Temple of the Dog.

Οι Mad Season ήταν ο μακαρίτης Λέιν Στάλι των Alice in Chains, ο Μπάρετ Μάρτιν των Screaming Trees στα τύμπανα, ο Μάικ μακ Κρίντι των Pearl Jam στην κιθάρα και ο Τζον Σόντερς των Walkabouts στο μπάσο, που επίσης έχει πεθάνει.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Στα πόδια τους γύριζαν επίσης ο Μαρκ Λάνεγκαν (αλίμονο…), αλλά και διάφοροι περαστικοί όπως ο Έρικ Skerik Γουόλτον στο σαξόφωνο. Σε μια πιο πρόσφατη εκδοχή τους, μπάσο έπαιζε ο Νταφ (μακ Κάγκαν, αυτός από τους GnR), τύμπανα ο Ματ Κάμερον των Perl Jam και φωνητικά, στη θέση του αποθανόντα Στάλι, ο Κρις Κορνέλ που πέθανε και αυτός το ’17.

Η ιστορία του δίσκου είναι τόσο βαριά όσο και των μουσικών του. Ο μακ Κρίντι μετά το Vitalogy μπήκε σε κέντρο απεξάρτησης, όπου γνώρισε τον Σόντερς και όταν βγήκανε, πήραν τον Μάρτιν για τα ντραμς και τον κολλητό του μακ Κρίντι, Στάλι, στη φωνή.

Στις 12 Οκτωβρίου 1994 κανόνισαν το πρώτο τους live, παρότι δεν είχαν ολοκληρώσει ούτε ένα κομμάτι και επίσης, δεν είχαν όνομα. Όλα ήταν Mad στην περίπτωσή τους.

Μερικούς μήνες αργότερα όμως, είχαν το Above. Δέκα εξαιρετικά κομμάτια, με κορυφαία ανάμεσά τους το Wake Up και το River of Deceit, συν μερικές ακόμα συνθέσεις. Παρότι ο δίσκος δεν έφτασε ποτέ την τελειότητα των Temple of the Dog, ήταν πολύ καλός. Παρότι δεν έγινε δεκτός με κριτικούς διθυράμβους.

Τέλος πάντων, η συνέχεια ήταν δύσκολη. Ο Σόντερς πέθανε πρώτος το 1999, κάνοντας relapse στη χρήση, ακολούθησε ο Στάλι το 2002, έχοντας ήδη αναχωρήσει από τα εγκόσμια λίγο καιρό πριν.

Παρεμπιπτόντως, ως «Mad Season» αναφέρεται η εποχή κατά την οποία φύονται τα magic mushrooms. Το «Above» ήταν η έξοδος, πάνω από την τρελή εποχή. 

Όχι για όλους όμως…