Oikonomou pisoi Solarhub πίσω
ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ «ΤΥΠΟ»

Συνέδριο για το Δ. Γληνό: Υπόθεση δημόσιων σχέσεων;

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Κύριος Τύπος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 29/05/2017, 13:22
ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ «ΤΥΠΟ»

Ο Γ. Μαυρογιώργος, ακαδημαϊκός, γράφει για τον τρόπο που διοργανώθηκε το συνέδριο για τον Δ. Γληνό

1917-2017: Ένας αιώνας μετά την ιστορική γλωσσοεκπαιδευτική μεταρρύθμιση, με εμπνευστή και κύριο συντελεστή, το Δημήτρη Γληνό. Είναι ένα σημαδιακό έτος για μια ακόμη αποτίμηση της συμβολής του στα εκπαιδευτικά πράγματα της χώρας. Την ανακαλούμε, ιδιαιτέρως,  σήμερα, μπας και αντλήσουμε από τις ιδέες και τις  προτάσεις του για θέματα που είναι ακόμη σε εκκρεμότητα. Πολύ περισσότερο σήμερα που στην εξουσία βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα που  υποσχέθηκε  πως θα βάλει αριστερή σφραγίδα στην εκπαίδευση, εν μέσω μνημονιακών δεσμεύσεων και εξαναγκασμών.

Το «Ίδρυμα Γληνός» οργάνωσε  τριήμερο  συνέδριο «Δημήτρης Γληνός: Η σκέψη, η δράση, οι χρήσεις του» (19-21.5. 2017, στην Αθήνα). Πλούσιο το θεματολόγιο και πολλοί οι εισηγητές-σύνεδροι, όπως προκύπτει από το πρόγραμμα των εργασιών του. Διαβάζοντας  το τίτλο του συνεδρίου, για τη σκέψη, τη δράση και τις «χρήσεις» του έργου του  Δ. Γληνού, μου γεννήθηκαν κάποιες εύλογες, κατά τη γνώμη, απορίες που, αν τις συνδυάσω, καταλήγω σε μια μελαγχολική εκτίμηση για τις "χρήσεις" των συνεδρίων αυτού του είδους. Χρήσεις που εκφράζουν ,υποθέτω, μια μορφή ασύγγνωστης  ακαδημαϊκής αδεξιότητας, σε βαθμό που να ακυρώνει τη σημασία και το νόημα του ίδιου του συνεδρίου. Εξηγούμαι:

Το συνέδριο φέρεται ότι οργανώθηκε με συνδιοργανωτή το Εργαστήριο Ιστορίας της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.  Το συγκεκριμένο Εργαστήριο δεν εντάσσεται ακαδημαϊκά και λειτουργικά στο Πανεπιστήμιο, αλλά   στο Τμήμα Φιλοσοφίας ,Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας , και συγκεκριμένα, στον Τομέα Παιδαγωγικής. Έχει κι o ο Τομέας  τη  δική του ιστορική πορεία...

Αν επισκεφτούμε την ιστοσελίδα  του Εργαστηρίου ( http://hoe.pep.uoi.gr/),θα διαπιστώσουμε ότι το Εργαστήριο έχει ως μέλη ΔΕΠ μόνο το σημερινό Διευθυντή του, διδάκτορα του Τμήματος (δεν είναι το μοναδικό Εργαστήριο που έχει αυτό το χαρακτηριστικό). Παρόλα αυτά, διαβάζουμε ότι :

«Τα μέλη του Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού και το προσωπικό του

Eργαστηρίου  Iστορίας της Nεοελληνικής Eκπαίδευσης του Τομέα Παιδαγωγικής

σας καλωσορίζουν στην ηλεκτρονική τοποθεσία του Εργαστηρίου.

Ο Διευθυντής»

Ο Διευθυντής και το  Εργαστήριο είναι ένα και το αυτό. Εργαστήριο-Διευθυντής, αλλά και εισηγητής και πρόεδρος του Συνεδρίου αναφέρονται στο ίδιο πρόσωπο! Με άλλα λόγια, το Εργαστήριο παρέστη σύσσωμο στο συνέδριο. Μάλλον, αυτοπροσώπως, προσωποπαγώς και σύσσωμο. Ο Διευθυντής-Εργαστήριο, με το που ανακοινώνεται  ως συνδιοργανωτής, είναι κάπως δύσκολο να διακρίνεις ποιον αλήθεια τιμά: Τη μνήμη του Δ. Γληνού, το « Ίδρυμα Γληνός», το Εργαστήριο ή τον Διευθυντή του; Ίσως, έχουμε μια συνδυασμένη χρήση του Δ. Γληνού, του Ιδρύματος, του Εργαστηρίου και του Συνεδρίου;

Ο ιδρυτής του Εργαστηρίου δεν αναφέρεται  στην ιστοσελίδα ως μέλος-ερευνητής του, αν και είναι ενεργός και καταξιωμένος  ιστορικός της Εκπαίδευσης. Τρία από τα εξαιρετικά  βιβλία του ιδρυτή συμπεριλαμβάνονται  στη Σειρά  εκδόσεων του Εργαστηρίου. Την ίδια στιγμή  ο σημερινός /διάδοχος Διευθυντής απέφυγε να συμπεριλάβει στη Σειρά εκδόσεων του Εργαστηρίου  το δικό του βιβλίο, "Τα Αποσυρθέντα Βιβλία", για  να δώσει συνέχεια στη Σειρά. Προτίμησε άλλον εκδοτικό οίκο και το έβγαλε εκτός της Σειράς. Το προβάλλει, ωστόσο, από την ιστοσελίδα του Εργαστηρίου! Προφανώς, ενδιαφέρεται να καταγραφεί  η ασυνέχεια…

Καταλήγουμε στην υπόθεση εργασίας ότι  πρόκειται, μάλλον, για  μια μορφή ετεροχρονισμένης «χρήσης» του έργου  και της εμβληματικής μορφής του Δ. Γληνού. Αν ισχύει αυτό, τότε είναι δύσκολο να αποφύγουμε αποκαρδιωτικές σκέψεις. Ο Δ. Γληνός και το «Ίδρυμα Γληνός» δεν προσφέρονται για αυτού του είδους  τις τακτικές δημόσιων σχέσεων, που εκθέτουν πολλούς, ακόμα και τον προσκεκλημένο Υπουργό Παιδείας. Πρόκειται για πρακτικές που μειώνουν τη σημασία αφιερωματικών συνεδρίων προς τιμή εμβληματικών μορφών της εκπαιδευτικής μας ιστορίας. Τι πείραζε να φέρεται ως συνδιοργανωτής ο Τομέας Παιδαγωγικής, με τα εφτά εναπομείναντα μέλη του, αντί για τη μοναχική φιγούρα ενός Διευθυντή  ενός προσωποπαγούς Εργαστηρίου;

Θα γενικεύαμε, διατυπώνοντας τον ισχυρισμό πως, όταν οι προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες δεν έχουν όρια, τότε ακυρώνονται θεμελιώδεις ακαδημαϊκές αρχές. Ατυχώς, ο τελευταίος ισχυρισμός επιβεβαιώνεται από σχετικά πρόσφατη συσσωρευμένη και άκρως αποκαρδιωτική εμπειρία. Οι «δημόσιες ιστορίες», προφανώς, έχουν να κάνουν και  με τις δημόσιες σχέσεις και τη διαχείριση εντυπώσεων. Αυτές, όμως, δεν μπορούν να παίζουν στο ταμπλό τιμητικών εκδηλώσεων στη μνήμη του Δημήτρη Γληνού, και μάλιστα σε χαλεπούς καιρούς…

ΣΧΟΛΙΑ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
Ντοτη3 dodoni back