Σύλλογος εργαζόμενων Χατζηκώστα: 5 ερωτήματα

Ο σύλλογος εργαζόμενων στο νοσοκομείο «Χατζηκώστα» διατυπώνει πέντε ερωτήματα, σχετικά με τη διοικητική μεταφορά του Κέντρου Ψυχικής Υγείας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και την Ψυχιατρική κλινική:

• Από πού προκύπτει να παίρνονται αποφάσεις από κάποιο όργανο (η σύγκλητος του Πανεπιστημίου), που καμιά σχέση δεν έχει με το νοσοκομείο Χατζηκώστα για το τμήμα του, όταν μάλιστα ανήκουν σε διαφορετικά υπουργεία χωρίς την άποψη του νοσοκομείου Χατζηκώστα;
• Γιατί στο παρελθόν  το Κέντρο Ψυχικής Υγείας δεν εντάχθηκε  στον οργανισμό του νοσοκομείου, ενώ λειτουργούσε υπό την αιγίδα του;
• Ποιοι λόγοι επιβάλλουν την τροποποίηση της λειτουργίας του Κ.Ψ.Υ. ;
• Γιατί δεν ενημερώθηκαν οι γιατροί και το προσωπικό;
• Δηλαδή τα τελευταία 30 χρόνια  το Κ.Ψ.Υ. λειτουργεί παρανόμως; Και αν ναι, ποιοι ευθύνονται ;

Ο σύλλογος αναφέρει ότι η Ψυχιατρική κλινική προσπαθεί να προσαρτήσει το ΚΨΥ εδώ και δύο χρόνια (τότε, όπως αναφέρει, η απόπειρα αποτράπηκε με δημόσια παρέμβαση και του συλλόγου εργαζομένων).

Αναφέρει επίσης ότι οι διοικήσεις του νοσοκομείου δεν φρόντισαν  να  συμπεριληφθεί στον οργανισμό λειοτουργίας, «κάτι που πιθανόν  έγινε ώστε το Κέντρο ψυχικής Υγείας να είναι ‘στον αέρα’».

Προσθέτει ότι «το Κ.Ψ.Υ. λειτουργεί 30 χρόνια με τη διοικητική και επιστημονική ευθύνη του Χατζηκώστα, όλο το προσωπικό του ανήκει στο Χατζηκώστα, τα λειτουργικά του έξοδα επιβαρύνουν το Χατζηκώστα και είναι τμήμα του δικτύου Υπηρεσιών του Ψυχιατρικού Τομέα του Χατζηκώστα. Από την άλλη πλευρά υπό την ευθύνη της Πανεπιστημιακής Ψυχιατρικής Κλινικής από το 2008 λειτουργεί το Κέντρο Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων».

Ο σύλλογος απορρίπτει επίσης τα περί «εμφυλίου» μεταξύ των δύο νοσοκομείων και ξεκαθαρίζουν ότι δεν υφίσταται τέτοια κατάσταση, από την πλευρά των εργαζόμενων.

Καλεί δε τη διοίκηση του νοσοκομείου να συνταχθεί με τα αιτήματα του συλλόγου και να μην αλλάξει ο υπάρχον τρόπος λειτουργίας του Κ.Ψ.Υ.

Τονίζει τέλος την αντίθεσή του «στην τροποποίηση της λειτουργίας του Κ.Ψ.Υ. Πάγια θέση μας είναι η παροχή δωρεάν δημόσιας υγείας και δεν θα μπορούσε να διαφέρει και στην ψυχική υγεία».