Ο Τύπος Ιωαννίνων συνομίλησε εξ αποστάσεως με τον Ρομπ Γκάρζα, τον έναν από τους δύο «βασικούς» Thievery Corporation, της μπάντας που ετοιμάζεται για ένα από τα μεγαλύτερα live όλων των εποχών και μέχρι στιγμής, στα Γιάννενα.
Ιδού λοιπόν, η συνέντευξη:
Σας αρέσει πραγματικά η Ελλάδα, έτσι; Τι ακριβώς επηρεάζει τη μπάντα σε αυτό; Οι τοποθεσίες, το κοινό ή κάποιο σοβαρό (ή και όχι) ένστικτο γι αυτή τη γωνιά του πλανήτη;
Αγαπάμε την Ελλάδα, εντελώς! Είναι το κύριο μέρος στο οποίο περνάμε τη ζωή μας, εκτός των ΗΠΑ. Παίξαμε κάποτε στη Θεσσαλονίκη, στον «Μύλο» και το κοινό ήταν σε έκσταση, δεν μας αφήνανε να κατεβούμε από τη σκηνή και νομίζω κάναμε πέντε ή έξι encore.
Από τότε, δημιουργήθηκε με ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα και τον κόσμο εδώ που ήταν πάντα υποστηρικτικός και αναγνωρίζει αυτή την ειδική σχέση μας, με τον τόπο. Και φυσικά, είναι μια όμορφη χώρα, της οποίας την κουλτούρα, το φαγητό και τους ανθρώπους, αγαπάμε εξίσου!
Η μουσική των TC εξελίχθηκε αυτά τα 30 χρόνια. Υπάρχουν τυχόν όρια ή σκέψεις «πάμε να κάνουμε κάτι άλλο» μουσικά;
Ναι, η μουσική μας οπωσδήποτε εξελίχθηκε τα τελευταία χρόνια και εν μέρει, το συναρπαστικό είναι ότι δεν έχουμε αυστηρά όρια. Είμαστε πάντα πρόθυμοι-ες να εξερευνήσουμε νέους ήχους και είδη, είτε ενσωματώνουν στοιχεία της τζαζ, της μποσανόβα, της ρέγγε ή της ηλεκτρονικής μουσικής.
Αυτή η διαθεσιμότητα για πειραματισμό και δοκιμασία νέων πραγμάτων, έχει δημιουργήσει τον πυρήνα της ταυτότητάς μας.
Ψάχνουμε πάντα τρόπους να σπρώξουμε τα δημιουργικά μας όρια και να ανακαλύψουμε διαφορετικά μουσικά τοπία. Είναι αυτό το πνεύμα της περιέργειας τελικά, που κρατάει τη μουσική μας φρέσκια και ελπίζουμε να συνεχίσουμε έτσι, όσο προχωράμε μπροστά.
Ήσασταν πάντα κοινωνικά ενεργοί, δηλώνοντας την άποψή σας. Πώς είναι τα πράγματα στις ΗΠΑ αυτό τον καιρό, ενόψει προεδρικών εκλογών;
Αυτή τη στιγμή τα πολιτικά πράγματα στις ΗΠΑ μοιάζουν με συνδυασμό τρελάδικου, τσίρκου και φωτιάς σε χωματερή. Πραγματικά δεν έχω ιδέα τι να περιμένω. Η Αμερική είναι πλέον τόσο «διαπερατή» λόγω της εξάπλωσης και της ανάμειξης σε όλες αυτές τις πολιτικές συγκρούσεις, ενώ ο κόσμος της τα βγάζει πέρα με το ζόρι.
Υπάρχει η κρίση των αστέγων, η κρίση του fentanyl (σ.σ. εξαρτήσεις και θάνατοι από οπιώδη αναλγητικά), άνθρωποι δεν έχουν υγειονομική κάλυψη ή «λυγίζουν» από τα πολλά χρέη και το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε, είναι αυτοί οι δύο ηλικιωμένοι κλόουν.
Νομίζω εντέλει ότι οι ΗΠΑ χάνουν την αξιοπιστία τους στο παγκόσμιο σκηνικό και όλοι, συντονίζονται στην τρέλα μιας αυτοκρατορίας που καταρρέει.
Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις το «αντίδοτο» στη μουσική «εποχή Spotify», για να διατηρηθεί ζωντανή η σύνδεση με το κοινό;
Ναι, έτσι φαίνεται. Ζούμε σε μια εποχή όπου η μουσική είναι πολύ «εταιρική» και μοιάζει επίσης πολύ διαθέσιμη. Με όλες τις streaming πλατφόρμες, φαίνεται ότι η μουσική δεν έχει την ίδια αξία, που είχε παλιότερα. Είναι λοιπόν πολύ ισχυρό στοιχείο, για μια μπάντα να έχει μια πραγματική σχέση με το κοινό.
Μοιάζει με την πιο αυθεντική, πρωτόλεια εμπειρία που μπορεί να υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων που φτιάχνουν τη μουσική και τους ανθρώπους που την ακούνε.
Αυτό που μου αρέσει να φέρνω μαζί μου στη σκηνή, είναι ότι έχουμε ανθρώπους από τόσες πολλές διαφορετικές κουλτούρες που παίζουν διαφορετικούς ήχους και είναι τόσο πολύ ταλαντούχοι. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς να το ζήσεις με άλλο τρόπο, αυτό που σου προσδίδει το μαγικό συναίσθημα, να βλέπεις μια συναυλία, όντας κομμάτι του κοινού, όπου όλοι-ες γιορτάζουν τη μουσική.
Έχετε έρθει ποτέ ξανά στα Γιάννενα;
Τώρα που το λες, επισκέφθηκα τα Γιάννενα περίπου 20 χρόνια πριν. Είχα ένα φίλο από εκεί και ήρθα για δύο-τρεις μέρες. Ήταν πραγματικά υπέροχα, απόλαυσα τη φύση και τις ιστορικές διαστάσεις της πόλης.
Πιστεύετε ότι η μουσική είναι τελικά η μόνη πραγματική (και λειτουργική) χρονομηχανή που έφτιαξε ο άνθρωπος;
Η μουσική μπορεί να σε πάει πίσω στον χωροχρόνο, επαναφέροντας τα συναισθήματα και τις εμπειρίες που συνδέονται με αυτή. Μπορεί επίσης να συνδέσει γενιές, επιτρέποντας μας να ζήσουμε τη μουσική και την κουλτούρα του παρελθόντος.
Η μουσική έχει αυτή την άχρονη και ατέλειωτη ποιότητα, να υπερβαίνει τον παρόντα χρόνο και να γίνεται ό,τι πιο κοντινό σε χρονομηχανή, πηγαίνοντάς σε, σε διαφορετικές κουλτούρες και εποχές, που μόνο με τη φαντασία σου μπορείς να επισκεφθείς, τελικά.
Info
Thievery Corporation, 8/7/24, Λιμνοπούλα (πόρτες ανοίγουν στις 20.00)
Support : Iota Phi, οpening Act : Artificial Touch, Dj set: Xaris Tsitos
Προπώληση 28 ευρώ, πόρτα 30 ευρώ. Παιδιά κάτω των 10 ετών μπαίνουν δωρεάν.