H επίσκεψη του προέδρου της ΕΟΚ Βαγγέλη Λιόλιου στα Γιάννενα είχε και μια προεκλογική χροιά, καθώς ο αρτινός στην καταγωγή διεκδικεί τη δεύτερη θητεία του, μετά τον «αιώνα Βασιλακόπουλου» που άλλοι τον θυμούνται με νοσταλγία και άλλοι όχι, στον χώρο του μπάσκετ.
Ο κ. Λιόλιος πιστώνεται με ένα βασικό έργο κατά τη θητεία του: ότι ψηφιοποίησε γρήγορα και με μεγάλη ακρίβεια το «δυναμικό» της μπασκετικής Ελλάδας, η οποία διανύει μέρες παρακμής στο άθλημα, ως εθνική αντιπροσωπεία. Πρόκειται για ένα πολύ βοηθητικό εργαλείο, στο οποίο η ΕΟΚ στηρίζει τις ενέργειες για την ανάπτυξη του μπάσκετ, παρέχοντας δημογραφικά και γεωγραφικά στοιχεία.
Γι αυτό και στις συναντήσεις του στην πόλη, με τον δήμαρχο Θωμά Μπέγκα πχ, επέμενε στα στοιχεία του που δείχνουν ότι «χρειάζονται δύο μεγάλα κλειστά γήπεδα».
Βέβαια, όταν λες «κλειστό» στα Γιάννενα, τα τελευταία δέκα χρόνια αυτόματα πατάς κάποιους διακόπτες: αρκετή κωλυσιεργία και μια απόφαση για νέο γήπεδο που πριν πέντε χρόνια είχε αυτό που τόσο πολύ αγαπάει να αναφέρει ο περιφερειάρχης Αλέκος Καχριμάνης: «Πρωθυπουργική δέσμευση».
Τότε βέβαια ήταν ενός άλλου πρωθυπουργού και μάλλον, στα Γιάννενα δεν λογίστηκε ιδιαίτερα ως δέσμευση. Ο κ. Καχριμάνης αποφάσισε με το γνωστό του τρόπο (με ελάχιστες ερωτήσεις και πίστη σε ανώνυμους-επώνυμους συμβουλάτορες), να εγκαταλείψει την περιοχή του Βοτανικού όπου θα γινόταν ένα νέο γήπεδο μπάσκετ και να δεχτεί την «προσφορά» του Άδωνη Γεωργιάδη που το 2019 έκανε ό,τι μπορούσε για να αδειάσει το Ελληνικό από τα, σε ημιαχρηστία, ολυμπιακά ακίνητα.
Έτσι, βρεθήκαμε το 2024 και ένα κλειστό-παζλ, που «σταλίζει» στο αγρόκτημα Κατσικά.
Ο κ. Λιόλιος δεν είδε μόνο τον κ. Μπέγκα, ο οποίος επανέφερε την πρόταση του κλειστού του Βοτανικού ως μελλοντικά συνυπάρχον (;) κλειστό του Κατσικά (;) και τον κ. Καχριμάνη, στον οποίο συγκατένευσε, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Περιφέρειας Ηπείρου, στο «μεγάλο κλειστό που ετοιμάζεται».
Είδε και τους συλλόγους, που εν τω προκειμένω τον αφορούν περισσότερο, καθώς η προεκλογική περίοδος στην ΕΟΚ έχει ουσιαστικά ξεκινήσει.
Και εκεί, ο κ. Λιόλιος συζήτησε κυρίως για θέματα ανάπτυξης, που «καίνε» περισσότερο από το αν τα Γιάννενα θα έχουν ένα μεγάλο γήπεδο για να είναι βιώσιμοι εμπορικά ένας ή δύο σύλλογοι. Κυρίως, η κουβέντα γίνεται για το ενδεχόμενο, μια ομάδα να ανέβει στην Α1 ανδρών, όπου η εμπορική απαίτηση είναι και η μεγαλύτερη στην Ελλάδα.
Ο στόχος της σημερινής ηγεσίας της ΕΟΚ όμως είναι βασικά τα προπονητήρια. Δεν είναι αρνητική στα μεγάλα γήπεδα, αλλά γνωρίζει πολύ καλά ότι η ύπαρξή τους δεν συνεπάγεται κατευθείαν την μπασκετική ανάπτυξη, ακόμα και σε μια πόλη σαν τα Γιάννενα, που το Νέο Κλειστό σχεδόν… έφερε την άνοιξη.
Αυτό που θέλει είναι χώρος για να αναπτύξει υποδομές. Και για τον χώρο, χρειάζεται την αυτοδιοίκηση.
Σε ό,τι αφορά τα μεγάλα γήπεδα, υπάρχει μια απόσταση που στην Ήπειρο θα πάρει χρόνια για να καλυφθεί: από το να κάνεις πρωταθλητισμό ή να κερδίζεις την παραμονή σου στις ψηλές κατηγορίες και να διεκδικείς κάτι παραπάνω, μέχρι να φιλοξενήσεις μια μεγάλη, διεθνή διοργάνωση ή έστω ένα κομμάτι της, η απόσταση είναι… χιλιάδες θέσεις. Η FIBA θέλει 10.000 κατ΄ ελάχιστον και δεν υπολογίζει πχ ούτε το ωραίο κλειστό των Λιοσίων ως πιθανή έδρα. Το Τ9 της Άρτας, το μεγαλύτερο και πιο σύγχρονο κλειστό στην Ήπειρο, έχει 1.200 θέσεις. Ακόμα και το κλειστό της ξιφασκίας δεν επαρκεί για τέτοιου είδους «επισκεψιμότητα». Για εθνικές και τοπικές διοργανώσεις, ναι.
Το ερώτημα λοιπόν είναι «ένα πανάκριβο (και με πολλά «χιλιόμετρα) γήπεδο ή με μικρότερη δαπάνη, σύγχρονα κλειστά καλής δυναμικής και πολλά προπονητήρια»; Σημειώνεται ότι η «προκαταρτική τιμολόγηση» του κλειστού έχει διάφορες κλιμακώσεις. Μέχρι στιγμής, έχει στοιχίσει στην Περιφέρεια Ηπείρου περί τα 2,5 εκατ. ευρώ, για να είναι μια αποθηκευμένη υποδομή.
Αυτό, είναι ένα θέμα που συζητήθηκε κατά την επίσκεψη του κ. Λιόλιου. Άγνωστο αν οδήγησε κάπου η συζήτηση.