Πληρώνουμε τα περισσότερα για στέγη, στην ΕΕ

Μπορεί η κυβέρνηση της ΝΔ να διοχετεύει καθημερινά σχεδόν ποσά που διαθέτει για την απάλυνση των επιπτώσεων της καλπάζουσας ακρίβειας.

Μπορεί ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνης Γεωργιάδης να ματαιοπονεί επικοινωνιακά, τη στιγμή που έχει χάσει το «ματς της ακρίβειας».

Μπορεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να συγκρίνει επιλεκτικά οικονομικά μεγέθη της χώρας, με άλλες οικονομίες, πολύ διαφορετικές από της Ελλάδας.

Η αποτυχία αντικατοπτρίζεται στα στατιστικά της Eurostat που δύσκολα θα αμφισβητηθούν.

Σύμφωνα με αυτά λοιπόν, τα κόστη στέγασης το 2021 στην Ελλάδα έφταναν το 34% του διαθέσιμου εισοδήματος.

Πρώτη σε όλη την ΕΕ, η οποία έχει μέσο όρο 18,9%, πάνω από τη Δανία και την Ολλανδία, χώρες αμφότερες που προσφέρουν πολύ μεγαλύτερους μισθούς από ό,τι η Ελλάδα.

????????️ In 2021, the share of housing costs in disposable income was on average 19% in the EU.
Highest shares in:
???????? Greece (34%)
???????? Denmark (26%)
???????? The Netherlands (24%)

Lowest in:
???????? Malta (9%)
???????? Cyprus (11%)
???????? Lithuania (12%)

???? https://t.co/77pU6wfOGk pic.twitter.com/EZtl95GZyN

— EU_Eurostat (@EU_Eurostat) February 16, 2023

Ακόμα χειρότερο είναι το μερίδιο του εισοδήματος που διαθέτουν για στέγη, τα νοικοκυριά στο όριο φτώχιας, στην Ελλάδα: Και πάλι πρώτη η χώρα στην ΕΕ, με 60% (!) του εισοδήματος να διατίθεται για στέγη...

????????️ In 2021, the share of housing costs in disposable income for people at-risk-of poverty was 38% in the EU.
Highest shares in:
????????Greece (60%)
????????Denmark (57%)
????????The Netherlands (48%)

Lowest in:
????????Malta (18%)
????????Cyprus (19%)
????????Lithuania (24%)

????https://t.co/77pU6wfOGk pic.twitter.com/xkZvmnA0TU

— EU_Eurostat (@EU_Eurostat) February 16, 2023

Η στέγη στην Ελλάδα, στη φάση ακριβώς που απελευθερώνονται οι πλειστηριασμοί ακόμα και πρώτης κατοικίας, είναι μια στρεβλή οικονομική δραστηριότητα, που χτίστηκε πάνω στην ανάγκη των πολιτών, αλλά με γνώμονα το τραπεζικό κέρδος: Ακριβά ενοίκια, αναντίστοιχα με την ποιότητα των σπιτιών, ακριβά δάνεια, διαμόρφωση της αγοράς χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η κοινωνική ανάγκη και οι οικονομικές δυνατότητες.