Πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα

Πριν από 33 χρόνια τέτοιες μέρες, οι Bad Religion, η πανκ καταιγίδα του Γκρεγκ Γκράφιν από το LA, κυκλοφορούσε ένα από τα καλύτερα LP της: Against the Grain.

Η μπάντα που μαζί με τους Social Distortion όρισαν σε μεγάλο βαθμό τον american punk ήχο, είχε ήδη τέσσερα δυνατά στούντιο άλμπουμ, αλλά ήταν ακόμα για «ειδικά κοινά».

Το Against the Grain ναι μεν την ανέδειξε καλύτερα εμπορικά, αλλά δεν την έκανε και τόσο «φιλική». Δεν το έπαιξαν τα ραδιόφωνα, δεν το «έσπρωξε» η τηλεόραση και ο λόγος ήταν κάτι παραπάνω από προφανή. Οι BR έχουν ένα από τα πιο προβοκατόρικα logos για τον δυτικό κόσμο, ένα σταυρό σε απαγορευτικό, παρότι δεν καθορίζονται στεγνά ως «αντίθρησκοι».

Η στάση τους όμως στα κοινωνικά ζητήματα είναι δεδομένα αντισυστημική και όχι ψευδεπίγραφα, με alt right επιχειρήματα και πρακτικές, αλλά πραγματικά ριζοσπαστική.

Το Against the Grain ήταν το τρίτο εν σειρά άλμπουμ με την ίδια σύνθεση, που θα άλλαζε κατόπιν. Ήταν επίσης το τρίτο μετά την επανασύνδεσή τους και δεν θεωρείται τόσο καλό όσο το Suffer ή το No Control.

Είχε όμως τουλάχιστον τρία κομμάτια που εκτός από εξαιρετικά, ήταν και προφητικά. Πρώτα, το Modern Man, «evoluniotary betrayer, ecosystem destroyer» όπως λένε εμφατικά οι στίχοι. Έπειτα, το The Positive Aspect of Negative Thinking, ένας υπαρξιακός εκνευρισμένος ύμνος.

…και τέλος, το 21^st Century (Digital Boy) που σε ένα βαθμό, είναι μια συνέχεια του 21^st Century Schizoid Man των King Crimson και το οπτικοποίησε σε βίντεο κλιπ ο Γκορ Βερμπίνσκι.

Το Against the Grain ήταν ένα άλμπουμ-καμπή για τη μπάντα. Ήταν όμως και εκείνο που υπέγραψε οριστικά (και σχεδόν αμετάκλητα), τον ήχο των Bad Religion.