Ούτε μισό χιλιόμετρο υπευθυνότητας

Ποιος, αλήθεια, μπορεί να μην κοιτάζει με ανοιχτό το στόμα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες γύρω από το αν ένας οδικός άξονας (και μια σήραγγά του) είναι ασφαλείς ή όχι;

Πώς είναι δυνατόν ένας περιφερειάρχης, παντοδύναμος εκλογικά, να εκφράζει δημόσια επίμαχες επιφυλάξεις για την επικινδυνότητα της Εγνατίας, αλλά η πολιτική προστασία της Περιφέρειας Ηπείρου να μην έχει κλείσει τον δρόμο;

Πώς μπορεί ένας αιρετός, τέτοιας αναγνωρισιμότητας και τοπικής ισχύος, να αυτοακυρώνεται με το ιλαρό επιχείρημα «εντάξει, είπαμε και μια κουβέντα παραπάνω», υποβαθμίζοντας την αξία του ίδιου του οργάνου της Περιφέρειας Ηπείρου;

Πώς είναι δυνατόν ένας υφυπουργός να έρχεται ανεπίσημα στα Γιάννενα και τρεις μέρες μετά το υπουργείο να μην έχει βγάλει κουβέντα για το αν τελικά αυτός ο δρόμος και η «μυστηριώδης σήραγγα» που δεν ξέρουμε καν ποια είναι στην αρχή, είναι ασφαλή ή όχι;

Πώς γίνεται ένα πρωί, ο ίδιος υφυπουργός να ανακοινώνει ότι η σήραγγα (που τη βρήκαμε τελικά ποια είναι) θα κλείσει, όχι γιατί είναι επικίνδυνη, αλλά για να μην ανησυχούν οι πολίτες που ανησύχησαν επειδή ο περιφερειάρχης εννόησε ότι θα πρέπει να ανησυχούν (αυτά τα τελευταία δεν τα λέει, αλλά τα εννοεί);

Αλήθεια, υπάρχει ένα μέτρο σοβαρότητας και δημόσιας ευθύνης σε αυτή την ιστορία, η οποία συμβαίνει σε μια χώρα όπου κανείς πολιτικός φορέας μάλλον δεν έβαλε μυαλό μετά την τραγωδία των Τεμπών;