![[300,399] Ψιχάλες](https://openweathermap.org/img/wn/01n@2x.png)
Το 1986 η παλιοπαρέα των Bad Seeds ήταν σύσσωμη παρούσα και πυρέσσουσα: Κέιβ, Μπλίξα, Άνταμσον, Χάρβι, Γουάιντλερ. Οι Αυστραλοί+Γερμανοί+Ελβετοί+Άγγλοι είχαν βγάλει ήδη δύο άλμπουμ και το αμέσως προηγούμενο, ήταν η δική τους, πρώιμη αποκάλυψη.
Τι θα βγάζανε λοιπόν μετά το The firstborn is dead; Μα, διασκευές φυσικά.
Όχι όμως τις συνηθισμένες ή τουλάχιστον, όχι με το συνηθισμένο τρόπο παιγμένες. Καταρχάς, πιστοί στις βιβλικές αναφορές, πήρανε τον τίτλο Kicking Against the Pricks από τη βίβλο του Ιακώβ και τις ιδέες, από τις επιρροές τους.
Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή
Οι Bad Seeds σε αυτό τον τρίτο δίσκο τους, που κυκλοφόρησε στις 18 Αυγούστου του 1986, θα έπαιζαν κομμάτια των Velvet, του Τζον Λι Χούκερ, του Χέντριξ, αλλά και του Άλεξ Χάρβι και της κάντρι σκηνής.
H μπάντα φανερά κάνει το κομμάτι της, φέρνοντας τα κομμάτια στα «νερά» της, με έναν τρόπο που γεννάει ερωτήματα, πώς θα ήταν αν ηχογραφούσαν και άλλες διασκευές που έπαιξαν στις πρόβες, όπως κομμάτια του Τομ Τζόουνς και των Saints για παράδειγμα.
Δύο ιδιαίτερες στάσεις αξίζει να γίνουν στο By the time I get to Phoenix και στο Hey Joe. Το μεν πρώτο, «προλέγει» σε ένα μεγάλο βαθμό τη μεθεπόμενη δεκαετία του Cave, με τις μεγα-οπερετικές στιγμές. Το δε δεύτερο, είναι μια από τις πιο επιβλητικές διασκευές του παραδοσιακού κομματιού που κατοχύρωσε ο Μπίλι Ρόμπερτς και εκτόξευσε στα άστρα ο Τζίμι Χέντριξ.
Η συνέχεια του συγκροτήματος ήταν ιλιγγιώδης. Your Funeral… My Trial και κυρίως, Tender Prey, λίγο πριν έρθει μια από τις κορυφαίες στιγμές της μουσικής, το The Good Son.
Το Kicking Against the Pricks ήταν μια στιγμή για ρέκτες. Και οι Βad Seeds ήταν πάντα τέτοιοι.
