Όταν καλείσαι να πάρεις θέση…

* Της Κατερίνας Μιτοπούλου

Το 2022 μας βρίσκει να ασφυκτιούμε ξανά.

Φαντάζει σαν μια άσχημη φάρσα.

200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Μέσα στις συνθήκες της πανδημίας και του εγκλεισμού δεν μας δόθηκε η δυνατότητα να συμμετάσχουμε διαδραστικά στον εορτασμό, στερούμενοι έτσι το απαραίτητο ερέθισμα για να μελετήσουμε, χωρίς φόβους και πάθη τα 200 αυτά χρόνια. Χρόνια γεμάτα από χρεωκοπίες, ανισότητες, διχασμούς, πολέμους, πολιτική αστάθεια, επισφάλεια, στιγμές υπερηφάνειας αλλά και Εθνικών καταστροφών με αφετηρία τον άγραφο πίνακα του 1830. Μια tabula rasa, αγνοώντας όμως το πλεονέκτημα της. Η Ελλάδα μέσα σε δυο αιώνες γεμάτους με συμπυκνωμένες εξελίξεις εντός και εκτός των συνόρων της, με το δεύτερο και σημαντικότερο ενδεχομένως σκέλος να το παραβλέπουμε, έγινε μέλος της ΕΕ και της ΟΝΕ. Εξαιρετικής βαρύτητας και οι δυο αυτές εντάξεις της χώρας μας.

Για τις επιπτώσεις και τα οφέλη στον οικονομικό τομέα εκτιμώ ότι η αρθρογραφία είναι πλούσια και με μια ενδιαφέρουσα ποικιλομορφία ανάλογα και του πολιτικού πρίσματος του εκάστοτε αναλυτή. Θα σταθώ σε κάποια ερωτήματα που ενδεχομένως δεν έχουν αναλυθεί όσο θα επέβαλλε η βαρύτητα τους.

Είμασταν έτοιμοι ως πολίτες;

Ξέραμε ποιοι είμαστε και που πρέπει να πάμε;

Η κοινωνία είχε αντιληφθεί την σημασία και την σοβαρότητα των μεταβάσεων αυτών συνυπολογίζοντας τα θετικά και τα αρνητικά;

Εκτιμώ πως όχι. Η αποτύπωση της πραγματικότητας μας το δείχνει. Η αλήθεια είναι απλά η αλήθεια. Δεν είναι ούτε κακή, ούτε καλή. Η ευθύνη βαραίνει σαφέστατα τις πολιτικές ηγεσίες που διοίκησαν τον τόπο  μέσα από τις «αρχές» ενός ολέθριου δικομματισμού που είχε συνοδό του στοιχείο την λαφυραγωγία. Την δική μας λαφυραγωγία. Το επιτρέψαμε αν όχι και το επιδιώξαμε, βάζοντας ως αποκλειστικό πρόταγμα το προσωπικό έναντι του συλλογικού στοιχείου, αδυνατώντας να αντιληφθούμε ότι είμαστε μέρος μιας μεγάλης εικόνας. Η μεγάλη εικόνα, η κοινωνία δηλαδή, είναι αυτή που πρέπει να πορευτεί σωστά, για να αναπτυχθεί αξιοκρατικά κάθε μονάδα της. Και κάθε μονάδα, έμπειρη και ζυμωμένη με αρχές και αξίες να προσφέρει στην κοινωνία την κατάλληλη ώρα.

Επόμενο είναι να βρισκόμαστε και πάλι αντιμέτωποι με αποστέρηση δυνατοτήτων διαχείρισης της δύσκολης οικονομικής κατάστασης, με φόβους νέων μνημονίων να πλανώνται ποικιλοτρόπως, με στέρηση αναπτυξιακού σχεδιασμού για την κοινωνία και με ανησυχητικά κοινωνικά φαινόμενα να διαταράσσουν αλλά και να απειλούν πολλαπλές πτυχές της ζωής μας.

Σε ένα ευμετάβλητο λοιπόν περιβάλλον, ζώντας σε μια χώρα, ομολογουμένως σε ένα τουλάχιστον ιδιαίτερο γεωστρατηγικό σημείο, αλλά με σημαντικότατες δυνατότητες, καλούμαστε να αναστοχαστούμε και να πάρουμε θέση.

Με την πρόοδο, την κοινωνική συνοχή, την ευμάρεια και το κράτος δικαίου για όλους ή με την ιδιοτέλεια, την συντήρηση, την αδιατάραχτη ωφέλεια των λίγων σε βάρος των πολλών;

Ο Συριζα Προοδευτική συμμαχία απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης των πολιτών στην χάραξη μιας νέας πορείας. Η ενεργή μας παρουσία είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη για την επιτυχία του πολιτικού αυτού εγχειρήματος καθώς στόχος του είναι η νίκη των κοινωνικών αγώνων.

Αυτή λοιπόν την Κυριακή, 15 Μάη, καλούμαστε να συμμετάσχουμε σε μια καταρχήν κομματική διεργασία, αλλά με ισχυρά στοιχεία για μια άλλη και ισχυρά αναγκαία κοινωνική εκκίνηση.

Δηλώνουμε παρούσες και παρόντες.

Κατερίνα Μιτοπούλου

Υποψήφια για την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.