Οι… «κουμπωμένες θέσεις εργασίας»

Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και τον πρύτανη Τριαντάφυλλο Αλμπάνη επισκέφθηκε ο υποψήφιος περιφερειάρχης Σπύρος Ριζόπουλος. Ανάμεσα στις δηλώσεις του, ξεχωρίζει και μια που μάλλον μαρτυρά ότι ο υποψήφιος περιφερειάρχης θεωρεί τον ακαδημαϊκό χώρο πεδίο αντιπαράθεσης και «πρωταθλητισμού» και τα υπόλοιπα ιδρύματα, «αντιπάλους»: «Τουλάχιστον με τον τρόπο που το αντιλαμβάνομαι, θεωρώ ότι δεν μας ενδιαφέρει τόσο πολύ να έχουμε ντε και καλά αγαστές σχέσεις με τα υπόλοιπα πανεπιστήμια. Εμείς θέλουμε να είμαστε πρώτοι», τόνισε χαρακτηριστικά.

«Συζητήσαμε για τις δυνατότητες συνεργασίας αλλά και τη βοήθεια την οποία χρειάζεται το πανεπιστήμιο σε επίπεδο Περιφέρειας, ώστε να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στην οικονομία και την κοινωνία της Ηπείρου» τόνισε ο κ. Αλμπάνης και πρόσθεσε ότι το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων «γίνεται ένα μεγάλο πανεπιστήμιο και με τα 6 ινστιτούτα του ερευνητικού μας κέντρου ευελπιστούμε ότι θα έχουμε μια μεγαλύτερη δυνατότητα εμπλοκής στην οικονομία της περιοχής».

Τέλος, σημείωσε ότι «προσδοκούμε σε μία καλή συνεργασία».

Ο επικεφαλής της παράταξης «Ορίζοντες Ηπείρου» είπε συγκεκριμένα ότι για το (πολύ συζητήσιμο) Μητρώο Ανέργων, ζήτησε από τον πρύτανη τη «διαμόρφωση ενός προγράμματος δεξιοτήτων στο πλαίσιο του Μητρώου Ανέργων Ηπειρωτών», αναθέτοντας μάλιστα «την επίβλεψη και την οργάνωση του οποίου θα αναθέσουμε οικονομικά στο πανεπιστήμιο». Βέβαια, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων έχει ήδη τέτοιες δομές όπως η ΔΑΣΤΑ, η οποία λειτουργεί με πολύ διαφορετικό τρόπο και αφορά όλους τους φοιτητές-αποφοίτους και όχι μόνο τους Ηπειρώτες…

Τα σχέδια συνεχίστηκαν με τη «δημιουργία θέσεων εργασίας» που θα είναι «κουμπωμένες, όμως, με τις νέες στρατηγικές της περιφέρειας». Επίσης, ο κ. Ριζόπουλος μάλλον συμπέρανε ότι το ίδρυμα δεν έχει ανάγκη εργαζόμενων, καθώς τόνισε ότι «δεν ψάχνουμε απλά να γεμίσουμε το Πανεπιστήμιο με υπαλλήλους. Ψάχνουμε, αντίστροφα, να αξιοποιήσουμε τον κόσμο που περνάει από εδώ να διοχετευθεί στην αγορά εργασίας και στον ιδιωτικό τομέα». Βέβαια, το ίδρυμα έχει διατυπώσει τις ανάγκες του σε ανθρώπινο δυναμικό, ειδικά μετά τις διαδικασίες κινητικότητας.