Ο άνθρωπός μας

Το 1988, στις 2 Φεβρουαρίου συγκεκριμένα, ο Λέοναρντ Κοέν δεν χρειαζόταν ούτε συστάσεις, ούτε αφορμές, ούτε τίποτα.

Ήταν 54 χρονών και μπορούσε άνετα να βγάλει δίσκο, στο εξώφυλλο του οποίου θα έτρωγε σε φουλ στιλ, μια μπανάνα.

Το I’m your man, γιατί περί αυτού πρόκειται, κλείνει φέτος 36 χρονάκια ύπαρξης. Τότε όμως ήταν ουσιαστικά η μετάβαση του Κοέν σε νέα μονοπάτια, κάτι που ποτέ δεν φοβήθηκε, μέχρι τα τελευταία του, να κάνει. Είπαμε, δεν χρειαζότανε ούτε αφορμές, ούτε συστάσεις.

Το I’m your man όμως ήταν άλμπουμ-τομή και εμπορικά.

Για δύο χρόνια τα ραδιόφωνα θα έπαιζαν Κοέν, κάτι που δεν ήταν ακριβώς παράξενο, ούτε όμως και φουλ συνηθισμένο.

Ο δίσκος όμως έβγαλε έξι σινγκλ, τρία από τα οποία ήταν το ομώνυμο, το σκοτεινό Everybody Knows και φυσικά, το μέγκα σούπερ χιτ First We Take Manhattan.

Μιλώντας για το κομμάτι, ο Κοέν κάποτε είχε πει ότι « εντάξει, οι τρομοκράτες ανατινάζουν πού και πού κάποιο αεροπλάνο και σκοτώνουν μερικά παιδιά εδώ και εκεί. Οι δικοί μας τρομοκράτες όμως, ο Ιησούς, ο Φρόιντ, ο Μαρξ, ο Άινσταϊν-ο κόσμος ακόμα σείεται». Ήταν μια παράφραση ενός ποιήματος του Ίρβινγκ Λέιτον, που χρησιμοποίησε ο Κοέν.

Το πρώτο σινγκλ όμως δεν ήταν κανένα από τα πολύ γνωστά κομμάτια του. Το Take this Waltz εμπεριέχει και την Τζένιφερ Γουόρνς στα φωνητικά και ουσιαστικά, είναι μια μετάφραση του ποιήματος «Pequeño vals vienés», του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα.

Ο Λόρκα, τον οποίο εκτέλεσαν οι φαλαγγίτες του Φράνκο στον ισπανικό εμφύλιο, ήταν από τους αγαπημένους ποιητές του Κοέν.

Το καταπληκτικό με το I’m Your Man, είναι ότι το καλύτερο τραγούδι του δίσκου, δεν βγήκε ποτέ σε σινγκλ και απλά, είναι στο τέλος του: Το Tower of Song είναι ένα κομμάτι, όπου ο Κοέν τραγουδάει «I was born like this, I had no choice/I was born with the gift of a golden voice».

Είπαμε, ο τύπος δεν χρειαζόταν απολύτως καμία αφορμή ή σύσταση. Ήταν ένας από τους κορυφαίους.

Η δε Γουόρνς τότε ήταν στα πολύ πάνω της με το Time of my Life, είχε γνωρίσει τον Κοέν στα 22 της, σε ένα λόμπι ξενοδοχείου και έμελλε να γίνει μια από τις πιο στενές συνεργάτιδές του.

Πλην αυτής, στο άλμπουμ παίζουν μεγάλες μορφές σεσιονιστών: Ο Βίνι Κολαϊούτα που έχει παίξει με τον Φρανκ Ζάπα, μεταξύ άλλων, ο Σνίκι Πιτ των Flying Buritto Brothers και σχεδόν όποιου έχει παίξει μουσική δυτικά και ανατολικά του Πέκος, κ.α.