Μισός μπλε αιώνας

Η Ρομπέρτα Τζόαν Άντερσον ή Τζόνι Μίτσελ όπως έγινε ευρέως γνωστή, είναι πια στα 78 της χρόνια, αποτραβηγμένη από τη δημοσιότητα.

Ωστόσο, η συγκεκριμένη έχει υπάρξει μια από τις μεγαλύτερες μουσικές συνθετικές και στιχουργικές ιδιοφυίες τούτου του κόσμου, μια PJ Harvey όταν οι καμπάνες δεν ήταν μόνο στις εκκλησίες, αλλά και στα παντελόνια.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή εδώ:

Πριν από 50 χρόνια, τέτοιες μέρες, κυκλοφόρησε το ίσως καλύτερο άλμπουμ της, το Blue. Ένα χρόνο πριν, η Μίτσελ είχε κυκλοφορήσει το Ladies of the Canyon, από όπου και το Woodstock, το κομμάτι που διασκεύασε ο τότε σύντροφός της Γκράχαμ Νας (της γνωστής τριαδοτετράδας με τους Κρόσμπι, Στιλς και Γιανγκ). Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.

Στο Blue, η Μίτσελ είχε χωρίσει με τον Νας και είχε αποσυρθεί για ένα διάστημα στα Μάταλα, στην Κρήτη, Εκεί, έγραψε μερικά από τα κομμάτια, επηρεασμένα από την προσωπική της ζωή και τις σχέσεις της, τόσο με τον Νας, όσο και με τον Τζέιμς Τέιλορ.

Η Τζόνι όμως ποτέ δεν «αναπαρήγαγε» απλά. Οι συνθετικοί της πειραματισμοί, συν η απίστευτη φωνή της, ήταν εγγύηση ότι σε ένα τόσο σύνθετο μουσικά, αλλά και τόσο απλό στο αποτέλεσμά του, άλμπουμ, όπως το Blue, όλα θα έμοιαζαν σαν να έχουν πέσει από τον ουρανό.

Το δε άλμπουμ είναι όντως ένα από τα κορυφαία του ευρύτερου ροκενρόλ και του στενότερου φολκ ροκ. Έχει υπάρξει ειλικρινής, κρυφή ή και φανερή επιρροή για μια σειρά καλλιτέχνες, από τους Zeppelin (ναι, τους Zeppelin), μέχρι τη Λάνα ντελ Ρέι.

Επίσης, περιλαμβάνει ίσως το καλύτερο κομμάτι της: Το This Flight Tonight…

(φωτό: GettyImages)