Μετά τις ευρωεκλογές: σκέψεις και προβληματισμοί

Ο Σάββας Δημητριάδης, μέλος ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, περιφερειακός σύμβουλος Ηπείρου με το «Κοινό των Ηπειρωτών», γράφει για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών

Η αποχή που σχεδόν άγγιξε το 60% του εκλογικού σώματος συνιστά μια μεγάλη ήττα της πολιτικής. Τα αποτελέσματα για τα κόμματα της κεντροαριστεράς ήταν τέτοια που κανείς από τον προοδευτικό χώρο δεν μπορεί να αισθάνεται ευτυχής ή νικητής ούτε να προσδοκά σε μια μελλοντική κυριαρχία σε ένα περιβάλλον μεγάλης αβεβαιότητας.

Η τεράστια αποχή δεν προήλθε όπως υποστηρίζουν κάποιοι επειδή εκατομμύρια πολίτες προτίμησαν την ημέρα των εκλογών να πάνε στην παραλία ή να κάνουν κάτι άλλο και να μην ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.

Ας σκεφτούμε μήπως οι λόγοι είναι διαφορετικοί; Μήπως όσοι απείχαν είναι άνθρωποι απογοητευμένοι που δεν πιστεύουν ότι η ζωή τους θα αλλάξει ή νιώθουν θυμό απέναντι στην πολιτική και στα κόμματα. Μήπως είναι πολίτες δυσαρεστημένοι με τις αμοιβές τους και τις συνθήκες εργασίας τους, άνεργοι, νέοι χωρίς προοπτική σταθερής εργασίας, συνταξιούχοι που δεν τα βγάζουν πέρα. Πολίτες απογοητευμένοι που βλέπουν την αδικία να γίνεται μόνιμη κατάσταση, που βλέπουν να υποβαθμίζεται το περιβάλλον και η ζωή μπροστά στην ασυδοσία του κέρδους. Πολλοί από αυτούς είναι «αόρατοι», δεν θα τους δούμε ούτε στις παραλίες, ούτε στη διασκέδαση γιατί απλά δεν μπορούν να πληρώσουν για τίποτε άλλο εκτός από τις βασικές τους ανάγκες.

Για τους ίδιους λόγους η άνοδος της ακροδεξιάς δεν μπορεί να θεωρηθεί απρόσμενη. Η οικονομική και κοινωνική ανασφάλεια κάνουν τους πολίτες να είναι πιο ευάλωτοι στα ακροδεξιά μηνύματα.

Επιστρέφοντας στην τεράστια αποχή των τελευταίων ευρωεκλογών είναι προφανές ότι την εισέπραξαν ως πράξη απογοήτευσης πρωτίστως η Ν.Δ. αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ σε πολύ μεγάλο βαθμό αφού χιλιάδες ψηφοφόροι που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στις τέσσερις τελευταίες αναμετρήσεις απείχαν από τις ευρωεκλογές.

Οι εξελίξεις αυτές δεν ξέρουμε που μπορούν να οδηγήσουν. Όμως είναι τέτοιες που δεν μπορούν να αγνοηθούν.

Η ίδια η κοινωνία επιχειρεί με τον τρόπο της να στείλει ένα μήνυμα απογοήτευσης και έλλειψης προσδοκίας. Χρειάζεται σοβαρή και σε βάθος ανάλυση αλλά και δράση.

Δυστυχώς σήμερα κάποιοι πιστεύουν ότι οι παρέες γράφουν ιστορία. Κάνουν λάθος γιατί η παρούσα συνθήκη είναι πολύ δύσκολη και σύνθετη και απαιτεί ισχυρές δυνάμεις για να εκκινήσουν τις πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες ώστε να ανατρέψουν τα σημερινά δεδομένα.

Το ζητούμενο είναι μια ισχυρή πολιτική πρόταση για ένα νέο κοινωνικό μοντέλο απέναντι στις ανισότητες και στην ασυδοσία των ισχυρών, απέναντι στις κρίσεις που δημιουργεί η ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, η κεντροαριστερά, ο προοδευτικός κόσμος οφείλουν να αναλάβουν πολιτικές πρωτοβουλίες για να ανοίξει ένας νέος πολιτικός κύκλος που θα εμπνεύσει, θα διαμορφώσει την πρόταση και τις απαντήσεις.

Και η απάντηση στις κρίσεις και στην άνοδο της ακροδεξιάς, όπως εύστοχα δήλωσε πρόσφατα ο Αλέξης Τσίπρας, δεν είναι η αντιπολιτική ούτε η μεταπολιτική. Η απάντηση είναι να κινητοποιηθούμε και να κινητοποιήσουμε πολίτες για προοδευτικές πολιτικές που θα βελτιώνουν τη ζωή τους και να δώσουμε τη μάχη των αξιών.