Με εντολή των Peaky f***ing Blinders

​Αυτή τη στιγμή το φιλόκαλο τηλεοπτικό κοινό χωρίζεται σε δύο ομάδες: η μια είναι το μέγα πλήθος που βλέπει Game of Thrones και είναι τόσο ψημένο με τη σειρά που περιμένει να δει, όχι τι θα γίνει στο επόμενο επεισόδιο, αλλά αν θα επιβεβαιωθεί το σενάριο που υποστηρίζει για την εξέλιξη της σειράς. Η άλλη είναι το σημαντικό, έστω μειοψηφικό κομμάτι, που βλέπει και αυτό Game of Thrones (αλίμονο) αλλά μοιράζει το χρόνο του σε Fargo, House of Cards και Peaky Blinders.

H σειρά που είναι πιο αγγλική και από μια πίντα μπίρας στις 11.15 το βράδυ σε παμπ, ολοκλήρωσε μόλις πριν από μερικές μέρες τον τρίτο της κύκλο με έναν εκκωφαντικό τρόπο, όπως συνηθίζει να κάνει από τότε που κέρδισε οριστικά το γκανγκστερικό κοινό.

Η σειρά του BBC 2 και του Στίβεν Νάιτ, ενός ικανότατου τύπου με ψύχωση με το Μπέρμιγχαμ (μάλλον γινάτι γεννήθηκε εκεί), όταν έκανε τα πρώτα της βήματα, θεωρήθηκε εσφαλμένα ως η «βρετανική απάντηση» στο Boardwalk Empire του HBO που ήδη αγκομαχούσε κάτω από το βάρος του μεγάλου προϋπολογισμού και των χαμηλότερων αποτελεσμάτων που είχε. Βέβαια, το έφτιαχνε ο Σκορσέζε και το HBO είχε ήδη ξεκινήσει το Game of Thrones, οπότε πρόβλημα μηδέν.

Το Peaky Blinders λοιπόν μιλάει για… το θεσμό της οικογένειας. Για τα αδιέξοδα, την πατριαρχία και τη σύγκρουση των γυναικείων φιγούρων. Μιλάει ακόμα για την ιστορία της βιομηχανικής Αγγλίας και της εργατικής της τάξης. «Ναι» θα πει κάποιος, «τα ίδια περίπου λέει και το Downton Abbey».

Ναι θα πω εγώ, μόνο που κεντρικές φυσιογνωμίες εδώ είναι οι τσιγγάνικης καταγωγής Peaky Blinders, που είναι γκάνγκστερς. Μια φαμίλια προλετάριων που βγαίνει αλώβητη σχεδόν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με μπόλικες αμφιβολίες για τη σημασία της ύπαρξής της στο Βερντέν και στο Σομ, στην πρώτη γραμμή πάντα, ως φυλετική μειονότητα προερχόμενη από τη βάση μιας βιομηχανικής κοινωνίας. Οι Peakies, εκτός από ιστορικά πρόσωπα, ήταν και πολύ ζόρικοι και έξυπνοι τύποι.

Ο βασικός χαρακτήρας, πάτερ φαμίλιας χωρίς να το θέλει και βιών μόνιμα το σκοτάδι των παθών του, ο Κίλιαν Μέρφι είναι ο Τόμι Σέλμπι, ο πιο έξυπνος και αδίστακτος. Ο Πωλ Άντερσον είναι η μεγαλύτερη τυπάρα που περιδιαβαίνει τα πλατώ αυτή την εποχή, μαζί με τον τύπο που παίζει τον Τόρμουντ στο GoT και τον Φλόκι των Vikings. Επικές περαντζάδες κάνει ο Τομ Χάρντι, ίσως ο κορυφαίος αυτή τη στιγμή άγγλος ηθοποιός. Κοντά σε αυτούς, σπαράζονται γυναικείες φιγούρες που συγκρούονται με τα πατριαρχικά μοντέλα, καθορίζουν και καθορίζονται από τις εξελίξεις. Όλοι και όλες τους, ζούνε την πιο κρίσιμη καμπή της ευρωπαϊκής ιστορίας, ίσως μετά το Β΄ Παγκόσμιο και ό,τι ζούμε σήμερα.

Το Peaky Blinders τέλειωσε την τρίτη του σεζόν αφήνοντας τα πάντα ανοιχτά και όλα στο μεταίχμιο του καλού και του κακού, όπως το ορίζουμε υπό «κανονικές συνθήκες». Ευτυχώς, πριν από μερικούς μήνες, το BBC 2 ανακοίνωσε ότι η σειρά θα έχει τέταρτη και πέμπτη σεζόν. Μέχρι του χρόνου τέτοιον καιρό που θα μάθουμε τι στο καλό θα κάνει ο Τόμι Σέλμπι και η φαμίλια του, ακούστε το κορυφαίο σάουντρακ της σειράς, η οποία ξεκινάει κάθε φορά με το σύγχρονο ύμνο στο σκοτάδι: το Red Right Hand, από τους Bad Seeds…