Μade in Χρυσοβίτσα

Εδώ και χρόνια, το γαϊδουρινό γάλα έχει περιγραφεί σε διεθνές επίπεδο ως «the next big thing». Οι θεραπευτικές και καλλυντικές ιδιότητές του και η υψηλή τιμή πώλησής του – από 30 μέχρι 80 ευρώ το λίτρο- αποτέλεσαν το κίνητρο και για αρκετούς έλληνες παραγωγούς να ασχοληθούν με την εκτροφή γαϊδουριών. Λόγω έλλειψης θεσμικού πλαισίου, το γαϊδουρινό γάλα χρησιμοποιήθηκε αρχικά μόνο για την παραγωγή καλλυντικών (σαπουνιών κ.λπ.).Μόλις τον Φεβρουάριο του 2014, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης έδωσε την άδεια για την αξιοποίηση του γαϊδουρινού γάλακτος προς ανθρώπινη κατανάλωση.

Την εποχή που άνοιξε ο δρόμος για το φρέσκο παστεριωμένο γάλα, ο Θανάσης Μπούγιας αποφάσισε να κάνει τα πρώτα του βήματα σε αυτήν τη νέα αγορά του πρωτογενούς τομέα. Μετά από μια δύσκολη πορεία, σήμερα διαθέτει τη μοναδική πιστοποιημένη μονάδα παραγωγής γαϊδουρινού γάλακτος στην Ελλάδα. Μέχρι τον Αύγουστο, η μονάδα θα παράγει 60 λίτρα γάλα την ημέρα. Το «ορμητήριό» του βρίσκεται στη Χρυσοβίτσα, στον τόπο καταγωγής του.

Εκεί ο κ. Μπούγιας, πετράς στο επάγγελμα, έχει φτιάξει έναν ιδιαίτερα προσεγμένο και καλαίσθητο χώρο, με σκοπό να αποτελέσει και έναν πόλο έλξης για τους επισκέπτες αλλά και για μαθητές σχολείων. Η σύγχρονη μονάδα του, που φέρει το όνομα «Το γάλα της Κλεοπάτρας» (γνωστή η ιστορία με την Κλεοπάτρα να κάνει μπάνιο σε γαϊδουρινό γάλα) είναι καθετοποιημένη. Παραγωγή, τυποποίηση και μεταποίηση: όλα γίνονται εκεί, με το κόστος της επένδυσης να έχει καλυφθεί αποκλειστικά από ιδίους πόρους.

Στη μονάδα φιλοξενούνται σήμερα 100 γαϊδούρια – κι όλα έχουν το όνομά τους (και όχι δεν λέγονται όλα «Μένιος»). Ο πληθυσμός αναμένεται να αυξηθεί τους επόμενος μήνες. Δεδομένου ότι η συγκεκριμένη μονάδα δεν μπορεί να αντέξει πάνω από 100 ζώα, ο κ. Μπούγιας προχωρά ήδη στη δημιουργία νέας μονάδας στο Δροσοχώρι.

Όλα αυτά έγιναν με «γαϊδουρινή υπομονή», όπως λέει ο ίδιος. Την ιδέα να ασχοληθεί με την εκτροφή γαϊδουριών τού την έδωσε ένας φίλος του από το Μέτσοβο. Τότε, ο κ. Μπούγιας αναζητούσε μια ενασχόληση που θα του επέτρεπε να βρίσκεται στο χωριό του περισσότερες ώρες. Τα γαϊδούρια ξεκίνησαν ως χόμπι και τελικά εξελίσσεται σε μια υποσχόμενη επιχείρηση. Το χόμπι έγινε επάγγελμα από τη στιγμή πουυπήρξε ενδιαφέρον από μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ για την αγορά φρέσκου παστεριωμένου γαϊδουρινού γάλακτος. «Τότε η υπόθεση σοβάρεψε. Και ξεκινήσαμε πιο εντατικά την όλη προσπάθεια. Εκτιμούσαμε τότε ότι τον Μάρτιο του 2015 θα ήμασταν έτοιμοι. Λόγω γραφειοκρατίας όμως αργήσαμε έναν χρόνο» τονίζει.

Παρά την καθυστέρηση, η αγορά ήταν έτοιμη για το προϊόν αυτό, για το φρέσκο παστεριωμένο γάλα. Το προϊόν «φεύγει» εύκολα. Σήμερα, το γάλα της μονάδας του κ. Μπούγια μπορεί να το βρει κανείς σε δεκάδες ντελικατέσσεν ανά την Ελλάδα. Το προϊόν διατίθεται κυρίως σε συσκευασία των 100 ml και πωλείται πάνω από 10 ευρώ το μπουκαλάκι. Πρόκειται αναμφίβολα για ένα ακριβό προϊόν. Παρόλα αυτά, φαίνεται ότι «τραβάει» -και πολύ μάλιστα- στην εσωτερική αγορά. Κι αυτό λόγω των ιδιοτήτων του γαϊδουρινού γάλακτος. Είναι πλούσιο σε λακτόζη και με χαμηλά λιπαρά και ενδείκνυται για την πρόληψη ή την αντιμετώπιση πολλών ασθενειών (πόνοι στις αρθρώσεις κ.λπ.) ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως λύση για άτομα με δυσανεξία στο αγελαδινό γάλα.

Ενδιαφέρον πάντως υπάρχει και από το εξωτερικό υπάρχει. Ο κ. Μπούγιας έχει δεχθεί ήδη προτάσεις από Γερμανία και Καναδά. Οι επιχειρήσεις αυτές ζητάνε όμως μεγάλες ποσότητες, οι οποίες δεν υπάρχουν. Εξάλλου, όπως λέει και ο ίδιος, προς το παρόν, υπάρχει ζήτηση του προϊόντος στην Ελλάδα. Ένα από τα επόμενα βήματα της επιχείρησης θα είναι η πιστοποίηση του προϊόντος ως βιολογικό. Οι όλες διαδικασίες βρίσκονται σε εξέλιξη.

Όσο για τις… τεχνικές λεπτομέρειες, μια γαϊδούρα μπορεί να δώσει μέχρι 1,5 λίτρο την ημέρα. Η γαλακτοπαραγωγική περίοδος διαρκεί οκτώ μήνες.Η περίοδος δε κυοφορίας διαρκεί 372 με 374 μέρες. Η γαϊδούρα γεννά κυρίως ένα πουλάρι. Το πουλάρι μετά τους 4-6 μήνες από τη γέννησή του αρχίζει να λαμβάνει κανονική τροφή, αλλά συνεχίζει να θηλάζει από τη μητέρα του.