Το Λιασκοβέτσι, ένας ξακουστός βικογιατρός και ο πρώτος πρόεδρος του Αρείου Πάγου

Η Λεπτοκαρυά είναι ένα χωριό του Ανατολικού Ζαγορίου Ιωαννίνων. Ένα χωριό που κάηκε δύο φορές μέσα σε έναν αιώνα: Το 1912 από τους Οθωμανούς και το 1943 από τους ναζί. Εκ των πραγμάτων, τα παραδοσιακά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά που συναντά κανείς σε άλλα χωριά του Ζαγορίου, λείπουν σε μεγάλο βαθμό.

Η Λεπτοκαρυά μέχρι το 1927 λεγόταν Λιασκοβέτσι. Μια σλάβικη ονομασία που μεταφράστηκε στα ελληνικά. Και η οποία βασίστηκε στις πολλές λεπτοκαρυές (φουντουκιές) της περιοχής.

Κατά τον 18^ο και τον 19^ο αιώνα, το χωριό αυτό βίωσε την άνθησή του. Ο γάλλος περιηγητής Φρανσουά Πουκεβίλ θεωρούσε το Λιασκοβέτσι ως το καλύτερο σχολείο για τους βικογιατρούς (εμπειρικοί γιατροί). Ξακουστός βικογιατρός, με καταγωγή από το χωριό αυτό, ήταν ο Πανταζής Εξάρχου, ο οποίος έκανε και πολλές ευεργεσίες. Ο γιος του, Κώστας, «παρακολουθήσας (1784) Φιλιππουπολίτας εμπόρους ροδαλαίου εις Ινδίας προοδεύει και ακμάζει (1792-1794) συνεργήσας και προς προαγωγήν της Ορθοδοξίας εν Καλκούτη, ίδρυσε εμπορικούς οίκους και διηύθυνε εκεί ‘εμπορικόν δικαστήριον’».

Κατά την περίοδο της ύστερης οθωμανοκρατίας, το χωριό είχε πάνω από 1000 κατοίκους. Υπήρχε δε Ελληνικό Σχολείο, στο οποίο, σύμφωνα με στοιχεία, το 1874 φοιτούσαν 22 μαθητές και 8 μαθήτριες.

Ένα από τα σημαντικά πρόσωπα με καταγωγή από το Λιασκοβέτσι, ήταν ο Χριστόδουλος Κλονάρης (1788 – 1849), ο πρώτος πρόεδρος του Αρείου Πάγου εν έτει 1835. Ο Κλονάρης είχε κάνει νομικές σπουδές στο Παρίσι. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1825 και τρία χρόνια ορίστηκε δημόσιος συνήγορος στο Ανέκκλητον Κριτήριον, ένα δικαστήριο που αποτελούσε κάτι σαν το σημερινό εφετείο. Το Ανέκκλητον Κριτήριον ήταν ένα και μοναδικό σε όλη τη χώρα. Η πρώτη του πανηγυρική συνεδρίαση έγινε το 1829, με τον Κλονάρη να εκφωνεί τον «εισόδιον» λόγο. Εκείνη η αγόρευσή του θεωρείται ως η πρώτη εισαγγελική αγόρευση στην Ελλάδα. Ο Κλονάρης παραιτήθηκε αργότερα από τη θέση αυτή. Συμμετείχε δε στη δίκη του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη και του Δημήτριου Πλαπούτα το 1834. Ήταν ο δικηγόρος του δεύτερου.