Κορτέζ, ο φονιάς

Ο Νιλ Γιάνγκ αυτές τις μέρες έγινε 75 χρονών. Όταν ήταν ακόμα 30, το 1975, κυκλοφορούσε το 7^ο στούντιο άλμπουμ του, τέτοιες μέρες.

Αρκετά όμως με την αριθμολογία.

Το Zuma του Νιλ Γιάνγκ έχει υπάρξει ένα από τα καλύτερα του εμβληματικού καναδού μουσικού και μια από τις καλύτερες στιγμές όλης της μπάντας του.

Παρότι είναι το πρώτο μετά την Ditch Trilogy, την οποία έκλεισε το σκοτεινό Tonight’s the night, το Zuma παραμένει αρκετά ενδοσκοπικό, με έναν πιο «τραχύ» τρόπο όμως, σε σχέση με τους προκατόχους του και σαφώς πιο αισιόδοξο.

Τρία χρόνια πριν, ο χαμός του Ντάνι Γουίτεν από υπερβολική δόση, είχε επηρεάσει πάρα πολύ τον Γιανγκ, σε σημείο να διαλύσει σχεδόν τους Crazy Horse. Βέβαια, η έννοια «διάλυσης των Crazy Horse» παραμένει μέχρι σήμερα κάτι πολύ σχετικό, καθώς το Zuma ήταν η ολική τους επαναφορά με τον Φρανκ Σαμπέδρο στην κιθάρα. Ενδεικτικό είναι ότι αυτή η σύνθεση των CH κράτησε μέχρι πριν από δύο χρόνια, οπότε και επανήλθε ο… πριν τον Σαμπέδρο, Νιλς Λόφγκρεν.

Στο Zuma όμως επανέρχονται και οι Crosby, Stills and Nash που ουσιαστικά φτιάχνουν, μαζί με τον Γιανγκ, έναν ακόμα «C,S,N&Y» δίσκο που δεν κυκλοφόρησε ποτέ (ήταν όμως στα σχέδια, εκείνη την εποχή).

Στιχουργικά και μουσικά, στον δίσκο δεσπόζει το «Cortez the Killer».  O Γιανγκ αναπλάθει την εκστρατεία του Ισπανού κατακτητή στο Μεξικό, περνώντας τον από «πριονοκορδέλα». Ο Γιανγκ δήλωσε δημόσια ότι ξεκίνησε να γράφει το κομμάτι, όντας ακόμα μαθητής στο Γουίνιπεγκ, ενώ σύμφωνα με τις σημειώσεις στο Decade, το κομμάτι είχε απαγορευτεί στην Ισπανία, από το καθεστώς του Φράνκο. Η ακριβής πραγματικότητα είναι ότι το Zuma κυκλοφόρησε στην Ισπανία ολόκληρο μετά το θάνατο του δικτάτορα, με το λιγότερο «εμπρηστικό» τίτλο «Cortez», στο επίμαχο κομμάτι.

Ο δίσκος έχει και άλλες μεγάλες στιγμές, όπως το πιο προσωπικό Danger Bird, αλλά και την επανένωση με τους C,S&N στο Through my Sails.

Όλα αυτά, 45 χρόνια πριν…