Κλέβοντας λίγη από τη λάμψη

Το φωτογραφικό φεστιβάλ δεν «μεγάλωσε», ούτε «διατρανώθηκε», ούτε απλώς «πέτυχε». Όπως είπε ο διευθυντής του, Παναγιώτης Παππάς, «επέστρεψε στο σπίτι του». Και όταν μια διοργάνωση στα οκτώ της χρόνια λέει ότι γύρισε στη βάση της, τότε έχει ταξιδέψει πολύ.

Στα παλιά σφαγεία μαζεύτηκε μπόλικος κόσμος. Όχι ακριβώς η ποσότητα που θα περίμενε κανείς για τα εγκαίνια ενός τέτοιου φεστιβάλ, αλλά πολύς. Ανάμεσά τους ήταν σχεδόν όλοι οι φωτογράφοι της πόλης (είναι πολλοί), οι επαγγελματίες κυρίως, μιας και οι ερασιτέχνες είναι άλλη συνομοταξία. Ήταν επίσης αρκετοί προύχοντες, διευθυντές, στελέχη, ήταν όμως και οι άνθρωποι που κάθε Ιούνη είναι στο ίδιο σημείο και γνωρίζουν τους ανθρώπους που πρωτοέστησαν το φεστιβάλ, από πιο πριν και από το ίδιο το φεστιβάλ.

Γύρω-γύρω στους τοίχους ήταν οι φωτογραφίες του φετινού διαγωνισμού που είναι και πάλι ο ακρογωνιαίος λίθος του φεστιβάλ. Το θέμα του, το «Σπίτι», είναι αρκετά σοκαριστικό από μόνο του. Αν δεν πιστεύετε πόσο υποβλητική μπορεί να είναι η συγκεκριμένη θεματική, πηγαίνετε μια βόλτα από τα Παλιά Σφαγεία…

Η «Φωτομετρία» έχει φέτος ένα portfolio αδιανόητο για πολλά φεστιβάλ του μέτρου και του ύψους της και σίγουρα, για τις περισσότερες πολιτιστικές διοργανώσεις των Ιωαννίνων. Οι προσκεκλημένοι της δεν είναι απλώς μερικοί ταλαντούχοι και ικανότατοι τύποι που είναι από κάπου μακριά, αλλά ζούνε εδώ κοντά μας (σαν τον Μανού Τσάο περίπου), αλλά ήρθαν στα Γιάννενα από την άκρη του κόσμου. Χτες, αναμενόταν η Ρέιτσελ μακ Άρθρουρ από τον Καναδά και αύριο, ο Ζούλιο Μπίτενκουρτ απευθείας από τη Βραζιλία. Οι διοργανωτές του φεστιβάλ τονίζουν ότι εάν δεν ήταν το Νιάρχειο που έδωσε αυτή τη δυνατότητα, οι συγκεκριμένοι φωτογράφοι θα έμεναν κάπου κοντά στο σπίτι τους τις μέρες της «Φωτομετρίας».

Εκτός από τα αστραφτερά ονόματα, υπάρχουν αρκετές εκθέσεις με ενδιαφέρον για την οπτική του «διπλανού φωτογράφου». Το συγκεκριμένο επάγγελμα δεν περνάει τις καλύτερές του μέρες, είτε γιατί πολύ συχνά συγχέονται οι ιδιότητες του επαγγελματία και του ερασιτέχνη, είτε γιατί η κρίση δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Ωστόσο, η ματιά, αυτό που βλέπει ο καθείς και η καθεμιά μέσα από το viewfinder της μηχανής του (όσο ακριβή ή ευτελής και να είναι αυτή) είναι πάντα διαφορετική. Και κάποιες ματιές, είναι σίγουρα καλύτερες και πιο αποκαλυπτικές. Για του λόγου το αληθές, πηγαίνετε σήμερα στα εγκαίνια μιας από τις εκθέσεις, στη Δημοτική Πινακοθήκη και τα ξαναλέμε.

Εν τέλει, στα εγκαίνια της φετινής «Φωτομετρίας», μια εκδοχή της επιτυχίας μετριέται και ως εξής: εκεί βρέθηκαν άνθρωποι που θέλησαν να κλέψουν λίγη από τη λάμψη και την επιτυχία της διοργάνωσης. Αυτό δεν είναι ακριβώς θετικό, μιας και είναι μια εξέλιξη που μπορεί να αποπροσανατολίσει.

Ωστόσο, φέτος η «Φωτομετρία» μπορεί να καυχιέται ότι όντως, γύρισε στη βάση της. Του χρόνου, ενδεχομένως θα γίνει αντιληπτό ότι θα πάψει πια η ανάγκη να επαναλαμβάνει ότι «πρέπει να κάνουμε φωτογραφικό προορισμό τα Γιάννενα», γιατί αυτό επιτεύχθηκε σε μεγάλο βαθμό. Αλλά μέχρι του χρόνου, έχουμε καιρό και πράγματα να δούμε