O Νοέμβριος της «καραντίνας ΙΙ» βρήκε την Ελλάδα το ίδιο ή και λιγότερο έτοιμη, ειδικά σε επίπεδο καθημερινών υπηρεσιών.
Προσπερνώντας τις μεγάλες ανάγκες στην υγεία, που δεν ικανοποιήθηκαν έγκαιρα (καθότι είναι μια μεγάλη και ξεχωριστή κουβέντα), μια σειρά καθημερινά πράγματα παραμένουν δύσκολα, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Καταρχάς, μια σειρά πράγματα αναγκαστικά πηγαίνουν πιο αργά λόγω της εκ περιτροπής εργασίας στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Και στις ιδιωτικές υπηρεσίες όμως, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Οι αγορές πλέον (πλην τροφίμων-καθημερινών ειδών σούπερ μάρκετ) έχουν περιοριστεί στο ίντερνετ. Χωρίς να υπάρχει έλλειψη προϊόντων, όπως παρατηρήθηκε την περασμένη άνοιξη, κατά περίπτωση, ειδικά σε «επίκαιρα» είδη όπως μάσκες αντισηπτικά κ.λπ. που εξαφανίστηκαν τον Μάρτιο και επέστρεψαν τέλη Μαΐου, άλλα, παρουσιάζουν μια… εποχική ανάκαμψη στις τιμές.
Για παράδειγμα, μια web camera που τον περασμένο Απρίλιο ήταν το πιο… «καυτό είδος», με τις τιμές στα ύψη και σε ανεπάρκεια -έφτασε να πωλείται 90 ευρώ- τον Ιούλιο έπεσε στα 61 ευρώ και στις 13 Νοεμβρίου επέστρεψε στα 88 ευρώ.
Ακόμα όμως και αν την αγοράσετε, μάλλον δεν θα την παραλάβετε σύντομα. Οι εταιρίες κούριερ σηκώνουν πάλι τεράστιο βάρος και κατά περίπτωση, ακόμα και συνηθισμένες αποστολές από πόλη σε όλη μπορούν να καθυστερήσουν πέντε ημέρες, έως και μια εβδομάδα.
Αντίθετα όμως, πολύ πιο γρήγορα αντιδρούν οι εγχώριες επιχειρήσεις και καταστήματα, οπότε τώρα προστίθεται ένας ακόμα καλός λόγος για να επιλέξετε την αγορά των Ιωαννίνων.
Επίσης, το ελληνικό ίντερνετ παραμένει ένα μικρό χάλι, με τις υποδομές να είναι μέτριες και τις υπηρεσίες κακές και ακριβές. Η αναμονή για μια νέα σύνδεση VDSL στα Γιάννενα, μπορεί να ξεπεράσει και τις 20 μέρες, ανάλογα με την εταιρία… Ταυτόχρονα, η κατά 50% εξ αποστάσεως εργασία, σε συνδυασμό με την τηλεκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες, επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τις οικιακές συνδέσεις.
Φυσικά, έχουν γίνει και σημαντικά βήματα, στον τομέα των ψηφιακών υπηρεσιών του δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου τομέα. Ωστόσο, ο ανθρώπινος παράγοντας είναι αναντικατάστατος σε πολλές γραμμές, γιατί όσο και γρήγορα να παραγγείλετε κάτι από το ίντερνετ, αν δεν είναι αρκετοί οι εργαζόμενοι σε μια εταιρία μεταφορών, δεν θα το παραλάβετε γρήγορα…
Επίσης, μια απόσταση που πρέπει να καλυφθεί, είναι η εξοικείωση των πολιτών με την εναλλακτική που θα τον κρατήσει μακριά από μια ουρά, από ένα ταμείο ή μια τράπεζα. Ωστόσο, μη νομίζουμε ότι όλα πλέον γίνονται από μια οθόνη, από το σπίτι μας. Μια σχετικά συνηθισμένη διαδικασία σε μια οικονομική εφορία, χρειάζεται ακόμα τρεις δια ζώσης υπογραφές…
Μεγαλύτερη αβεβαιότητα στις επιχειρήσεις
Μια από τις βασικές διαφορές με την πρώτη καραντίνα, είναι η διαφορά στα μέτρα στήριξης. Αυτή τη φορά δεν υπάρχουν «αποζημιώσεις ειδικού σκοπού» για τις επιχειρήσεις (τα 800 ευρώ δηλαδή), ενώ και τα μέτρα που έχουν ληφθεί, όπως η «επιστρεπτέα προκαταβολή», είναι «ετεροβαρή». Καταρχάς, οι μέχρι στιγμής «επιστρεπτέες» είναι κατά ποσοστά που φτάνουν στο 70%, δάνεια και όχι επιχορηγήσεις. Η επόμενη, τέταρτη φάση θα είναι μεν διαφορετική, ο τρόπος υπολογισμού όμως των κριτηρίων ενδέχεται να δημιουργήσει «δύο ταχύτητες ωφελούμενων»: Αυτοί που θα επιστρέψουν μεγαλύτερα ποσά και αυτοί που θα επιστρέψουν μικρότερα. Το ρευστό γενικά λείπει από τις επιχειρήσεις και στα Γιάννενα, όπως και σε άλλες περιοχές, αναμένεται ως «μάννα» η ενίσχυση από τις Περιφέρειες. Όσο όμως η ενίσχυση προσιδιάζει στις συνήθειες προγραμματικές διαδικασίες που πάνε από παράταση σε παράταση και σε μεγάλες καθυστερήσεις, τότε χάνεται η ουσία, ότι πρόκειται για κεφάλαιο κίνησης και όχι επένδυση. Και φυσικά, όσο λείπει το κεφάλαιο κίνησης και μικραίνει ο κύκλος εργασιών, τόσο περισσότερο οι επιχειρηματίες στρέφονται στο δανεισμό, που μόνο εύκολος δεν είναι στις τράπεζες αυτή την περίοδο. |
φωτό: Δημήτρης Ραπακούσης