Κάπου ανάμεσα στο φιλελευθερισμό και στην ελληνική alt right

Υπάρχει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα στην κυβέρνηση, το οποίο προκαλείται από τις υπερσυντηρητικές απόψεις της πλειοψηφίας των στελεχών της για θέματα όπως το δικαίωμα των γυναικών στην επιλογή για το σώμα τους, αλλά και ζητήματα όπως ο σεξουαλικός προσανατολισμός.

Ενώ λοιπόν στο εσωτερικό της χώρας η κυβέρνηση προσπαθεί να περιγράψει ένα προφίλ ανεκτικότητας και συμπόρευσης με το κλίμα της εποχής, το οποίο φθείρεται ωστόσο από διάφορες επιλογές στελεχών της, στο εξωτερικό συμπράττει με ό,τι αντιδραστικότερο υπάρχει αυτή τη στιγμή στην ΕΕ, ήτοι τις χώρες του πρώην «ανατολικού μπλοκ».

Δύο φορές μέχρι τώρα στελέχη της έχουν αντιταχθεί σε νόμους και ψηφίσματα για τις εκτρώσεις. Πρώτος, ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κιμπουρόπουλος, από τον οποίο η ΝΔ πήρε αποστάσεις, χωρίς περαιτέρω επιπτώσεις. Ήταν όμως μεμονωμένη η στάση του;

Πριν από λίγες μέρες, η ελληνική κυβέρνηση συντάχθηκε πρόσκαιρα με τη θέση που κράτησαν ακροδεξιές κυβερνήσεις όπως της Ουγγαρίας, θεσμικά εχθρικές προς την LGBTQi+ κοινότητα, και υπερσυντηρητικές όπως της Πολωνίας.

Για την ακρίβεια, η ελληνική κυβέρνηση αρχικά δεν συνυπέγραψε το ψήφισμα καταδίκης της ΕΕ κατά της πολιτικής της κυβέρνησης του ακροδεξιού Όρμπαν. Η Ελλάδα ζήτησε «περαιτέρω εξηγήσεις» από την Ουγγαρία, κάτι που ωστόσο δεν συνηθίζει σε άλλου είδους ψηφίσματα, τα οποία συνυπογράψει απνευστί. Η ζημιά ήταν κυρίως επικοινωνιακή, καθώς η κυβέρνηση έσπευσε να υπογράψει σε δεύτερο χρόνο την απόφαση «μετά τις ανεπαρκείς εξηγήσεις της Ουγγαρίας» όπως είπε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης.

Η χειμαρρώδης επικοινωνιακή αντίδραση, με το γραφείο Τύπου του κόμματος να βάλλει με τη γνωστή επωδό των «fake news» και μια σειρά «αντίποινα» και sites όπως το Υπουργείο Εργασίας να μετατρέπονται σε προπαγανδιστικά μέσα για την πολιτική ηγεσία, δεν έφτασε για να καλύψει το πρόβλημα. Η Ελλάδα «κοντοστάθηκε» και αυτό, σε πολιτικό χρόνο, είναι αρκετό για να τη χαρακτηρίσει, σε μια φάση που, λόγω και του Euro, η Ουγγαρία είναι στο στόχαστρο για τις πολιτικές της.

Είναι όμως τυχαίες και πρόσκαιρες οι θέσεις και η στάση της ελληνικής κυβέρνησης; Μόλις πριν από μερικές μέρες, το μισό κυβερνητικό συμβούλιο σχεδόν ανακοινώθηκε ότι θα συμμετέχει στο «συνέδριο γονιμότητας» των Ιωαννίνων. Οι περισσότεροι έσπευσαν να αποχωρήσουν και να καταδικάσουν, όταν ξεσηκώθηκαν αντιδράσεις.

Άλλοι πάλι, όπως ο κ. Βορίδης που αποτελεί την πλέον ακροδεξιά πολιτική έκφραση της κυβέρνησης, δεν μπήκανε καν στον κόπο να αποσύρουν τη συμμετοχή τους. Σημειωτέον, ο κ. Βορίδης εισηγούνταν θέμα που συνέδεε την ανάπτυξη με την ανθρώπινη γονιμότητα (παρεμφερές θέμα εισηγούνταν και ο περιφερειάρχης κ. Καχριμάνης…) που ούτε σύγχρονο, ούτε προοδευτικό, ούτε φιλελεύθερο είναι. Ακόμα, πιο πίσω, η τοπική εκκλησία και η βάση της ΝΔ στήριξαν εμμέσως εκδήλωση κατά των εκτρώσεων, στα Γιάννενα.

Πέρα από τις επιφανειακές «ανοχές», η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη είναι βασικά δυσανεκτική και συχνά συμπορεύεται με ό,τι η πούρα ελληνική πατριαρχία έχει κληροδοτήσει στα πιο σκοτεινά σημεία της ελληνικής κοινωνίας και πολιτικής σκηνής. 

Ακόμα και στελέχη της που πίστεψαν στην ταύτιση της πολιτικής και του influencing, με παρεμφερείς διακηρύξεις που έρχονται κατευθείαν από το μεσόπολεμο σε εκδοχή Instagram όμως, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να αποδεικνύουν ότι αυτές οι αντιλήψεις είναι υπαρκτότατες και δυστυχώς, δημοφιλείς. Και μια κυβέρνηση ή θα τις αποκηρύσσει ή θα τις υιοθετεί. Μέσος δρόμος, δεν υπάρχει.

Την επόμενη φορά όμως, δεν θα αρκέσει ένα βιαστικό tweet του γραφείου Τύπου που κατηγορεί γενικόλογα τους πάντες ως ψεύτες, για να επαναφέρει την επικίνδυνη ισορροπία που επιχειρεί να κρατήσει ο κ. Μητσοτάκης, ώστε να έχει ικανοποιημένο το υπερσυντηρητικό κομμάτι του κόμματος και της βάσης, αλλά ταυτόχρονα να δηλώνει φιλελεύθερος στις Βρυξέλλες…