Η Μαύρη Κυριακή των Cypress Hill

Στις 20 Ιουλίου του 1993, 28 χρόνια πριν δηλαδή, οι Cypress Hill καθιερώθηκαν ως τουλάχιστον μητροπολίτες του χιπ χοπ, αν δεχθούμε ότι αρχιεπίσκοποι ήταν οι Public Enemy και πάπες, οι NWA.

Παρότι το ραπ της εποχής «αλληθώριζε» ενίοτε προς άλλα μουσικά είδη, με πιο επιφανή εμπορικά περίπτωση τους Run DMC να κοιτάνε περίεργα τους Aerosmith στο Walk this Way, μέχρι το ’93 η έννοια του crossover ήταν πολύ συγκεχυμένη.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή εδώ:

Βρήκε όμως το λήμμα της στο Insane in the Brain, το πρώτο σινγκλ από το δεύτερο δίσκο των Cypress Hill. Όπως συμβαίνει συνήθως, η μεγαλύτερη επιτυχία δεν είναι το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, ο οποίος ήταν έτσι και αλλιώς τρομερός.

Οι CH ήταν ήδη βαρύ χαρτί, από την κυκλοφορία του EP Something for the Blunted και του πρώτου τους, ομώνυμου δίσκου, δύο χρόνια πριν. Το Black Sunday όμως θα ήταν αυτό που θα απογείωνε καλλιτεχνικά και εμπορικά το συγκρότημα που λάτρεψε τη Μέρι Τζέιν (όχι, δεν πρόκειται για κάποια γυναίκα…) και τα samples που μπορούσαν να ξεσηκώσουν από σκληροπυρηνικούς ράπερ μέχρι die hard μεταλλάδες.

To σημείο κορύφωσης του άλμπουμ είναι το I Ain’t Goin’ Out Like That, το μοναδικό κομμάτι του δίσκου που δεν  είχε τη σφραγίδα του DJ Muggs στην παραγωγή. Εκεί, οι αθεόφοβοι κατάφεραν να χωρέσουν το Wizard των Sabbath. Βέβαια, όσοι-ες βρέθηκαν στο Φάληρο το απίθανο βράδυ της 27^ης Αυγούστου 2019, κατάλαβαν ότι τέτοια «κόλπα» ήταν συνηθισμένα από τότε.

Το κομμάτι επίσης σηματοδότησε τη δια βίου έξωση από το Saturday Night Live, όταν ο DJ Muggs άναψε ένα τσιγάρο on camera, λίγο πριν ξεκινήσουν να παίζουν. Όχι κανονικό τσιγάρο…

Το Black Sunday εν τέλει, είναι ένα μουσικό μνημείο που κατέλειπε στην ανθρωπότητα η ομάδα φυσιογνωμιών όπως ο B-Real, ο DJ Muggs, o Bobo και ο Sen Dog.