Η δική σου, μικρή προσωπική όπερα

Υπάρχει μια συνομοταξία δημιουργών που μοιάζουν να περπατάνε πάνω στο ίδιο μοτίβο προσωπικότητας και καλλιτεχνικής ερμηνείας του περιβάλλοντός τους, άσχετα αν εκφράζονται διαφορετικά: η Πάτι Σμιθ, η Πόλι Τζιν Χάρβι, η Αν Κλαρκ, η Σούζι (με τους Banshees και χωρίς). Από Ελλάδα, στη συγκεκριμένη μικτή στέλνουμε τη Λένα Πλάτωνος.

Την Κυριακή το βράδυ, η Λένα Πλάτωνος ήρθε για πρώτη φορά στα Γιάννενα (αυτό λένε τα αρχεία, αν υπάρχει στοιχείο για το αντίθετο, ευπρόσδεκτο), για μια συναυλία από αυτές που θα θυμάσαι. Και πάλι, στο Soundtrope, το πιο σοβαρό και πετυχημένο μουσικό φεστιβάλ της πόλης.

Εκτός από το καλλιτεχνικό της αποτύπωμα, αυτό το ειρωνικό παιχνίδι της φαινομενικά αλλόκοτης ποίησης με τις ισχυρές δόσεις αβάν γκαρντ ελεκτρόνικα, η Λένα Πλάτωνος έφερε μαζί της τον «one man orchestra» Στέλιο Τσιρλιάγκο και τη Σαβίνα Γιαννάτου.

Η Πλάτωνος λοιπόν, ανέβηκε συνοδευόμενη στη σκηνή του Πνευματικού Κέντρου και κάθισε στο πιάνο.

Οι άνθρωποι που παλεύουν με τους δαίμονές τους και τις διάφορες δυσκολίες και μεταμορφώνονται όταν πιάνουν ένα μουσικό όργανο στα χέρια τους, είναι η μόνιμη υπόμνηση για τη δύναμη της ζωής και της δημιουργίας. Πριν από κάποια χρόνια στην Πρέβεζα, ο «Κατσαΐτο» Λόπες πήγε με πολύ μικρά βηματάκια και υποβασταζόμενος στο όρθιο μπάσο, αλλά έπαιξε «σφαίρα» για μιάμιση ώρα, ενώ οι συντελεστές της ταινίας Walk the line έχουν να το λένε για το πώς άλλαζε ο Τζόνι Κας όταν έπιανε  την κιθάρα για να τους δείξει τα σωστά κόλπα, στα γυρίσματα.

Έτσι και η Πλάτωνος κάθισε στο πιάνο και ειδικά στη «Λιλιπούπολη», μεταμορφώθηκε ξανά. Στην ταινία που προηγήθηκε, όπου ξεδιπλώθηκε όλη σχεδόν η ιστορία της, με μαρτυρίες και συνεντεύξεις συνεργατών, μουσικών κ.λπ., ήταν ένα πρελούδιο σε αυτό που η ίδια ονομάζει «δεύτερη γέννηση».

Αν όμως από όλα αυτά έλειπε η Σαβίνα Γιαννάτου, τότε θα μιλούσαμε για κάτι άλλο. Η Γιαννάτου δεν είναι απλά μια καλλίφωνη ερμηνεύτρια. Είναι η ερμηνεύτρια που έχει «παιδέψει» και ωριμάσει τόσο πολύ το ταλέντο της, ώστε να είναι η κορυφαία ελληνίδα ερμηνεύτρια, τελεία και παύλα.

Με τους τρεις ανθρώπους στη σκηνή (συν τη συνοδό της Λένας Πλάτωνος), την αναδρομή στη δισκογραφία της με κορυφαίες στιγμές τη «Λάθος αγάπη», τα δύο μέρη της Λιλιπούπολης και τα «Μαγικά μπλου τζιν», με το λιτό σκηνικό και τις φαντασμαγορικές φωνητικές ακροβασίες, η συναυλία έμοιαζε σαν μια μικρή, προσωπική όπερα για κάθε θεατή που σχεδόν γέμισε το Πνευματικό Κέντρο, σε άλλο ένα γεγονός του Soundtrope.

Και σ’ ανώτερα λοιπόν