Godless: Ένα αλλιώτικο γουέστερν

Στην Λα Μπελ, μια πόλη από αυτές που σκαρφίστηκε ο Μορίς για να φτιάξει ιστορίες με εγκαταλειμμένα ορυχεία στον Λούκι Λουκ, κάνουν κουμάντο οι γυναίκες. Οι άντρες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία χάθηκαν όταν κατέρρευσε μια στοά και έκτοτε, η μικρή κοινωνία είναι μητριαρχική.

Πού συμβαίνουν όλα αυτά; Μα στο Godless, την πιο ενδιαφέρουσα γουέστερν σειρά που βλέπουν οι… στερημένοι από το Westworld (το οποίο δεν είναι όμως ακριβώς γουέστερν). Όπως όμως με το μεγαλούργημα του Τζόναθαν Νόλαν και του HBO, έτσι και η μίνι σειρά του Σκοτ Φρανκ (ο τύπος που ανέστησε το μύθο του Γούλβεριν με το σενάριό του στο Logan), βρίθουν από κοινωνιολογικές αναφορές.

Το Godless λοιπόν, είναι μια μικτή ιστορία. Εκτός από τη βασική αντίθεση κεφάλαιο-εργασία (μην κοροϊδεύετε, δείτε και θα καταλάβετε) που φέρνει τη μικρή κοινωνία της Λα Μπελ σε απόγνωση, υπάρχουν οι αναφορές των αντιηρωικών γουέστερν της μετα-Τζον Γουέιν εποχής του Χόλιγουντ (αν και κάποια με τον αχώνευτο κατά τα λοιπά ρέντνεκ ήταν εξαιρετικά), καθώς επίσης και ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΙΣΤΟΛΙΔΙ, για τους οπαδούς της κλασικής, κινηματογραφικής Άγριας Δύσης.

Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι, σε αντίθεση με το Westworld που παρατηρεί «από πάνω» την κοινωνική διαδικασία, το Godless τη ζει «από τα κάτω» και με δύσκολους όρους. Οι γυναίκες κάτοικοι της πόλης δεν παίρνουν απλά τη ζωή τους στα χέρια τους, αλλά μειοψηφικά έστω (κανένα κοινωνικό σύνολο δεν είναι ενιαίο) χειραφετούνται πέρα από το πλαίσιο της εποχής, αλλά και το πατρονάρισμα των διαφόρων επιχειρηματικών σωτήρων.

Στους ανδρικούς ρόλους, ο καλύτερος είναι ένας «κακός»: Ο Τζεφ Ντάνιελς μπορεί να χρειάστηκε κάποια χρόνια να αποδείξει ότι είναι για μεγαλύτερα πράγματα από τον «Πανηλίθιο», αλλά τα κατάφερε.

Η σειρά έχει μόλις μια σεζόν, αυτοτελή και προσφέρεται για μια επανάληψη στο καλό γουέστερν, στην εποχή που το είδος γνωρίζει νέα άνθιση.