![[300,399] Ψιχάλες](https://openweathermap.org/img/wn/04d@2x.png)
Πριν από μια δεκαετία σχεδόν, η τότε νομαρχία και η περιοχή του Σουλίου κινητοποιήθηκαν για να διασωθούν τα άλογα στο Σούλι, τα οποία πέθαιναν το χειμώνα, χωρίς τροφή. Έκτοτε, τα κοπάδια τους αυξήθηκαν και τα ζώα ξεπέρασαν τα 150. Αυτό το πρόβλημα όμως, της ανεξέλεγκτης απώλειας ζώων που ενίοτε ανήκουν και σε κάποια σπάνια φυλή, δεν είναι ούτε τωρινό, ούτε σπάνιο. Η πρόσφατη ημερίδα της Ελληνικής Ζωοτεχνικής Εταιρίας ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το θέμα και συγκεκριμένα με το άλογο της Πίνδου, μια από τις ιππικές φυλές της Ελλάδας, που αυτή τη στιγμή είναι η πλέον πολυάριθμη, σύμφωνα με τα στοιχεία. Ο Νίκος Κωσταράς είναι γενικός γραμματέας της «Αμάλθειας»», μιας ΜΚΟ που στην Ελλάδα αντιπροσωπεύει την οικολογική οργάνωση «SAVE foundation» και αποτελεί συνεκτικό δεσμό μιας σειράς σωματείων προστασίας των αλόγων (ανάμεσά τους και ο Μολοσσός Ηπείρου).
Από την Ήπειρο, στο πρόγραμμα σπανίων φυλών έχουν ενταχθεί 156 ζώα σε 5 εκτροφές (105 αρσενικά, 51 θηλυκά). Παρότι όμως το πρόβλημα της εξαφάνισης δεν φαίνεται κοντινό, υπάρχει πάντα η πιθανότητα απώλειας των ιδιαίτερων ποιοτικών χαρακτηριστικών της φυλής.
Το ενδιαφέρον είναι ότι η «Αμάλθεια» προτείνει, εκτός από τις εγγενείς πρωτοβουλίες προστασίας όπως η οργάνωση και δικτύωση των εκτροφέων, η ηλεκτρονική σήμανση των αλόγων κ.λπ., τη χρησιμοποίηση των αλόγων ξανά σε «παλιές και νέες εργασίες» όπως οι μεταφορές σε δύσβατες περιοχές, οι ελαφρές γεωργικές εργασίες, η κτηνοτροφία, αλλά και ο αγροτικός και ιππικός τουρισμός.
«Το αλογάκι της Πίνδου είναι ένα ιδιαίτερο και σπάνιο ζώο. Αποτελεί πολύτιμο γενετικό υλικό και ανεκτίμητη εθνική κληρονομιά από ιστορική και πολιτιστική άποψη» λέει ο κ. Κωσταράς.
