Γέφυρα Πάπιγκου: 100 χρόνια μετά, πόσο αντέχει;

Η Γέφυρα Πάπιγκου, στον Βοϊδομάτη ποταμό, βρίσκεται μετά την Αρίστη προς Μεγάλο και Μικρό Πάπιγκο, αποτελώντας και τη μοναδική οδική σύνδεση των χωριών αυτών του Ζαγορίου.

Φέτος, μετράει 100 χρόνια ζωής. Και τα «γιορτάζει» με έναν ιδιαίτερο τρόπο: Με την αύξηση του μέγιστου ορίου βάρους διέλευσης οχημάτων!

Τις τελευταίες ημέρες, οι πινακίδες που είχαν ως ένδειξη για το όριο βάρους διέλευσης τους 15 τόνους, αντικαταστάθηκαν με άλλες πινακίδες στις οποίες αναγράφεται όριο βάρους για τα διαξονικά οχήματα οι 25 τόνοι και για τα τετραξονικά οι 36 τόνοι.

Η κυκλοφοριακή αυτή αλλαγή κάθε άλλο παρά αποκλείεται να επήλθε με το «ξεπάγωμα» του προσωρινού στοπ στις εργασίες που γίνονται σε οικοδομές του εφοπλιστή Αντώνη Λαιμού στο Μεγάλο Πάπιγκο και στη συνεπαγόμενη μεταφορά υλικού. Βέβαια, υπήρχε διέλευση βαρέων οχημάτων από τη γέφυρα Πάπιγκου (ή Αρίστης) και στο παρελθόν, με τις πινακίδες των 15Τ.

Η «επισημοποίηση» της αλλαγής στα όρια βάρους διέλευσης οχημάτων οδήγησε την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) στην κατάθεση σχετικής επιστολής προς τις αρμόδιες αρχές -την Περιφέρεια Ηπείρου, την Τροχαία Ιωαννίνων και το Κέντρο Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου-, με παράλληλη κοινοποίηση στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Ιωαννίνων και στους αρμόδιους υπουργούς.

Η ΕΛΛΕΤ ζητάει το προφανές: τη χορήγηση της μελέτης με την οποία τροποποιήθηκε το όριο αντοχής βάρους της εν λόγω γέφυρας και της διοικητικής πράξης με την οποία εγκρίθηκε η τοποθέτηση των νέων πινακίδων. Και εύλογα θέτει ζήτημα ασφάλειας όχι μόνο για τα διερχόμενα οχήματα αλλά και για τους επισκέπτες στον Βοϊδομάτη (δημοφιλές σημείο το συγκεκριμένο).

Το καίριο ερώτημα λοιπόν αφορά τις αντοχές της γέφυρας Πάπιγκου, τη στατικότητά της. Μια γέφυρα 100 χρόνων, κατασκευασμένη με οπλισμένο σκυρόδεμα εν έτει 1923 με δαπάνες των κατοίκων του Πάπιγκου, μια γέφυρα γερασμένη, πόσο βάρος αντέχει;

Πριν από δύο χρόνια περίπου, η Περιφέρεια Ηπείρου αποφάσισε να διαθέσει πίστωση 24.000 ευρώ για την άμεση ενίσχυση της εν λόγω γέφυρας «λόγω κόπωσης αλλά και των ακραίων καιρικών συνθηκών που επικράτησαν τελευταία στην περιοχή (υψηλά ποσοστά βροχής, ολικός παγετός)», όπως αναφερόταν σε σχετική απόφαση.

Άμεση ενίσχυση σε μια γέφυρα με όριο βάρους διέλευσης οχημάτων τους 15 τόνους… Σε μια γέφυρα που είχε κατασκευαστεί όμως για να αντέχει διερχόμενο βάρος 8,4 τόνων το πολύ, όπως αναφέρεται στην επιστολή της ΕΛΛΕΤ.

Και παραθέτει  δημοσίευμα στο περιοδικό «Έργα» το 1927 το οποίο υπογράφει ένας αρχιμηχανικός ο οποίος ως επιθεωρητής δημοσίων έργων είχε παραλάβει τη γέφυρα. «Η γέφυρα υπελογίσθη εις αντοχήν διά διάβασιν οδοστρωτήρος των 8 τόννων πλέον 400 χγρ ανά μ2 κινητού φορτίου…» αναφέρεται.

Το δημοσίευμα δίνει και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία για τη γέφυρα. Σύμφωνα με αυτά, η κατασκευή της γέφυρας διήρκεσε τρεις μήνες. «Η ημερήσια παρασκευή του σκιρροκονιάματος ανήρχετο εις 13 κυβικά μέτρα, το δε βάρος του σιδηρού οπλισμού έφθασε τα 2600 χλγρμ. Η συνολική δαπάνη της γέφυρας ανήλθεν εις τας 450 χιλ. δραχμών» προστίθεται.

Γίνεται ακόμη αναφορά και στις δυσκολίες που αντιμετώπισε το εργατικό δυναμικό λόγω «της πάσης ειδικής εργασίας του σιδηροπαγούς σκιρροκονιάματος, δεδομένου ότι τούτο δεν είχεν εισέτι διαδοθή εν Ηπείρω».

Το 1923 λοιπόν η γέφυρα κατασκευάστηκε για να αντέχει διερχόμενο φορτίο 8,4 τόνους, σύμφωνα με την ΕΛΛΕΤ. Εκατό χρόνια μετά, η γέφυρα, όσο και αν «ενισχύθηκε άμεσα», αποφασίστηκε ότι αντέχει διερχόμενο φορτίο 36 τόνων…

*Με αφορμή τα 100 χρόνια της γέφυρας, ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Παπίγκου διοργανώνει το Σάββατο 5 Αυγούστου, στις 19:00, στην πλατεία Αγίου Γεωργίου, στο Πάπιγκο, εκδήλωση με τίτλο «100 χρόνια γέφυρα, 100 χρόνια ένωση»