Ένας ναύαρχος στα Γιάννενα

Ο Παύλος Κουντουριώτης γεννήθηκε στην Ύδρα το 1855. Ήταν γόνος οικογένειας ναυτικών, ο παππούς του Γεώργιος ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο αδελφός του Ιωάννης ήταν μεταξύ άλλων πρόεδρος της Γενικής Τράπεζας και πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας.

Το 1886, ο Παύλος ήταν υποπλοίαρχος και συμμετείχε σε ναυτικές επιχειρήσεις, μεταξύ άλλων στα ανοιχτά της Πρέβεζας.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Το 1897 ο Κουντουριώτης ήταν αντιπλοίαρχος και κυβερνήτης εκπαιδευτικού σκάφους. Ήταν ο πρώτος που κυβέρνησε ελληνικό πολεμικό σκάφος σε υπερπόντιο ταξίδι.

Το 1911 έγινε κυβερνήτης του θωρηκτού «Αβέρωφ», μετά από απειθαρχία του πληρώματός του, το οποίο εξεγέρθηκε ζητώντας καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Ένα χρόνο αργότερα, ο Κουντουριώτης προάχθηκε σε υποναύαρχο και τέλος, τον Απρίλιο του 1912, έγινε αρχηγός του ελληνικού στόλου.

Πολέμησε στις ναυμαχίες της Έλληνες και της Λήμνου το ’13 και τελικά, ο τουρκικός στόλος αποσύρθηκε στα Δαρδανέλλια.

Οκτώ χρόνια αργότερα, ο Κουντουριώτης ήταν πολιτικός. Είχε ήδη θητεύσει ως υπουργός Ναυτικών.

Μετά το θάνατο του βασιλιά Αλέξανδρου διετέλεσε αντιβασιλιάς και με την ανακήρυξη της δημοκρατίας το 1924, ήταν η πρώτη επιλογή για Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Ήταν ο πρώτος Πρόεδρος της Β’ Ελληνικής Δημοκρατίας στην Ελλάδα, σε μια θητεία που κράτησε δύο χρόνια παρά μερικές μέρες. Ο Κουντουριώτης ήταν βενιζελικών φρονημάτων και το 1926 παραιτήθηκε, μετά το πραξικόπημα του Πάγκαλου.

Στις 31 Οκτωβρίου 1927 έπεσε θύμα απόπειρας δολοφονίας, από το χέρι του Ζαφείρη Γκούσιου. Ο 25χρονος από τη Λάρισα πυροβόλησε τον Κουντουριώτη από κοντά και τον τραυμάτισε στο κεφάλι. Ο Κουντιουριώτης έζησε και ο Γκούσιος καταδικάστηκε σε 14 χρόνια με το ελαφρυντικό της «μετρίας συγχύσεως».

Ήταν η δεύτερη απόπειρα κατά του Κουντουριώτη. Την πρώτη, το 1921, είχε δεχθεί επίθεση, ενώ βρισκόταν στο γραφείο του στην Πλάκα. Θύμα της επίθεσης ήταν και ο Αλέξανδρος Πάλλης, ο γιος του  φιλόλογου και ποιητή με καταγωγή από τα Γιάννενα. Δέχθηκαν, αυτοί και δύο γυναίκες, συνολικά 12 σφαίρες και τραυματίστηκαν.

Το 1929 επανεκλέχτηκε πρόεδρος, αλλά παραιτήθηκε για λόγους υγείας.

Πέθανε το 1935 και ο τάφος του είναι στην Ύδρα.

Το όνομά του έχει ένας από τους πιο ιστορικούς δρόμους των Ιωαννίνων. Μπορείτε να διαβάσετε για τη Μικρή Ρούγα και την ιστορία της, εδώ. Το όνομά του έχει δοθεί επίσης σε 4 πλοία του πολεμικού ναυτικού. Ένα από αυτά, πλέει σήμερα.

Μπορείτε να δείτε και τις ονομασίες άλλων δρόμων των Ιωαννίνων, εδώ.