Ένα ακατανόητο… παζλ ανθρώπων

Εδώ και μία εβδομάδα, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες ξεκίνησε μια «εκστρατεία» μετακίνησης προσφύγων από τόπο σε τόπο χωρίς να δίνει επαρκείς εξηγήσεις για τις κινήσεις της αυτές. Κινήσεις οι οποίες δεν δικαιολογούνται μόνο με τα περί εσωτερικής οικονομικής διαχείρισης.

Αυτή τη φορά, 70 πρόσφυγες θα φύγουν από ξενοδοχεία της Κόνιτσας (αλλά και της Πλαταριάς Θεσπρωτίας) και θα μεταφερθούν όχι στην Αττική, αλλά στο Ζαγόρι και συγκεκριμένα στους Ασπραγγέλους. Την όλη υπόθεση χειρίζεται εκ μέρους της Ύπατης Αρμοστείας η μη κυβερνητική οργάνωση Intersos. Η οργάνωση έχει έρθει ήδη σε επαφή με ιδιοκτήτες δύο ξενοδοχείων στους Ασπραγγέλους, οι οποίοι έχουν συμφωνήσει για τη στέγαση των προσφύγων. Μέχρι στιγμής οι πολύμηνες συμβάσεις μίσθωσης δεν έχουν υπογραφεί.

Την ίδια ώρα, όπως ήταν αναμενόμενο, ο δήμος Ζαγορίου αντιδρά έντονα στον όλο σχεδιασμό, ενώ μεγάλη είναι η ρήξη που έχει επέλθει μεταξύ ξενοδόχων δεδομένου του τουριστικού χαρακτήρα της περιοχής. Το δημοτικό συμβούλιο, μετά από συνεδρίαση που έγινε χτες, εκφράζει δημόσια τις σοβαρές επιφυλάξεις του για τη μίσθωση ξενοδοχείων στους Ασπραγγέλους. Ξεκαθαρίζει δε ότι το «τουριστικό προϊόν πρέπει να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού», προσθέτοντας ωστόσο παράλληλα ότι «οι επιχειρηματίες έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να μισθώσουν κατά το δοκούν τις επιχειρήσεις τους, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη των επιλογών τους».  

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του Δήμου, «η άρνηση να μεταφερθούν πρόσφυγες στο Ζαγόρι δεν αποτελεί ρατσιστική στάση, αλλά υπεράσπιση αυτού που η περιοχή πάλεψε για δεκαετίες να αποκτήσει, να είναι ένας κορυφαίος τουριστικός προορισμός». Το Ζαγόρι ήταν από τους πρώτους τόπους που εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες πέρσι τον Μάρτιο. Η πρώην Μαθητική Εστία Τσεπελόβου είχε χρησιμοποιηθεί για τη στέγαση προσφύγων. Πριν τα Χριστούγεννα, η προσφυγική αυτή δομή έκλεισε οριστικά.

Στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, οι ιδιοκτήτες ξενοδοχείων που ήρθαν σε συμφωνία με τη ΜΚΟ υποστήριξαν ότι προχώρησαν σε αυτή την κίνηση για να δουλέψουν οι επιχειρήσεις τους και ότι δεν θα υπάρξουν προβλήματα από τη συνύπαρξη με τους ντόπιους. Οι ιδιοκτήτες άλλων ξενοδοχείων αντέτειναν πάντως ότι στο χωριό υπάρχουν μόνο 30 κάτοικοι, ενώ εκφράστηκαν και φόβοι για ακυρώσεις κρατήσεων.

Πέραν όμως του ότι το Ζαγόρι θεωρεί «απειλή» τους πρόσφυγες για το τουριστικό προϊόν του Ζαγορίου, ένα μείζον θέμα είναι οι συνθήκες διαβίωσης. Ναι μεν μπορεί να υπάρξει μια αξιοπρεπής στέγαση, ωστόσο πια το όλο ζήτημα έχει πάει αλλού: στην εκπαίδευση των παιδιών και στην απασχόληση των ενήλικων. Στους Ασπράγγελους, για παράδειγμα, δεν υπάρχει δημοτικό σχολείο. Το Ζαγόρι μπορεί να αποτελεί για τους επισκέπτες έναν ειδυλλιακό τουριστικό προορισμό, αλλά για τους πρόσφυγες δεν διαφαίνεται καμία προοπτική.