Έμειναν τα μισά περίπτερα, προσεχώς λιγότερα

Εάν πιθανώς βρεθήκατε στην ανάγκη για κάτι «περιπτερικό» (τσιγάρα, χαρτάκια για καπνό, μπύρες, σοκολάτες) σε κάποια ώρα μη αιχμής τελευταία, ίσως να νιώσατε λίγο πως τα περίπτερα έχουν λιγοστέψει δραματικά. Για την ακρίβεια, η κατάσταση μοιάζει λίγο με το 1994 στα Γιάννενα, μόνο του σήμερα, είναι ακόμα λιγότερα. «Από τα 120 έχουμε πέσει στα 70 περίπτερα σε όλη την πόλη, σε μικρό χρονικό διάστημα» λέει στον «Τύπο» ο πρόεδρος του σωματείου ιδιοκτητών στα Γιάννενα, Βασίλης Τασινίκος. 

Όσο γίνεται η κουβέντα, δύο περαστικοί ψωνίζουν τσιγάρα. «Βλέπεις; Εγώ τώρα έβγαλα ελάχιστα από το μόνο πράγμα μαζί με τις κάρτες που αφήνει κέρδος», εξηγεί. Το 4% από τα τσιγάρα και το 2% από τις κάρτες δεν καθιστά τα περίπτερα κερδοφόρα πλέον. «Έχουμε ένα κόστος που δεν καλύπτεται πια. Μας ρωτάνε αν έχουμε μηχάνημα για κάρτες οι πελάτες. Αν βάλουμε και μηχάνημα, με την προμήθεια που παίρνει η τράπεζα, μετά δεν θα μένει τίποτα», συμπληρώνει.

Τα ραγδαία κλεισίματα από πέρυσι, έχουν και άλλη εξήγηση, πέραν της μείωσης του κέρδους και της αδυναμίας κάλυψης των λειτουργικών εξόδων: πλέον, οι άδειες, οι οποίες θεσπίστηκαν για αναπήρους πολέμου μια συγκεκριμένη (και ταραγμένη πολιτικά) εποχή, μετά την Κατοχή, δεν μεταβιβάζονται κληρονομικά. Έτσι, πολλοί από τους δικαιούχους ή και τους κληρονόμους τους έχουν βγει ή βγαίνουν στη σύνταξη, οπότε το περίπτερο κλείνει. Δεδομένου ότι δεν αφήνει κέρδη, δεν βρίσκονται ενοικιαστές-μη «φυσικοί δικαιούχοι». Τότε, αναλαμβάνουν οι δήμοι που θα πρέπει να διευθετήσουν τα οριστικά πλέον κλειστά περίπτερα και ουσιαστικά, να αποκαταστήσουν τον κοινόχρηστο χώρο. Αυτή την περίοδο η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής καλείται να ασχοληθεί με όλο και  περισσότερες τέτοιες περιπτώσεις. Πάντως, το θέαμα των κλειστών περιπτέρων ακόμα και σε επίκαιρα, κεντρικά σημεία στην πόλη δεν είναι πλέον ασυνήθιστο.

«Χτες μας ειδοποίησε εταιρία κινητής τηλεφωνίας ότι αυξάνει το κόστος σε κάρτες. Θα μπορούσαμε να τις πουλάμε ακριβότερα, αλλά δεν το κάνουμε. Αλλά αν αυξήσει το κόστος, τι θα μείνει στο τέλος για εμάς;» διερωτάται ο κ. Τασινίκος. Προβλέπει ότι τα κλεισίματα θα συνεχιστούν με ραγδαίους ρυθμούς…

Σε αυτή τη συγκυρία, ο «αντίλογος» είναι τα κιόσκια που κάνουν την εμφάνισή τους σε διάφορα σημεία της πόλης. Ουσιαστικά, είναι τα περίπτερα που κάνουν κάποια συμφωνία με εταιρίες, οι οποίες αναλαμβάνουν να κατασκευάσουν εκ νέου το χώρο. Στα συμβόλαια συνήθως προβλέπεται κάποια μόνιμη διαφήμιση (όχι πλέον στις τέντες, εκεί απαγορεύεται πια), αλλά και η υποχρέωση για τοποθέτηση-προώθηση συγκεκριμένων προϊόντων κ.λπ. Επίσης, μια κάποια άνθηση φαίνεται ότι γνωρίζουν τα συνοικιακά ψιλικατζίδικα που ανοίγουν κυρίως σε απόκεντρα σημεία, υποκαθιστώντας τα περίπτερα.