![[300,399] Ψιχάλες](https://openweathermap.org/img/wn/01n@2x.png)
Κάθε κράτος μέλος της ΕΕ θα πρέπει να επιλέξει μέχρι το τέλος Απριλίου 2019 αν θα διατηρήσει τη θερινή ή τη χειμερινή ώρα, εφόσον επικυρωθεί το σχέδιο να μπει τέλος στις εποχικές αλλαγές ώρας το 2019, διευκρίνισε σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ παρουσίασε προχθές Τετάρτη στους ευρωβουλευτές την πρότασή του να τερματιστεί η υποχρέωση να προχωρούν οι δείκτες των ρολογιών μία ώρα τον Μάρτιο και στη συνέχεια να πηγαίνουν πίσω μία ώρα τον Οκτώβριο.
Στη συνέχεια, «έγκειται στα κράτη μέλη να καθορίσουν ποια ώρα επιθυμούν να διατηρήσουν: τη θερινή ώρα ή τη χειμερινή ώρα», διευκρίνισε σήμερα η επίτροπος Μεταφορών Βιολέτα Μπουλκ στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις Βρυξέλλες για την παρουσίαση του σχεδίου.
Είναι συνεπώς θεωρητικά δυνατό γειτονικές χώρες να κάνουν διαφορετικές επιλογές, παραδέχθηκε, εκφράζοντας πάντως τη «βεβαιότητα» πως τα κράτη μέλη «θα κάνουν μια προσπάθεια» να συντονιστούν.
Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα υποβληθεί τώρα προς συμφωνία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.
Για να καταστεί δυνατή η ομαλή μετάβαση, σύμφωνα με την πρόταση της Επιτροπής, κάθε κράτος μέλος θα κοινοποιήσει έως τον Απρίλιο του 2019 κατά πόσο προτίθεται να εφαρμόσει μόνιμα τη θερινή ή τη χειμερινή ώρα.
Η τελευταία υποχρεωτική αλλαγή της θερινής ώρας θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 31 Μαρτίου 2019. Στη συνέχεια, τα κράτη μέλη που επιθυμούν να επανέλθουν σε μόνιμη βάση στη χειμερινή ώρα, θα μπορούν ακόμη να κάνουν μια τελευταία εποχιακή αλλαγή της ώρας την Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019. Μετά την ημερομηνία αυτή, οι εποχιακές αλλαγές της ώρας δεν θα είναι πλέον δυνατές.
Αυτό το χρονοδιάγραμμα εξαρτάται από το αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο εγκρίνουν την πρόταση της Επιτροπής έως τον Μάρτιο του 2019 το αργότερο.
ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Οι ευρωπαϊκές χώρες θέσπισαν τις ρυθμίσεις για τη θερινή ώρα τον περασμένο αιώνα για την εξοικονόμηση ενέργειας, ιδιαίτερα σε περιόδους πολέμου ή κατά την πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας του 1970. Αρχής γενομένης από το 1980, η Ευρωπαϊκή Ένωση θέσπισε σταδιακά νομοθεσία που έθετε τέρμα στα αποκλίνοντα χρονοδιαγράμματα των εθνικών τους αλλαγών ώρας. Το 2018 ωστόσο, ο σκοπός των αλλαγών της ώρας κατέστη πολύ λιγότερο ενδεδειγμένος, καθώς μελέτες δείχνουν ότι η εξοικονόμηση ενέργειας είναι πλέον οριακή και ολοένα και συχνότερα οι πολίτες διαμαρτύρονται για τις αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία.
Οι αλλαγές της ώρας έχουν όντως αμφισβητηθεί επανειλημμένως από τους πολίτες, από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και από έναν αυξανόμενο αριθμό κρατών μελών. Βασιζόμενη στο αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στο πλαίσιο της αξιολόγησης του ισχύοντος καθεστώτος, η Επιτροπή πραγματοποίησε δημόσια διαβούλευση το καλοκαίρι του 2018 και έλαβε 4,6 εκατομμύρια απαντήσεις, που είναι ο υψηλότερος αριθμός απαντήσεων που έχουν ληφθεί σε δημόσια διαβούλευση που διοργανώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το 84 % των απαντήσεων ήταν υπέρ της κατάργησης των εποχιακών αλλαγών της ώρας.
Με βάση τα στοιχεία αυτά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος για να συνεχίσουν οι Βρυξέλλες να ρυθμίζουν τις εποχιακές αλλαγές της ώρας και ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι ελεύθερα να αποφασίζουν κατά πόσο επιθυμούν να διαβιούν σε θερινή ή χειμερινή ώρα και να χειριστούν το θέμα σε εθνικό επίπεδο, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας.
Αυτή τη στιγμή οι χώρες της ΕΕ κατανέμονται σε τρεις διαφορετικές ωριαίες ατράκτους: την ώρα της δυτικής Ευρώπης (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ηνωμένο Βασίλειο), την ώρα της κεντρικής Ευρώπης (17 χώρες) και την ώρα της ανατολικής Ευρώπης (Ελλάδα, Κύπρος, Βουλγαρία, Εσθονία, Φινλανδία, Λετονία, Λιθουανία και Ρουμανία).
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, European Commission
