Δίκη των γιατρών: 70 χρόνια από εκείνο το καλοκαίρι

Καλοκαίρι του 1948: Από τον Ιούνιο είχε ανοίξει ένας νέος κύκλος αίματος, με τα έκτακτα στρατοδικεία των Ιωαννίνων να πιάνουν πυρετωδώς… δουλειά και να καταδικάζουν σε θάνατο δεκάδες Γιαννιώτες, κυρίως μέλη και συμπαθούντες του ΚΚΕ και της ΕΠΟΝ, με την κατηγορία της προσπάθειας ανατροπής του καθεστώτος. Εκείνο το καλοκαίρι, τρεις δίκες έμελλε να αφήσουν το αποτύπωμά τους στην ιστορία της πόλης.

Δύο από αυτές τις δίκες –«δίκη Φαρίδου» (διαβάστε εδώ) και «δίκη Πρίντζου» (διαβάστε εδώ) όπως είναι γνωστές, οδήγησαν στο εκτελεστικό απόσπασμα συνολικά 20 Γιαννιώτες. Η τρίτη από τις δίκες, είναι γνωστή ως «δίκη των γιατρών». Κανένας από τους κατηγορούμενους δεν εκτελέστηκε. Η ιδιαιτερότητα αυτής της δίκης, πέραν της πρόθεσης για δημιουργία ενός κλίματος εκφοβισμού, βασίζεται σε μια τραγική… λεπτομέρεια: Ένας από τους κατηγορούμενους ήταν ο Ιωάννης Πρίντζος, ένας ιδιαίτερα γνωστός γιατρός με μεγάλη συνεισφορά κατά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο, αλλά και πατέρας της Ευτυχίας Πρίντζου, η οποία είχε εκτελεστεί λίγες μέρες πριν.

Η δίκη αυτή ξεκίνησε στις 17 Αυγούστου του 1948 (στις 10 Αυγούστου είχαν γίνει οι τελευταίες εκτελέσεις από την «υπόθεση Πρίντζου» στο Σταυράκι), με επτά κατηγορούμενους, κυρίως γιατρούς. Όλοι τους κατηγορούνταν για «συμμετοχή εις ομάδας συμμοριών, τροφοδοσία ληστών…». Στις 22 Αυγούστου, το έκτακτο στρατοδικείο βγάζει την απόφασή του. Τρεις από τους επτά καταδικάζονται σε θάνατο (καταδίκες που δεν εκτελέστηκαν τελικά). Παράλληλα, αποφασίζει να διαχωρίσει τη δίκη των υπόλοιπων τεσσάρων: των γιατρών Ιωάννη Πρίντζου, Γιώργου Μελανίδη και Γιώργου Σούλη, όπως και του φαρμακοποιού Αχιλλέα Ζάγκλη. «(Το στρατοδικείο) χωρίζει την δίκην ως προς τους Ζάγκλην Αχιλ. Φαρμακοποιόν, Σούλην Γεώργιον, Μελανίδην Γεώργιον ιατρούς και Πρίντζον Ιωάννην αρχίατρον ε.α. ίνα συσχετίση αυτήν με άλλην υπόθεσιν διά την οποίαν διενεργούνται προανακρίσεις» αναφέρει σε δημοσίευμά του η εφημερίδα «Κήρυξ». Και κάπως έτσι, η υπόθεση δεν προχώρησε.

Κατά την εκδίκαση της υπόθεσης, η πιο τραγική φιγούρα ήταν αναμφίβολα ο Πρίντζος. Στην απολογία του, αναφέρθηκε στο πλήγμα της οικογένειάς του, εξιστόρησε τη στρατιωτική του ζωή και τις υπηρεσίες του προς την πατρίδα ενώ τόνισε ότι «δεν έχει ανάμιξιν εις την υπόθεσιν των σημειωμάτων» (κατηγορούνταν ότι λειτουργούσε ως σύνδεσμος). Συνέδεσε δε την κατηγορία του εναντίον του με την υπόθεση της κόρης του.

Ο Ιωάννης Πρίντζος, κατά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο, ήταν ο αρχίατρος στο στρατιωτικό νοσοκομείο Ιωαννίνων.

* Φωτογραφία του προσωπικού του στρατιωτικού νοσοκομείου Ιωαννίνων, το οποίο βρισκόταν στο Ιτς Καλέ, με τραυματίες και εθελόντριες νοσοκόμες την άνοιξη του 1941. Στο κέντρο ο Ιωάννης Πρίντζος, ενώ πιο δίπλα βρίσκεται η κόρη του Ευτυχία Πρίντζου ως εθελόντρια νοσοκόμα