Oikonomou pisoi Solarhub πίσω
ΠΡΟΣΩΠΑ & ΠΡΑΓΜΑΤΑ

«...δεν θα ήταν οξύμωρο οι μουσικές μας να ήταν ‘καθαρές’»;

Εικόνα του άρθρου «...δεν θα ήταν οξύμωρο οι μουσικές μας να ήταν ‘καθαρές’»;
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Γιώργος Τσαντίκος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 03/11/2019, 17:00
ΠΡΟΣΩΠΑ & ΠΡΑΓΜΑΤΑ

 O Δημήτρης James Μπασδάνης έχει εδώ και λίγο καιρό κυκλοφορήσει το προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο Kaemos. Σήμερα, μιλάει γι αυτό, στο Εξώφυλλο και το typos-i.gr

 

Δώσε λίγο την «κεντρική ιδέα» του Kaemos

Το άλμπουμ Kaemos είναι ο δικός μου καημός να ενώσω τους δύο μουσικούς κόσμους που αγαπώ και έτυχε να συναντήσω σε αυτό το σταυροδρόμι που λέγεται Ελλάδα, αυτόν της Ανατολής και αυτόν της Δύσης. Ο δίσκος περιέχει 7 κομμάτια και ηχογραφήθηκε στα Ιωάννινα με τους Γιώργο Μέμο στα τύμπανα, Νίκο Τάγγα στο μπάσο και εμένα στις κιθάρες.
Η παραγωγή του είναι τέτοια ώστε να δίνει έναν vintage τόνο άλλα και την αίσθηση ότι παίχτηκε live και όχι από μηχανές. Οι κριτικοί του εξωτερικού το τοποθέτησαν στην κατηγορία του World Jazz Rock. Προσωπικά δηλώνω ότι παίζουμε παραδοσιακότροπα και λαϊκίζοντα κομμάτια με μια πιο μοντέρνα προσέγγιση και αρκετό αυτοσχεδιασμό.

Είναι το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ, όχι όμως η πρώτη σου ηχογράφηση. Τι μεσολάβησε μέχρι εδώ;

Ναι το Kaemos είναι η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά. Το 2016 είχα κυκλοφορήσει πάλι ένα instrumental single με τίτλο «Lacrimosa Blue», ένα πρώιμο ηχητικά και συνθετικά κομμάτι σε σχέση με αυτά του Kaemos.

Βέβαια στη δισκογραφία υπάρχω ενεργά από το 2009, με Εμφανή Γαρύφαλλα, αργότερα τους Schema και μετά  ήρθαν οι Στιχόβολη, οι Programmed to Rock (PTR) και πολλές άλλες ηχογραφήσεις και κυκλοφορίες, θέτω όμως ως το κομβικότερο σημείο της μουσικής μου πορείας τον δίσκο που φτιάξαμε  με τους Στιχόβολη το 2015.

Είναι η πρώτη δισκογραφική αποτύπωση, θα έλεγα,  του κιθαριστικού μου προσωπικού ήχου, αυτού του μοντέρνου «ανατολιζέ» που πάντα χαρακτήριζε το παίξιμο μου και νομίζω ότι μέσα στον «Καημό» κατάφερα πια να τον δαμάσω και εν τέλει να ώριμος πια να δώσει τους καρπούς του, αυτά τα 7 κομμάτια του album.

Είναι λίγο παρεξηγημένοι οι fusion ήχοι και δίσκοι;

Παρεξηγημένο είναι ο,τιδήποτε δεν είναι ξεκάθαρο στυλ που πατάει στα ήδη υπάρχοντα μουσικά είδη. Για μένα η μουσική ήταν και θα είναι μια, δίχως ταμπέλες, μα την χωρίζω σε αυτή που μου αρέσει και την άλλη που δεν με συγκινεί.
Στις μέρες μας είναι τόση πολλή πια η πληροφορία και τόσες πολλές οι επιρροές και οι μουσικές αναφορές που πέρα από τους συντηρητές των παραδοσιακών στύλ (Rock, Metal, ρεμπέτικο, λαϊκό, Παραδοσιακό, Jazz κλπ) κατ’ εμέ όλοι οι νέοι δημιουργοί - είτε δέχονται την ταμπέλα fusion, είτε όχι- μπλέκουν πολλά στυλ στις μουσικές τους. Είναι η εποχή τέτοια. Το φαγητό μας fusion, τα συναισθήματα μας μπερδεμένα, οι σκέψεις μας μπλεγμένες, η κοινωνία σχετικά συντηρητική (παραδοσιακή) κι η ζωή μας λαϊκή, μα οι συνήθειές μας αστικές. Δεν θα ήταν οξύμωρο οι μουσικές μας να ήταν «καθαρές»;

Πού στηρίχτηκε η σύνθεση του kaemos, ως έμπνευση, αλλά και τεχνοτροπία;

Όλη η ιδέα του Anatolian Trio καταρχήν και του άλμπουμ κατ’ επέκταση, ξεκίνησε από το ομώνυμο κομμάτι kaemos, μια αργόσυρτη ανατολίτικη μπαλάντα με ξεκάθαρες αναφορές στις μουσικές των νησιών του Αιγαίου που με τα δυτικά όργανα του trio (κιθάρα, μπάσο, τύμπανο) βγαίνει μία περίεργη μπλουζιά.

Μερικά από τα κομμάτια του δίσκου βέβαια υπήρχαν στο συρτάρι για περίπου 6-7 χρόνια και ένιωσα ότι ήρθε η στιγμή να τα ξαναδώ με άλλη πιο ώριμη ματιά. Ίσως τώρα να ήταν η ώρα τους για το ταξίδι.
Έμπνευση νομίζω είναι τα πάντα γύρω μου. Πολλά από τα 7 αυτά κομμάτια είναι συνδυασμένα με προσωπικές μου στιγμές και οι αναφορές στα Βαλκάνια, στην Πόλη και στις Αιγαιοπελαγίτικες μελωδίες είναι ξεκάθαρες, που ξεκάθαρες όμως είναι και οι αναφορές στα blues, rock, progressive και jazz ακουσματα μου. Νομίζω θα δεχτώ τον όρο World Jazz - Prog Rock και θα προσθέσω το Modern ala Turka ενορχήστρωση (χα χα!).

Είναι εύκολο για έναν καλλιτέχνη να βγάλει ένα δίσκο, στα Γιάννενα;

Πλέον είναι εύκολο για τον οποιονδήποτε να βγάλει έναν δίσκο οπουδήποτε και αν βρίσκεται. Το θέμα είναι τι καινούργιο και φρέσκο έχει να πει. Έχω βαρεθεί να ακούω νέες δουλειές από νέα παιδιά και να καταλαβαίνω ακριβώς ποιόν προσπαθούν να αντιγράψουν.
Σίγουρα, θα σου πω, δεν μπορεί να υπάρχει παρθενογένεση στη μουσική. Όμως, αν φτάσεις στο σημείο να πει ο ακροατής ότι «αυτό μοιάζει με αυτό, αλλά και με αυτό, αλλά και με αυτό και εκεί ακούω και λίγο απ’ αυτό», τότε μάντεψε! Έχεις ένα δικό σου στυλ που σε χαρακτηρίζει. Μπορεί να μην αρέσει εν τέλει σε ένα ευρύ κοινό αλλά υπάρχει! Και ως τρανό παράδειγμα και στην ερώτηση σου και στην αναφορά μου θα δώσω το νέο album των γνωστών μας Villagers of Ioannina City (VIC) που γνωρίζουν πια τη διεθνή αναγνώριση που τους αρμόζει με φρεσκάδα τους και  με την μουσική τους ταυτότητα.

 

 Στις 22 Νοεμβρίου ξεκινάει το KAEMOS Tour 2019/20 με πρώτους σταθμούς: 22/11 Ιωάννινα, 23/11 Αγρίνιο, 24/11 Αθήνα και σύντομα θα ανακοινωθούν και οι στάσεις για την υπόλοιπη Ελλάδα

ΣΧΟΛΙΑ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
Ντοτη3 dodoni back