Βιβλιοπαρουσίαση: «Στο κόκκινο σακίδιο» του Ευκλείδη Τσακαλώτου

To βιβλίο του Ευκλείδη Τσακαλώτου «Στο κόκκινο σακίδιο-Πολιτικό Ημερολόγιο και άλλα κείμενα» (εκδόσεις ΠΟΛΙΣ) παρουσιάζει το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ιωαννιτών την Πέμπτη 7 Ιουλίου, στις 21:00, στον αύλειο χώρο του πολιτιστικού πολυχώρου «Δημ. Χατζής».

Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο δήμαρχος Ιωαννίνων Μωυσής Ελισάφ, ο επίκουρος καθηγητής Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και πρώην βουλευτής Χρήστος Μαντάς και ο συγγραφέας.

Την εκδήλωση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Φιλήμων Καραμήτσος.

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου ο κ. Τσακαλώτος σημειώνει: «Ο βασικός κορμός του βιβλίου αποτελείται από τα πολιτικά ημερολόγια δύο περιόδων: 2019-2021 και 2012-2013.

Περιλαμβάνονται επίσης και κάποια άλλα κείμενα που έχω κατά καιρούς δημοσιεύσει σε εφημερίδες την περίοδο 2019-2021 αλλά και στο περιοδικό Κάπα το 1987, και τα οποία κατά τη γνώμη μου παραμένουν επίκαιρα στη σημερινή συγκυρία και εξακολουθούν να έχουν γενικότερο ιδεολογικό ενδιαφέρον.

Συμπεριλαμβάνεται ακόμα, με τη μορφή εισαγωγής, ένα εντελώς νέο κείμενο, το οποίο εξηγεί την επιλογή της παρέμβασης με τη μορφή πολιτικού ημερολογίου και εμπεριέχει αρκετά βιωματικά στοιχεία, τόσο της πολιτικής όσο και της προσωπικής μου διαδρομής.

Παρότι οικονομολόγος -που ως τέτοιος έχει την τάση να εμβαθύνει σε θέματα οικονομίας- θεωρώ ότι η Αριστερά, αν θέλει να ανακτήσει την ιδεολογική, και όχι μόνο, ηγεμονία της, οφείλει να παρεμβαίνει σε μια πολύ ευρεία γκάμα θεμάτων. Γι' αυτό και στο πολιτικό μου ημερολόγιο θα συναντήσει κανείς από αναλύσεις για τη σημασία της δημοσιονομικής πολιτικής μέχρι λογοτεχνικά κείμενα του Τζόναθαν Κόου, του Αντρέα Καμιλέρι, της Μάρως Δούκα και του Εντουάρ Λουί· από θέσεις για τις ιδιωτικοποιήσεις φυσικών μονοπωλίων μέχρι ζητήματα φύλου· από τα ανθρώπινα δικαιώματα μέχρι την περιβαλλοντική κρίση. Στα μάτια μου, όλα είναι αλληλένδετα, αποτελούν όλα πεδία δράσης για την Αριστερά. Μένει η ματιά του αναγνώστη και της αναγνώστριας».

Στον πρόλογο του βιβλίου, η Μάρω Δούκα αναφέρει: «Κι όπως διαβάζω, από σελίδα σε σελίδα και από ενότητα σε ενότητα, διαπιστώνω εξαρχής την ταπεινή, αυτονόητη, αδιάσειστη, αποφθεγματική προδιάθεσή του. Εκτιμώ το πηγαίο, έμφυτο αλλά και επεξεργασμένο χιούμορ του, τον τρόπο με τον οποίο εμπλουτίζει τη σκέψη του και διευρύνει τους ορίζοντές του επικοινωνώντας και συνομιλώντας δημιουργικά ως πολιτικός με την τέχνη σε όλες τις μορφές της».