Πριν από 25 χρόνια, η δισκογραφική παραγωγή γύρισε άλλα 28 πίσω, το όλον 53.
Ο λόγος ήταν ένα μικρό έπος των Stones, το οποίο θα μπορούσαν άνετα να το στείλουν στον Πωλ μακ Κάρτνι, τώρα που είπε ότι «είναι μπάντα μπλουζ διασκευών» για να τους πικάρει λιγάκι, όπως πχ πειράζονταν μεταξύ τους ο Δίας με τον Ποσειδώνα ή ο Τσώρτσιλ με τον Στάλιν.
Το Rock and Roll circus, στο οποίο κομπέρ και οικοδεσπότες ήταν οι Stones, ήταν ένα κονσέρτο που έλαβε χώρα στις 11 Δεκεμβρίου του 1968, αλλά κυκλοφόρησε στις 12 Οκτωβρίου 1996 (το φιλμ) και στις 14 του ίδιου μήνα, το άλμπουμ.
Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:
Ο τίτλος «τσίρκο» έχει όλα τα νοήματα. Εκτός από τους Stones που ποζάρουν λες και βγήκαν από το εξώφυλλο του Sgt Pepper’s, που είχε ήδη κυκλοφορήσει 1,5 χρόνο πριν, εμφανίζονται σε διάφορα νούμερα οι εξής: The Who, η Μαριάν Φέιθφουλ, οι Jethro Tull (σε ημιάγρια κατάσταση), ο Ταζ Μαχάλ και οι Dirty Mac, ήτοι ο Τζον Λένον, ο Έρικ Κλάπτον, ο Μιτς Μίτσελ, ο Ίβρι Γκίτλις και ο Κιθ Ρίτσαρντς (ολογράφως: το πιο σούπερ από τα σούπερ γκρουπ που εμφανίστηκαν ποτέ στον πλανήτη).
Η αρχική ιδέα ήταν να γίνει μια τηλεοπτική εκπομπή για τους Stones, προκειμένου να προωθηθεί το Beggars Banquet με κάπως καινοτόμο τρόπο.
Οι Stones φώναξαν λοιπόν όλους τους άνωθι στα Intertel Studios, κοντά στο Γουέμπλεϊ και ξεκίνησαν.
Πολύ σύντομα η κατάσταση εξελίχθηκε σε κανονικό τσίρκο. Για να γίνει αυτό το, σχετικά άγνωστο για την εποχή τηλεοπτικό event, χρειαζόταν πολύ περισσότερη δουλειά και υποστήριξη από όση φαντάζονταν οι δημιουργοί, αρχικά. Η ώρα πλησίαζε 5 το πρωί της επόμενης ημέρας, όταν ξεκίνησαν να παίζουν οι τελευταίοι.
Ο θρύλος λέει αρκετά πράγματα γι αυτό το αξιοπερίεργο γεγονός του ροκενρόλ. Ότι πχ κομπάρσοι και κοινό τα είχαν παίξει τις πρώτες πρωινές ώρες, αφενός από την κούραση, αφετέρου βλέποντας τον Τζάγκερ να χοροπηδάει σαν παλαβός (σήμερα, στα 78 κάνει περίπου τα ίδια).
Η αρχική σκέψη ήταν να γίνει μια μουσική συνάντηση μεταξύ Stones, Small Faces και Who για το BBC. H κατάσταση όλων αυτών ήταν τόσο τραγική ωστόσο, που το ντοκουμέντο δεν βγήκε παρά το 1996, μιας και κανείς δεν ήθελε να θυμάται. Ο Τάουνσεντ λέει ότι αυτός που πραγματικά είχε κλέψει την παράσταση ήταν ο Ταζ Μαχάλ. Ο Τζάγκερ φημολογείται ότι θεωρούσε πως οι Who είχαν κλέψει την παράσταση. Στην πραγματικότητα, την παράσταση είχαν κλέψει οι Tull, με τον φλαουτίστα των σπηλαίων Ίαν Άντερσον να δίνει ρέστα.
Το Rock and Roll Circus είχε και μια ακόμα ιδιαιτερότητα: ήταν η τελευταία δημόσια εμφάνιση του Μπράιαν Τζόουνς με τους Stones και γενικά. Ο φυσικός αρχηγός της μπάντας δεν μπόρεσε καν να παίξει κιθάρα σε όλα τα κομμάτια, καθότι ήταν σε συνεχή καθοδική πορεία. «Του μιλούσαμε και δεν ήξερε τι γινόταν γύρω του. Δεν μπορούσε καν να κουρδίσει την κιθάρα του», περιέγραφε αργότερα ο Άντερσον. «Είχε ξεπεράσει την ημερομηνία λήξης», συμπλήρωνε.
Ο Τζόουνς θα βρισκόταν νεκρός επτά μήνες αργότερα, στην πισίνα του σπιτιού του…