Από Ντρεστενίκο, Τρίστενο

Το Τρίστενο είναι ένα μικρό χωριό, σε υψόμετρο 940 μ., χωρίς αμαξιτούς δρόμους, ένα από τα αρκετά χωριά του Ζαγορίου που έχασαν μεγάλο κομμάτι της αρχιτεκτονικής τους παράδοσης κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν και κάηκαν από τους Γερμανούς.

Το χωριό αυτό με την ονομασία «Τριστεανίκον» συναντάται για πρώτη φορά σε γραπτό κείμενο το 1319, στο χρυσόβουλο του Ανδρόνικου Β’. Ετυμολογικά, αποδίδεται σε σλάβικο τοπωνύμιο.

Μέσα στον χρόνο, το Τρίστενο (πριν γίνει Τρίστενο) συναντάται και με τους τύπους Ντρεστενίκο ή Δρεστενίκο. Ως Τρίστενο κατοχυρώνεται το 1927 με ΦΕΚ. Το όνομα αυτό του χωριού σχηματίστηκε παρετυμολογικά προς τα «τρία στενά».

Σύμφωνα με τον λόγιο Ιωάννη Λαμπρίδη, το Τρίστενο κατοικήθηκε αρχικά από αλβανούς βοσκούς. Γι’ αυτό και οι κάτοικοι του δεν μιλούσαν τη βλάχικη γλώσσα, όπως συνέβαινε σε διπλανά χωριά. Το χωριό «κατωκήθη κατά παράδοσιν υπό ποιμένων Αλβανών... Εκτος δέ τούτον ουδέποτε ενταύθα ώμιλεΐτο ή Βλάχικη γλώσσα, αλλ’ άνέκαθεν, κατά παράδοσιν τετριμμένους ή Ελληνική μετά πολλών άλβανικών λέξεων» όπως αναφέρει.

Στην επίσημη ιστοσελίδα του ο Δήμος Ζαγορίου, γράφει ότι οι Τριστενιώτες δεν συμμερίζονται την άποψη του Λαμπρίδη και υποστηρίζουν ότι οι πρώτοι κάτοικοι ήρθαν από τη Βέροια σαν τεχνίτες σκαφιδιών.

Σημεία αναφοράς του χωριού, είναι σήμερα η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (1793), ένας παραδοσιακός πέτρινος νερόμυλος και το πέτρινο, μονότοξο γεφυράκι μέσα στο Τρίστενο.

Βιβλιογραφία

Οικονόμου Κ., Τοπωνυμικό Ζαγορίου, 1986, Ιωάννινα