Θρυλική ζωή, πεζός θάνατος, του Αλεχάντρο Γκάγιο

Οι Ισπανοί και γενικώς, ισπανόφωνοι, έχουν μια ιδιαίτερη ικανότητα να δημιουργούν «φυγόκεντρους» ήρωες, όπως για παράδειγμα μπάτσους που δεν συμβαδίζουν με τα γενική αστυνομική αντίληψη και συμβολισμούς.

Μια από τις σχετικά πιο πρόσφατες αφίξεις στο συγκεκριμένο ράφι, είναι ο Αλεχάντρο Γκάγιο, που συστήνει το δικό του ντετέκτιβ: Τον Γοργόνιο Γιανέθα, ένα νεαρό υπαρχιφύλακα που, στη χούντα του Φράνκο, καλείται να λύσει υποθέσεις, κινούμενος ανάμεσα στη διχασμένη ισπανική κοινωνία.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Το πρώτο βιβλίο που μεταφράστηκε στα ελληνικά είναι η «Θρυλική ζωή, πεζός θάνατος» που είναι ένα συμπαθητικό αστυνομικό μυθιστόρημα με κάμποσες ρετρό παραβολικές ρίψεις χιούμορ και σαρκασμού.

Τα ενδιαφέροντα όμως δεν περιορίζονται στις σελίδες του βιβλίου.

Ο ίδιος ο Γκάλο είναι ένας πτυχιούχος Φιλοσοφικής και ταυτόχρονα είναι… αρχηγός της αστυνομίας στη Χιχόν. Ο Γιανέθα δεν είναι ο μοναδικός του ήρωας, καθώς έχει ακόμα τον επιθεωρητή Ραμάλο ντα Κόστα, ενώ έχει υπάρξει και ο ίδιος ήρωας σε βιβλία ενός άλλου ισπανού συγγραφέα, αρκετά πιο γνωστού από τον Γκάγιο, του Αντρέου Μαρτίν.

H «Θρυλική ζωή, πεζός θάνατος» είναι ένα καλό δείγμα του τι μπορεί να κάνει ο συγκεκριμένος πολυπράγμων τύπος. 

Μπορείτε να το βρείτε εδώ