Υπουργικές υπεκφυγές…

Σε προσπάθεια να αποποιηθεί οποιαδήποτε πολιτική ευθύνη η ίδια, αλλά και να αποσύρει οποιαδήποτε αντίστοιχη από τον πρωθυπουργό, επιδόθηκε η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη στις δηλώσεις της, για τον πρώην πλέον καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, Δημήτρη Λιγνάδη.

Η κα Μενδώνη με ένα σχεδόν… άγαρμπο τρόπο, έδωσε την εντύπωση ότι ο κ. Λιγνάδης, τον οποίο βαραίνουν αρκετές καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση, ήταν κάποιος τυχαίος, ο οποίος βρέθηκε στη θέση του καλλιτεχνικού επικεφαλής του Εθνικού Θεάτρου, την κορυφαία θεατρική διοικητική θέση του ελληνικού κράτους δηλαδή.

Η υπουργός Πολιτισμού είπε καταρχάς ότι θέτει στη διάθεση της δικαιοσύνης όλες τις υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού και των εποπτευόμενων φορέων του και αυτομάτως και τον εαυτό της, όταν και όπου αυτό κριθεί αναγκαίο.

«Η σεξουαλική βία είναι φρικιαστική και επονείδιστη υπόθεση» σημείωσε για να συμπληρώσει «είμαστε κράτος δικαίου και γι αυτό προχωρούμε δια της θεσμικής οδού, της δικαιοσύνης». Μάλιστα, ανέφερε ότι η ίδια κατέθεσε το πρωί μηνυτήρια αναφορά - υπόμνημα στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, με την οποία ζητά την πλήρη διερεύνηση των καταγγελλόμενων υποθέσεων στο θέατρο.

Δεν έγινε ιδιαίτερα πειστική με τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε, πάντως: «Ο Λιγνάδης μας εξαπάτησε και με εξαπάτησε με υποκριτική τέχνη» είπε. Επίσης, ένιωσε την ανάγκη να υπερασπιστεί τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, λέγοντας ότι «δεν ήταν προσωπικός φίλος του Δημήτρη Λιγνάδη, τον γνώριζε όπως όλοι από το σανίδι. Όπως και εγώ».

Αρνήθηκε ότι το υπουργείο συγκάλυψε ή καθυστέρησε. Επίσης, κατηγόρησε ονομαστικά τον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι φέρει ευθύνη το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η υπουργός έφτασε σε σημείο, προς επίρρωση των επιχειρημάτων της, να διαβάζει θετικές κριτικές της δημοσιογράφου Έλενας Ακρίτα για την τραγωδία «Πέρσες».

Ωστόσο, η κα Μενδώνη έχει την πολιτική ευθύνη του ορισμού του κ. Λιγνάδη χωρίς καν προκήρυξη. Στις 13 Αυγούστου 2019 ανακοινώθηκε η πρόσληψή του στη Βουλή, ενώ μόλις μια εβδομάδα πριν, η προκήρυξη για τη θέση είχε αποσυρθεί «για λόγους δημοσίου συμφέροντος». Η κα Μενδώνη είχε ισχυριστεί τότε ότι η προκήρυξη, την οποία είχε βγάλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είχε νομικά κενά. Από τις 22 Μαΐου 2019 πάντως, ο κ. Λιγνάδης αναγορευόταν σε δημόσιες εκδηλώσεις ως «ο επόμενος διευθυντής του Εθνικού θεάτρου»…

«Επαναλαμβάνω ότι ο Δημήτρης Λιγνάδης με εξαπάτησε αλλά δεν είχε βρεθεί κάποιος να μου πει το παραμικρό για την ιδιωτική του ζωή. Ο κ. Σκουρολιάκος, ο κ Γεωργουσόπουλος και η κ. Ακρίτα που ήταν πιο κοντά στον χώρο του θεάτρου, είμαι βέβαια ότι αν κάτι ήξεραν θα το είχαν καταγγείλει, είπε μεταξύ άλλων η κ. Μενδώνη.

Οι θέσεις της προκάλεσαν την αντίδραση της αντιπολίτευσης.

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Ηλιόπουλος, τόνισε:

«Η σημερινή συνέντευξη της κ. Μενδώνη αποτελεί μνημείο πολιτικής δειλίας και απάτης. Με 20 μέρες καθυστέρηση ανακάλυψε ότι ο κ. Λιγνάδης “είναι επικίνδυνος” και πως την εξαπάτησε. Το μόνο που περιμέναμε σήμερα από την κ. Μενδώνη ήταν η παραίτηση και η απολογία της για τη συγκάλυψη. Η παραίτησή της πλέον δεν είναι αρκετή. Η μη παραίτησή της όμως είναι εξοργιστική.Η ευθύνη για την προσπάθεια συγκάλυψης βαραίνει στο ακέραιο τον κ. Μητσοτάκη, του οποίου προσωπική επιλογή ήταν ο κ. Λιγνάδης».

Η Φώφη Γεννηματά, πρόεδρος του ΚΙΝΑΛΛ είπε μεταξύ άλλων:

«Ο κ. Μητσοτάκης και η κ. Μενδώνη έσπασαν σήμερα κάθε ρεκόρ της υποκρισίας και θράσους. Προκαλούν την κοινή γνώμη. Αλήθεια ποιος διόρισε στο Εθνικό Θέατρο τον «επικίνδυνο», όπως ομολόγησαν κ. Λιγνάδη; Αλήθεια ποιος επί εβδομάδες προσπαθεί με κάθε τρόπο να συγκαλύψει την υπόθεση; Την απάντηση πλέον την γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες. Και για τα δύο ερωτήματα. Η κ. Μενδώνη, με εντολή του ίδιου του κ. Μητσοτάκη. Η υπόθεση έχει ήδη πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης και δεν πείθει κανέναν η σημερινή καθυστερημένη αντίδραση της Κυβέρνησης. Σε οποιαδήποτε Ευρωπαϊκή χώρα, κάποιος θα είχε αναλάβει την ευθύνη και θα είχε παραιτηθεί».

Το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του, τονίζει:

«Οι ευθύνες τους αφορούν κυρίως στη  διατήρηση του Λιγνάδη στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού  Θεάτρου, παρά τις φήμες κι ακόμη περισσότερο τις καταγγελίες, για  περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης, ακόμη και ανηλίκων. Αντί  να πάρουν θέση για αυτά τα φαινόμενα, κρύβονταν πίσω από εξαγγελίες για  "Κώδικες Δεοντολογίας", αλλά και από υποκριτικά καλέσματα ορισμένων  προς τον πρωθυπουργό "να προχωρήσει σε κάθαρση". 

Οι  ευθύνες τους, όμως, έχουν να κάνουν και με το γεγονός ότι συντηρούν κι  εντείνουν την εργασιακή ζούγκλα και την ανασφάλεια στον χώρο του  Πολιτισμού -και όχι μόνο- αναπαράγοντας τις οικονομικές και κοινωνικές  πιέσεις, που υποχρεώνουν κάποιον ή κάποια να "μένουν σιωπηλοί". Αλλά και  διατηρώντας το απαράδεκτο νομοθετικό πλαίσιο του Ποινικού Κώδικα, που  ρίχνει στα μαλακά τη σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας».