Τι περιμένεις από τις εκλογές στην πόλη σου;

Τι περιμένεις από τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της Κυριακής; Είναι μια απόλυτα ειλικρινής ερώτηση, η οποία μπορεί να έχει από μηδενικές έως πάρα πολλές απαντήσεις.

Από τη στιγμή που αποδέχεσαι την εκλογική διαδικασία έναντι των πολύ σεβαστών και σοβαρών θεωριών που τη βάζουν σε δεύτερη μοίρα ή/και την αποδομούν, προτάσσοντας τη συλλογικότητα, η συμμετοχή προϋποθέτει μερικά πράγματα.

Αν για παράδειγμα είσαι ένας πολύ καταρτισμένος-η, με αναλυτική αντίληψη για το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι, αλλά θα ψηφίσεις τον τάδε συγγενή που κατεβαίνει με μια παράταξη, με της οποίας το πρόγραμμα δεν συμφωνείς, την επόμενη φορά που θα αναλύσεις κάτι δημόσια, η άποψή σου θα μετράει πολύ λιγότερο.

Αν είσαι ένας υποψήφιος που βλέπει στην εκλογική διαδικασία μια πρώτης γραμμής δραστηριότητα και ευκαιρία για κάποιου είδους αποκατάσταση, τότε μπορεί να είσαι εξαιρετικός-η ψηφοσυλλέκτης, αλλά όχι όμως κάποιος-α που θα βοηθήσει πραγματικά τη συλλογική προσπάθεια για κάτι καλύτερο.

Η πολιτική είναι υποχρέωση, όχι χόμπι. Η συμμετοχή, ανεξάρτητα από τις εκλογές, η συναπόφαση και η συνδιαμόρφωση των κοινών, είναι ευθύνη με μακροπρόθεσμες επιπτώσεις.

Τα Γιάννενα είναι μια πόλη όπου η τοπική εξουσία διαμορφώθηκε γύρω και από πρόσωπα και μηχανισμούς. Ανάλογα με τη συγκυρία αυτά άλλαζαν, με τρόπους και αιτίες που αν γίνονταν ποτέ ευρέως γνωστά, μπορεί να προκαλούσαν και γέλιο. Ολόκληρες αντιπαλότητες στήθηκαν πάνω στα συγκρουόμενα «εγώ» ανθρώπων και στην κατοχύρωση χώρου κομματικών μηχανισμών. Συχνά, τα «θύματα» ήταν ακόμα και άνθρωποι του ίδιου πολιτικού χώρου που δεν χωρούσαν στο σχέδιο, καθότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές θεωρούνται και πιο «χαλαρές», άρα μπορούν να γίνουν και μερικά ξεκαθαρίσματα. Ολόκληρες διασπάσεις βασίστηκαν σε προσωπικές συμφωνίες που προδόθηκαν, ολόκληρες δημοτικές θητείες σε ένα λάθος μέτρημα εσωκομματικών «κουκιών».

Τώρα,  μετά από μια αυτοδιοικητική θητεία που ελάχιστα θετικά πρόσθεσε σε Δήμο Ιωαννιτών και Περιφέρεια Ηπείρου, υπάρχει μπροστά μια πενταετία.

Μια πενταετία που δεν είναι λιγότερο ή περισσότερο κρίσιμη από τις προηγούμενες θητείες. Θα είναι όμως μειοψηφική, όποια παράταξη και να αναδειχθεί, γιατί η κυβέρνηση αποφάσισε ότι την ενδιαφέρει ο απόλυτος έλεγχος και η μείωση της δημοκρατικής αντιπροσώπευσης. Αυτή τη φορά, η κυβέρνηση, όντας παντοδύναμη και χωρίς πολιτικό αντίπαλο, ήταν έτοιμη και δεν θα χρειαστούν πραξικοπηματικές μετεκλογικές παρεμβάσεις όπως αυτή του Θεοδωρικάκου, με την οποία ταυτίστηκε απόλυτα, δυστυχώς γι αυτή, η απερχόμενη δημοτική αρχή Ιωαννίνων.

Μια πενταετία που, σε μεγάλο βαθμό, τα του Δήμου Ιωαννιτών θα εξαρτώνται από την Περιφέρεια Ηπείρου. Εκεί που η εξουσία Καχριμάνη είναι πλέον… αυθύπαρκτη οντότητα, που συγκεντρώνει ανθρώπους οι οποίοι-ες σε κάποια πολιτική κουβέντα μπορεί να σου πούνε κάτι εντελώς διαφορετικό, από το απολυταρχικό σύνολο που έχει φτιάξει ο περιφερειάρχης, εδώ και δύο δεκαετίες. Κόσμος πηγαίνει μαζί του γιατί έλκεται μαγνητικά από την εξουσία και τον δυνάμει νικητή. Αίσθηση ασφάλειας; Πολιτική αποδρομή; Επένδυση για ένα καλύτερο προσωπικό οικονομικό μέλλον; Όλα μοιάζουν να ταιριάζουν.

Ο κ. Καχριμάνης θα εκλεγεί ξανά. Αν δεν εκλεγεί με 50%+ (που δεν είναι πιθανό) θα είναι μια μικρή πολιτική ήττα, η οποία θα βαρύνει περισσότερο τους όψιμους υποστηρικτές του. Αν δεν εκλεγεί από την πρώτη Κυριακή (που μοιάζει εντελώς απίθανο), θα είναι μια ακόμα μεγαλύτερη ήττα, που θα καθορίσει αλλιώς τα πράγματα.

Όταν εκλεγεί όμως, σε οποιαδήποτε φάση, θα πρέπει στα σοβαρά πλέον να αλλάξει τρόπο διακυβέρνησης: πρέπει να ακούει πιο θεσμικά και όχι μόνο αυτούς που νομίζει ο ίδιος ότι «ξέρουν», γιατί σε αυτή τη θητεία πήγε από αποτυχία σε αποτυχία: Ιωάννινα-Κακαβιά, Πάρκο Έρευνας και Τεχνολογίας, καινούργιο κλειστό γυμναστήριο, πρόστιμα για βλαβερές παρεμβάσεις στο περιβάλλον κ.α.

Δεν γίνεται πλέον πολιτική διακυβέρνησης με διάφορα δομικά έργα και πρώην χωματόδρομους που "μαυρίζουν", σε προσωπικά προφίλ στο facebook με ασύντακτες αναρτήσεις. Αν ήταν θέμα ύφους, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Τώρα, είναι το βασικό και κύριο πολιτικό πρόταγμα του κ. Καχριμάνη που το στηρίζει ένας πολύ παλιός μηχανισμός, ο οποίος σε λίγο θα… συνταξιοδοτεί και αντεπιστέλλοντα στελέχη του. Δεν νομιμοποιείται εκ του αποτελέσματος, ακόμα και αν αυτό είναι θριαμβευτικό.

Ο περιφερειάρχης δεν είναι ο άνθρωπος που μετράει τα μηνύματα ως μηνύματα, αλλά τα αντιμετωπίζει ως μια κάποια δικαίωση. Το αποτέλεσμα είναι ότι ακόμα και στις πιο ειλικρινείς και πραγματικά δημιουργικές του στιγμές, δεν μπορεί να ξεφύγει από τη «μοναξιά του μονάρχη».

Για να γίνουν όλα αυτά βέβαια, χρειάζεται και αντίλογος. Χρειάζεται έλεγχος, αντιπολίτευση, επίμονη κριτική, ώσπου αυτή να βρει ευήκοα ώτα ή να αλλάξει κάτι, έστω ελάχιστο. Στην παρούσα θητεία του περιφερειακού συμβουλίου, αυτό υπήρξε σε μικρές και όχι πάντα επαρκείς ποσότητες.

Ένα μεγάλο θέμα είναι ότι η Περιφέρεια θα «ασκεί εξουσία» και στον Δήμο Ιωαννιτών το επόμενο διάστημα –όπως ασκεί με τον τρόπο της και σε άλλους Δήμους, έχοντας στα χέρια της το σημαντικό εργαλείο του ΕΣΠΑ.

Ο Δήμος έχει χάσει αρκετά χρόνια ήδη (και) για τους μικροπολιτικούς λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Η απερχόμενη δημοτική αρχή πόνταρε πολύ στην προσωπικότητα του Μωυσή Ελισάφ, που ήταν πολύ πληθωρική για να χωρέσει στις καθημερινές υποχρεώσεις ενός μέσου Δήμου. Τώρα, βρίσκεται αντιμέτωπη με τις συγκυρίες και τις πολιτικές της, την απουσία της από πολλά πράγματα και την επιμονή σε άλλα.

Στη διεκδίκηση των ηνίων του Δήμου συμμετέχουν γνωστοί άνθρωποι που έχουν χειριστεί την τοπική εξουσία κατά καιρούς. Υπάρχει δηλαδή ένα μίνιμουμ κριτήριο, με τα θετικά και τα αρνητικά του σημεία.

Γι αυτό, η ερώτηση «τι περιμένεις από τις εκλογές στην πόλη σου», σε αυτή τη φάση έχει πολύ πιο απαιτητικό ύφος.

Θα «βγούνε μπροστά» οι νέοι-ες άνθρωποι που έχουν προτάσεις και σχέδια ή θα μείνουν και πάλι πίσω από τους ψηφοσυλλεκτικούς μηχανισμούς; Το ζήτημα της ανανέωσης του πολιτικού ανθρώπινου δυναμικού είναι κρίσιμο. Σε πέντε χρόνια, το υπάρχον ανθρώπινο δυναμικό θα έχει κλείσει τον κύκλο του, οριστικά και αμετάκλητα. Είναι αναγκαίο πια να βγουν μπροστά νέα πρόσωπα που θα αποκτήσουν εμπειρία και που αύριο-μεθαύριο θα ασχοληθούν πιο ενεργά με τα κοινά. Υπάρχουν, σε αρκετές παρατάξεις.

Θα έρθει ξανά ο Δήμος κοντά στους πολίτες του ή θα παραμείνει μια αποστειρωμένη διοικητική μονάδα που θα ζητάει μόνο εγκρίσεις και όχι τη διαρκή, δημιουργική κριτική;

Θα γίνει συμμέτοχος και ενεργός στην προσπάθεια θωράκισης από την ενεργειακή ακρίβεια και την υποχώρηση του «κοινωνικού κράτους»;

Θα αντιμετωπίσει το σοβαρότατο πρόβλημα της ανεργίας που στην Ήπειρο, είναι πιο υπαρκτό από ποτέ;

Θα υιοθετήσει τις συλλογικές, ανοιχτές δομές, διαδικασίες, άυλες υποδομές και θα τις εφαρμόσει στην λειτουργία του;

Θα γίνει –όσο μπορει- μια ρηξικέλευθη διαχειριστική μονάδα ή θα προστρέχει πάντα στα διάφορα προσκόμματα της κεντρικής εξουσίας, όταν οι τοπικές ανάγκες μεγαλώνουν;

Θα εξασφαλίσει μια πραγματικά και όχι διακηρυκτικά βιώσιμη καθημερινότητα;

Ωραία διλήμματα για να πας να ψηφίσεις την Κυριακή, στα Γιάννενα…