Το τέλος της πρυτανείας

Ο «νόμος Κεραμέως», η πιο επιθετική και αντιδημοκρατική νομοθετική ρύθμιση στα ελληνικά πανεπιστήμια από την εποχή της υπουργίας Άννας Διαμαντοπούλου, στην πράξη καταργεί τις πρυτανικές αρχές.

Τα Συμβούλια Διοίκησης επανέρχονται μετά από μια δεκαετία περίπου, αυτή τη φορά όμως ως πραγματικές διοικήσεις των ιδρυμάτων και λιγότερο ως «παράλληλη εξουσία», όπως τους εισήγαγε ο νόμος Διαμαντοπούλου.

Τα 11 μέλη των συμβουλίων που θα επιλεγούν με προκήρυξη, έχουν σχεδόν πλήρεις εξουσίες, καταργώντας στην πράξη τις πρυτανικές αρχές.

Έχουν δυνατότητα τελικής έγκρισης των πάντων: στρατηγικά σχέδια, προγραμματικές συμφωνίες, προϋπολογισμό ιδρύματος, προϋπολογισμό ΕΛΚΕ, τροποποίηση οργανισμών, δαπάνες, συγκρότηση διοικήσεων, συμβουλίων, κοσμητειών.

Κάνει σχεδόν τα πάντα, με λίγα λόγια.

Ακόμα, έχει δικαίωμα «ελέγχου νομιμότητας» στις εκλογές ΔΕΠ και δύναται να αναπέμπει τα πρακτικά εκλογής ή εξέλιξης εφόσον διαπιστώνονται πλημμέλειες επί της διαδικασίας.

Επίσης, μπορεί να παύσει αντιπρυτάνεις ή και τον ίδιο τον πρύτανη, με πλειοψηφία 8/11, αν συντρέξει λόγος, ήτοι πειθαρχικό παράπτωμα ή ακόμα και πρόταση δυσπιστίας.

Εν ολίγοις, το Υπουργείο Παιδείας καταργεί στην πράξη το θεσμό της πρυτανείας, μετατρέποντάς τον κατά πολύ μεγάλο ποσοστό σε μη αποφασιστικό και εν τέλει, διακοσμητικό, σε ό,τι αφορά ένα μεγάλο μέρος των αρμοδιοτήτων του.

Σημειώνεται ότι το υπουργείο έχει δώσει παράταση στη θητεία πρυτανικών αρχών μέχρι το τέλος του ερχόμενου Φεβρουαρίου, με την υποχρέωση να προκηρυχτούν οι εκλογές από 31 Αυγούστου και μετά. Ένα από τα ιδρύματα, είναι και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.