Τα γενέθλια της Lady day

Στις 7 Απριλίου του 1915, ένα ζευγάρι παιδιών (κυριολεκτικά), απέκτησε τη μικρή Έλινορ, στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ.

Μεγαλώνοντας, η Έλινορ πρακτικά δεν γνώρισε γονείς. Ο πατέρας της, Κλάρενς, μουσικός, αρνήθηκε αρχικά να την αναγνωρίσει. Η μητέρα της, Σάρα, δεν ήταν πάντα δίπλα της. Η μικρή Έλινορ ωστόσο μεγάλωνε και δεν έχανε ταινία της ηθοποιού Μπίλι Νταβ. «Δεν νομίζω ότι έχω χάσει κάποια ταινία της. Ήμουν τρελή γι αυτή, προσπαθούσα να της μοιάσω, έκανα τα μαλλιά μου όπως αυτή», είπε, αρκετά αργότερα.

Σε ηλικία 14 ετών, η Έλινορ Χάρις ακόμα τότε, πήγε στο Χάρλεμ. Η μητέρα της έπιασε δουλειά σε ένα μπορντέλο, όπου αυτή και η Έλινορ συνελήφθησαν λίγο αργότερα. Η Έλινορ έμεινε στη φυλακή πέντε μήνες.

Κάπου εκεί, ξεκίνησε να τραγουδάει στα τζαζ κλαμπ του Χάρλεμ. Διάλεξε το «Μπίλι» για όνομα, από την αγαπημένη της ηθοποιό και το «Χόλιντεϊ» που ήταν το επώνυμο του πατέρα της. Κάπου εκεί έμαθε για την παρουσία της ο κορυφαίος παραγωγός της εποχής, ο Τζον Χάμοντ και της εξασφάλισε μερικές ώρες στο στούντιο για να γράψει τον πρώτο της δίσκο.

Μέχρι το 1938 η Μπίλι (πλέον) είχε τραγουδήσει σε αρκετές big bands χωρίς να μπορέσει να στεριώσει, παρά την εκπληκτική της ικανότητα. Ο βασικός λόγος ήταν ότι σήκωνε πάντα τη φωνή της για να διεκδικήσει, κάτι που δεν ήταν συγχωρητέο σε μαύρη γυναίκα. Κοντά σε αυτά, έπεφτε συχνά θύμα βίας από συντρόφους της. Μέχρι που προσλήφθηκε στη μπάντα του Άρτι Σο και κάπου εκεί ξεκίνησε η ανοδική της πορεία. Ένα χρόνο αργότερα ξανασήκωσε τη φωνή της για να τραγουδήσει το Strange fruit, ένα κομμάτι που μιλούσε για τις διώξεις και το λιντσάρισμα των μαύρων, πάνω σε ένα ποίημα του κομμουνιστή δασκάλου Άμπελ Μίροπολ.

Η επιτυχία είχε έρθει. Η Μπίλι έπαιζε στο κατάμεστο Café Society και η αναγνώριση ερχόταν από παντού. Μέχρι και ο πατέρας της, της έδωσε επίσημα πλέον το επώνυμό της, ενώ η μητέρα της «άρμεγε» χρήματα από τη διάσημη πλέον κόρη της.

Στη δεκαετία του ’40, η φωνή της άλλαξε δεκάδες συνθέσεις που χωρίς αυτή, ενδεχομένως να μην έβλεπαν το φως της ημέρας.

Στις 16 Μαΐου του 1947 συνελήφθη για κατοχή ναρκωτικών στο διαμέρισμά της. Ξανά, δύο χρόνια αργότερα. Οι εξαρτήσεις είχαν αρχίσει να κλονίζουν την υγεία της, αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να ηχογραφήσει το Lady Sings the Blues το ’54 και να το κυκλοφορήσει δύο χρόνια αργότερα. Μπορεί να μην είναι ο κορυφαίος μουσικά δίσκος της, αλλά έχει αποτυπώσει όλη την ουσία της Μπίλι μέσα του.

Η Μπίλι Χόλιντεϊ πέθανε στις 17 Ιουλίου του 1959 από κίρρωση του ήπατος. Είχε ούτε ένα δολάριο στην τσέπη της, αλλά είχε προλάβει να κρατήσει όλο τον κόσμο στα χέρια της.