Το μεγάλο χρέος των 8 εκατ. ευρώ του Συνδέσμου Ύδρευσης Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων, μέλη του οποίου είναι οι Δήμοι Ιωαννιτών, Ζίτσας και Δωδώνης, προς τη ΔΕΗ είναι ένα κρίσιμο ζήτημα.
Η αύξηση των τελών ύδρευσης φαίνεται ότι αποτελεί μονόδρομο. Το ερώτημα βέβαια, είναι: Πόσο μεγάλη θα είναι η αύξηση; Κι αυτό επειδή την προηγούμενη χρονιά, είχε γίνει λόγος για διπλασιασμό των τελών. Επιπλέον, μια αύξηση των τελών θα συμπαρασύρει και τη ΔΕΥΑΙ, η οποία είναι κύριος πελάτης του ΣΥΔΛΙ. Κι ό,τι συμπαρασέρνει τη ΔΕΥΑΙ, επηρεάζει αργά ή γρήγορα και τους καταναλωτές και τους λογαριασμούς που αυτοί λαμβάνουν.
Προς το παρόν, η δημοτική αρχή κάνει λόγο για «λελογισμένη αύξηση των τελών» σε συνδυασμό όμως με την υιοθέτηση κι άλλων λύσεων, οι οποίες δεν είναι στο χέρι της να υλοποιηθούν και που σχετίζονται με τις καλές προθέσεις, αν υπάρχουν, της κυβέρνησης να βοηθήσει.
Τα πράγματα είναι δύσκολα, με τη δημοτική αρχή του Θωμά Μπέγκα να προσπαθεί να πιέσει την κυβέρνηση να συνδράμει στην επιβίωση του ΣΥΔΛΙ. Προς το παρόν, βέβαια, η πίεση που ασκείται, δεν είναι μεγάλη.
Το Δημαρχείο ανακοίνωσε σήμερα ότι πριν από λίγες μέρες, ο δήμαρχος Ιωαννίνων Θωμάς Μπέγκας, ο πρόεδρος του ΣΥΔΛΙ Ηλίας Αρλέτος και ο γενικός γραμματέας του Δήμου Κώστας Μπαμπασίκας είχαν συνάντηση με τον γενικό γραμματέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Μανώλη Γραφάκο. Στον κ. Γραφάκο, κατέθεσαν ένα υπόμνημα όπου περιγράφεται η δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο ΣΥΔΛΙ λόγω του υπέρογκου ενεργειακού κόστους.
Ο κ. Γραφάκος δεν είπε και πολλά, όπως προκύπτει από την ανακοίνωση του Δημαρχείου. Απλώς κατέθεσε μια πρόταση: να γίνει επιστολή από τους δημάρχους Ιωαννίνων, Ζίτσας και Δωδώνης η οποία να απευθύνεται στους υπουργούς Περιβάλλοντος και Εσωτερικών με την προτροπή να δοθεί λύση. Ναι μεν η συμβουλή του κ. Γραφάκου έχει ένα νόημα, αλλά δεν φαίνεται να υπάρχουν και πολλές ελπίδες.
Στο υπόμνημα που κατέθεσε η δημοτική αρχή, και το οποίο το έδωσε στη δημοσιότητα, καταγράφονται τα δυσχερή οικονομικά του ΣΥΔΛΙ. Όπως αναφέρεται σε αυτό, από το 2019 έως το 2023, το ενεργειακό κόστος αυξήθηκε κατά 2,4 εκατ. ευρώ: Από 2.183.000 ευρώ σε 4.567.000 ευρώ.
Στις οικονομικές καταστάσεις της χρήσης 2023, οι συνολικές ζημιές του Συνδέσμου ανέρχονται σε 7.004.559 ευρώ και τα ίδια κεφάλαια έχουν καταστεί αρνητικά και ανέρχονται στο ποσό των 1.560.429,37 ευρώ. Οι βραχυπρόθεσμες δε υποχρεώσεις είναι 6.673.126 ευρώ, την ώρα που το κυκλοφορόν ενεργητικό ποσό είναι μόλις 2.766.985 ευρώ. Τα ετήσια συνολικά οργανικά έσοδα της χρήσης 2023 ανήλθαν σε 2.362.259 ευρώ και η ετήσια συνολική δαπάνη για ηλεκτρικό ρεύμα προς τη ΔΕΗ ΑΕ της χρήσης 2023 ανήλθε σε 3.999.340 ευρώ.
Παράλληλα, όπως είναι γνωστό εδώ και καιρό, δεν έχει εγκριθεί ο προϋπολογισμός του έτους 2024, λόγω των συνολικών υποχρεώσεων που πρέπει να εξοφληθούν και της ανεπάρκειας των πόρων.
Η δημοτική αρχή, στο υπόμνημά της λοιπόν, κάνει λόγο για την ανάγκη «να δρομολογηθούν βιώσιμες λύσεις σε συνάρτηση με λελογισμένη αύξηση των τελών ύδρευσης».
Ποιες είναι αυτές οι λύσεις;
- Με πρωτοβουλία του υπουργείου να επιτευχθεί μακροπρόθεσμος διακανονισμός οφειλών προς τη ΔΕΗ ώστε η καταβολή του οφειλόμενου ποσού να γίνει στη διάρκεια των επόμενων ετών (το χρέος σήμερα υπερβαίνει το ποσό των 8.000.000 ευρώ, όπως σημειώνεται).
-Να υπάρξει χρηματοδοτική ενίσχυση του ΣΥΔΛΙ για την κάλυψη της αύξησης του ενεργειακών χρεών που έχουν δημιουργηθεί μέχρι σήμερα.
Η δημοτική αρχή θέτει στο επίκεντρο και την επεξεργασία εκ μέρους του υπουργείου Περιβάλλοντος «ενός σχεδίου αναδιοργάνωσης των ΔΕΥΑ», ζητώντας να ληφθεί μέριμνα ώστε να συμπεριληφθούν σε αυτό το σχέδιο και οι Σύνδεσμοι Ύδρευσης.
Κατά τα άλλα, σε συνοδευτική του υπομνήματος ανακοίνωση, η δημοτική αρχή του Θωμά Μπέγκα αποδίδει και πάλι ευθύνες για το αδιέξοδο του ΣΥΔΛΙ και στην προηγούμενη αρχή. Όπως επισημαίνει, το πρόβλημα διογκώθηκε μετά το 2020, χωρίς η προηγούμενη δημοτική αρχή να ζητήσει τη στήριξη όλων των παρατάξεων του Δημοτικού Συμβουλίου για να γίνουν έγκαιρα οι απαραίτητες παρεμβάσεις. Αντιθέτως, «το έκρυψε κάτω από το χαλί».
Η τιμολογιακή πολιτική του ΣΥΔΛΙ παραμένει αμετάβλητη από το 1999 και δεν έγινε καμία προσπάθεια, κυρίως στα χρόνια της ενεργειακής κρίσης, «να υπάρξουν οι απαραίτητες σταδιακές αναπροσαρμογές ώστε οι οφειλές προς τους παρόχους ρεύματος να μην αυξηθούν σε μη διαχειρίσιμα μεγέθη» όπως τονίζεται στην ανακοίνωση.