Στα μέρη του σεπτού ροκ εν ρολ

Το Soundtrope festival είναι μια επίμονη, ενδιαφέρουσα και εξαιρετική στο σύνολό της διοργάνωση. Στα Γιάννενα, τη μαθαίνουμε τόσο για τις μουσικές της προτάσεις που κινούνται από το καινοτόμο και πειραματικό, μέχρι και το κάπως εστέτ, αλλά και για τις εμπνεύσεις της.

Πέρυσι ήταν η… βαρκαρόλα στη μουντή Παμβώτιδα με τους μισούς Sancho 003. Φέτος (που είχε πάλι εν πλω live) ήταν κάτι πιο μεγαλεπήβολο: ο Coti K και οι Man of Managra, μαζί με τον Βαγγέλη Μπουλουχτσή, στην Ευαγγελική εκκλησία των Ιωαννίνων, στην οδό Σαμουήλ 15.

Σε αυτό το θρησκευτικής αποστολής κτίριο της δεκαετίας του ’30, αρκετά «μυστικό» έτσι και αλλιώς για πολύ κόσμο των Ιωαννίνων, έγινε το φετινό secret gig του φεστιβάλ.

Περίπου 100 «πιστοί» (αναπόφευκτα τα λογοπαίγνια λόγω του χώρου) είδαν από κοντά ένα live όχι τόσο μυσταγωγικό (φτάνει με τα λογοπαίγνια…), αλλά ενδιαφέρον και ωραίο, όπου και αν γινόταν.

Η έξυπνη «τοποθέτηση» όμως από τους διοργανωτές, το έκανε και μνημειώδες, όχι μόνο για μουσικούς λόγους.

Το live άρχισε ως… λειτουργία (τι θα γίνει με αυτά τα λογοπαίγνια τώρα;), με τον Βαγγέλη Μπουλουχτσή να παίζει ήδη ενώ ο κόσμος έμπαινε στην εκκλησία.

Το ωραίο με τις «Αντηχήσεις» είναι ότι κάθε φορά μοιάζουν διαφορετικές (εξαρτάται και από την ενότητα που επιλέγει ο συνθέτης) και είτε «ξεφεύγουν» στο μυαλό του δημιουργού τους και στην εκτέλεση, είτε είναι πιο προσιτές, κρατάνε το κοινό καθηλωμένο. Σάββατο βράδυ για παράδειγμα, το δεύτερο μέρος που έστελνε κατευθείαν μέχρι τους… Dead Kennedys, ήταν το καλύτερο εξόδιο (αλήθεια τώρα, δεν γίνεται επίτηδες) για τον Coti K και τους man of Managra.

O Κωνσταντίνος Λουκάς Ρολάνδος Κυριάκος, με τους-τις τρεις συνοδοιπόρους του στους Man of Managra, δύο μπάσα, ηλεκτρονικά τύμπανα και ένα theremin, ήταν ίσως το πιο ευχάριστο live των τελευταίων μηνών στην πόλη.

Γι αυτό ευθύνεται κυρίως το γεγονός ότι ο Coti K, όπως κυκλοφορεί εν συντομογραφία, είναι μια πολύ σημαντική καλλιτεχνική φυσιογνωμία. Εκτός από το γεγονός ότι έχει υπογράψει ως μηχανικός ήχου μερικά από τα εμβληματικότερα άλμπουμ της progressive σκηνής και έχει συνεργαστεί με Αγγελάκα-Παυλίδη-Κρίνα-Στέρεο Νόβα κ.λπ., είναι και εξαιρετικός συνθέτης.

Poppy ήχοι, με την ιδιαιτερότητα των δύο μπάσων (και της καθόλου κιθάρας), συν τα brit pop φωνητικά, μαζί με την πολύ καλή βάση που προσφέρουν το Man of Managra και το πιο πρόσφατο (και πολύ καλό) Half a century sun, κατέληξαν σε ένα πολύ ωραίο live, το οποίο βοηθήθηκε και από το κλαβιέ της εκκλησίας που χρησιμοποίησε η μπάντα.

Εν τέλει, το Soundtrope έκανε πάλι το θαύμα του (να τα πάλι τα λογοπαίγνια…), χωρίς πάντως να βασίζεται σε θαυματοποιίες, καθότι η μουσική του πρόταση είναι συγκεκριμένη. Ίσως να περιορίζεται κάπως από το δεδομένο και όχι μεγάλο εύρος του κοινού των Ιωαννίνων. Ωστόσο, πλέον έχει ξεπεράσει τα όρια της πόλης, είναι μια σεβαστή διοργάνωση που τείνει να γίνει διαρκής και περνάει και τα ελληνικά σύνορα με live στο εξωτερικό.