![[300,399] Ψιχάλες](https://openweathermap.org/img/wn/04n@2x.png)
Το γεγονός και μόνο ότι οι Fuzztones θα έπαιζαν στα Γιάννενα ήταν από μόνο του μεγάλο, γιατί αυτού του τύπου οι συναυλίες είναι κάτι σαν τάμα.
Δεν φτάνει δηλαδή να έχεις δει τον Προτρούντι 15 φορές, γιατί στην Ελλάδα έρχεται συχνά.
Αν τον δεις κοντά στο σπίτι σου, το πράγμα αλλάζει.
Επίσης, αν δεν έχετε δει από κοντά συναυλίες των Fuzztones, ακόμα και τώρα που ο ηγέτης τους καβάλησε τα 72, δεν ξέρετε που σταματάει το «ν’ ακούσουμε κανένα τραγουδάκι» και ξεκινάνε οι ροκενρόλ εκφυλότητες, πράγμα που, κακά τα ψέματα, οδήγησε πολύ κόσμο στο να κολλήσει με αυτή τη μουσική.
Καταρχάς, οι Fuzztones αυτή την περίοδο είναι πενταμελείς, με κάτι τύπους από αυτούς που μόνο ο Ρούντι μπορεί να ξετρυπώνει και να τους παίρνει μαζί του στα live.
Κολιέ με δόντια αλιγάτορα (ή κάτι τέτοιο), γυαλιά ηλίου μέσα στο μαύρο σκοτάδι, ένας τύπος στην κιθάρα που λέγεται «Μαρτσέλο Σάλας» όπως ακούγεται όταν τον προσφωνεί ο Ρούντι, δεν είναι όμως αυτός:
Αλλά αυτός (ο Μαρτσέλο Σάλις των Gravedigger 5):
Επίσης, μια απίστευτη φυσιογνωμία στα πλήκτρα που ακούει στο όνομα Νίκο Σεκοντίνι, αλλά είναι σίγουρα ο Zed από το Police Academy, στο μπάσο o Πωλ Ρόντας που μεταξύ άλλων παίζει και στους Bellrays, μια απίθανη γκαράζ-πανκ-σόουλ μπάντα από την Καλιφόρνια και τέλος, ο έξαλλος ντράμερ Μάρκο Ριβάγκλι που τα κλάμπ οριακά αντέχουν την τεστοστερόνη του.
Ε, με όλα αυτά, συν την ενέργεια του «πιο ηλικιωμένου έφηβου στον κόσμο», ένα live μπορεί να μείνει αξέχαστο, υπενθυμίζοντας ότι σε αυτό τον απίθανο κόσμο του ροκενρόλ, δεν εξαρτώνται όλα από τις αψεγιάδιαστες παραγωγές, το κόστος κ.λπ κ.λπ.
Το live άνοιξαν o Γιώργος Γάκης και οι Troublemakers, στιβαροί ως συνήθως και κάπως πιο κοντά στο κλίμα της βραδιάς, από το συνηθισμένο τους setlist.
Στη συνέχεια, βγήκε η μπάντα. Και κάπου από το βάθος ακούστηκε η φυσαρμόνικα, για να ξεκινήσει το live με Haunted και 1-2-5.
…που αν είχατε διαβάσει αυτό, θα ξέρατε τι να περιμένετε:
Έπειτα, το live πέρασε από διάφορα στάδια: μικρόφωνα μικροφώνησαν, μπακέτες γλείφτηκαν, φυσαρμόνικες έπαιξαν, εξυπνάδες ακούστηκαν, ιδρώτας έτρεξε (άφθονος), τα Romular D, Barking at the Wrong Tree, Bad News travels Fast παίχτηκαν μεταξύ άλλων.
Και κάπου στις 12 παρά, ο Rudi μας είπε ότι είναι «η τελευταία ροκενρόλ μπάντα του πλανήτη» και μπούκαραν στο Gotta Get Some λες και ήταν όντως αυτή η μπάντα, παίξανε το She’s Wicked για να γυριστεί το «674ο βίντεο του κομματιού στο youtube» και για το τέλος, στο ανκόρ, κρατήσανε τις στρυχνίνες, με αρχή και κατάληξη τα εκκλησιαστικά (λέμε τώρα) όργανα.
Εντάξει, το ζήσαμε και αυτό.
