Πώς αντιδρά ο εγκέφαλος σε ένα έργο τέχνης στο μουσείο και σε μια αφίσα

Μια νευρολογική μελέτη στην Ολλανδία αποκάλυψε ότι τα πραγματικά έργα τέχνης σε ένα μουσείο διεγείρουν τον εγκέφαλο με τρόπο που είναι 10 φορές ισχυρότερος από ό,τι όταν κοιτάς μια αφίσα.

Η ανεξάρτητη μελέτη, η οποία ανατέθηκε από το Μουσείο Mauritshuis στη Χάγη, όπου βρίσκεται το Κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι του Γιοχάνες Βερμέερ, χρησιμοποίησε τεχνολογία παρακολούθησης των ματιών και μαγνητικές τομογραφίες για να καταγράψει την εγκεφαλική δραστηριότητα εθελοντών που κοιτούσαν γνήσια έργα τέχνης και αναπαραγωγές.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι 20 εθελοντές είχαν μια αντίδραση που ήταν 10 φορές ισχυρότερη όταν κοιτούσαν τα πρώτα.

«Ένας συντελεστής 10 είναι μια τεράστια διαφορά, και αυτό συμβαίνει όταν κοιτάς μια αναπαραγωγή σε σύγκριση με ένα πραγματικό έργο», δήλωσε την Τετάρτη η Martine Gosselink, διευθύντρια του Mauritshuis. «Γίνεσαι [διανοητικά] πλουσιότερος όταν βλέπεις πράγματα, είτε το συνειδητοποιείς είτε όχι, επειδή κάνεις συνδέσεις στον εγκέφαλό σου».

Η Gosselink δήλωσε ότι είχε πειστεί για τη δύναμη του πραγματικού πριν από τη μελέτη, αλλά ήθελε το προαίσθημά της να διερευνηθεί επίσημα. «Όλοι νιώθουμε τη διαφορά - αλλά είναι μετρήσιμη, είναι πραγματική;» είπε ότι είχε ρωτήσει τους συναδέλφους της πριν από ένα χρόνο. «Τώρα, σήμερα μπορούμε πραγματικά να πούμε ότι είναι αληθινό».

Ο Martin de Munnik, συνιδρυτής του ερευνητικού ινστιτούτου Neurensics, το οποίο διεξήγαγε την έρευνα μαζί με άλλους ειδικούς νευρολόγους, δήλωσε ότι η μελέτη είχε δύο στοιχεία.

Οι εθελοντές, ηλικίας μεταξύ 21 και 65 ετών, συνδέθηκαν σε έναν εγκεφαλικό σαρωτή ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (EEG) και σε εξοπλισμό παρακολούθησης των ματιών και τους ζητήθηκε να κοιτάξουν πέντε πίνακες στο μουσείο, καθώς και αφίσες τους στο κατάστημα του μουσείου.

Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τις επιδράσεις των εικόνων πραγματικών έργων σε σχέση με τις αναπαραγωγές που αναβοσβήνουν στα γυαλιά των εθελοντών, μέσα σε ένα μηχάνημα λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ. «Αν θέλετε να μάθετε τι σκέφτονται οι άνθρωποι, είναι προτιμότερο να το μετρήσετε παρά να τους ρωτήσετε», είπε. «Τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά».

Τα πραγματικά έργα τέχνης προκάλεσαν ισχυρή θετική ανταπόκριση στο τμήμα του εγκεφάλου που εμπλέκεται με τη συνείδηση, τον αυτο-αναστοχασμό και τις προσωπικές αναμνήσεις, δήλωσαν οι ερευνητές. Ο «Βιολιστής» του Gerrit van Honthorst έδωσε θετικό ερέθισμα «προσέγγισης» 0,41 στο 1 στην πραγματική ζωή, για παράδειγμα, αλλά μόλις 0,05 σε μορφή αφίσας.

Η έρευνα ανέλυσε επίσης το Κορίτσι με ένα μαργαριταρένιο σκουλαρίκι. Το δημοφιλές έργο προσέλκυσε τη μεγαλύτερη συνολική προσοχή και τράβηξε το βλέμμα σε αυτό που οι ερευνητές περιέγραψαν ως «βρόχο διαρκούς προσοχής» - ένα τρίγωνο μεταξύ του τονισμένου ματιού, του στόματος και του μαργαριταρένιου σκουλαρικιού του κοριτσιού.

Mε πληροφορίες από Guardian. Φωτογραφία: Mauritshuis/facebook