Το ψηφιακό σήμα των 100 ευρώ

Η «ανώμαλη» μετάβαση της Ελλάδας στην τηλεοπτική ψηφιακή εποχή, με το κλείσιμο εν μια νυκτί της ΕΡΤ για να ικανοποιηθούν όπως-όπως οι απαιτήσεις των δανειστών για απολύσεις, άφησε πίσω ένα κενό: Ολόκληρες περιοχές έμειναν χωρίς τηλεοπτικό σήμα και για να φτάσει εικόνα στους δέκτες τους, τα νοικοκυριά έπρεπε να πληρώσουν συνδρομητικά πακέτα για να έχουν λήψη ελεύθερων καναλιών.

Το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα εκτεταμένο στο νομό Ιωαννίνων, κυρίως σε ορεινές περιοχές όπως στον Δήμο Βορείων Τζουμέρκων, αλλά και σε περιοχές της πόλης των Ιωαννίνων. Στα Βόρεια Τζουμέρκα η κατάσταση εξομαλύνθηκε, όχι γιατί επεκτάθηκε το σήμα, αλλά γιατί ο Δήμος έκανε κάποιες παρεμβάσεις σε αναμεταδότες ή βρέθηκαν άλλες λύσεις.

Όταν η Digea, ο «ψηφιακός φορέας» των ιδιωτικών καναλιών πήρε τη διαχείριση ως μοναδικός ανάδοχος (μιας και η ΕΡΤ έκλεισε από την τότε κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), ανέλαβε συγκεκριμένο αριθμό αναμεταδοτών και όχι όλων. Πιο αναλυτικά συνέβαινε το εξής: Το τηλεοπτικό σήμα πήγαινε μέχρι κάποια σημεία με τους αναμεταδότες της ΕΡΤ. Για να φτάσει σε πιο απομακρυσμένα ή «κρυφά» λόγω της διαμόρφωσης του εδάφους κ.λπ.σημεία, διάφοροι φορείς, συνήθως οι Δήμοι, τοποθετούσαν με δικά τους έξοδα (ακόμα και δωρεές συλλόγων-δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που σύλλογοι καταγόμενων από το τάδε χωριό που κατοικούσαν στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη αναλάμβαναν το έξοδο για έναν ακόμα αναμεταδότη, για να βλέπουν οι γηραιότεροι στο χωριό), πρόσθετους αναμεταδότες. Η Digea όμως δεν ασχολήθηκε καν με αυτούς, καθότι το έξοδο για τη συντήρησή τους αλλά και τους επιπλέον αποκωδικοποιητές λειτούργησε αποτρεπτικά. Φυσικά, ο ιδιωτικός φορέας αγνόησε παντελώς την κοινή ωφέλεια και απλώς, απόλαυσε τις συμφέρουσες γι αυτόν συνθήκες που δημιούργησε το κράτος, αφενός με την κατάργηση της ΕΡΤ, αφετέρου με την ανοχή στο πρόβλημα του σήματος.

Το πρόβλημα «σύρθηκε» για αρκετά χρόνια. Εδώ και λίγες μέρες είναι σε δημόσια διαβούλευση ο νόμος για την κάλυψη των «ΠΕΚ» όπως λέγονται, των Περιοχών Εκτός Κάλυψης. Η διαβούλευση θα κρατήσει μέχρι τις 9 Μαρτίου.

ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΡΕΤΕ ΣΗΜΑ

Δικαιούχοι του έργου είναι οι μόνιμοι κάτοικοι των περιοχών εκτός κάλυψης. Πρακτικά, το νομοσχέδιο θα επιδοτήσει με 100 ευρώ ανά νοικοκυριό την αγορά του κατάλληλου εξοπλισμού. Η χορήγηση είναι εφάπαξ και ο δικαιούχος τη διαθέτει όπως επιθυμεί. Ενδεχομένως να υπάρξουν αντίστοιχα «πακέτα» από τους τηλεοπτικούς παρόχους, ώστε να «ταιριάξει» η επιδότηση.

Οι ενδιαφερόμενοι-ες θα πρέπει να σπεύσουν εντός τριών μηνών από την έναρξη ισχύος του νόμου και οι πάροχοι θα πρέπει να ενεργοποιήσουν τις αντίστοιχες υπηρεσίες μέσα στο ίδιο διάστημα.

Ο τρόπος με τον οποίο θα έρθει το ψηφιακό σήμα στα σπίτια, είναι πολλαπλός:

Είτε με δορυφορικό σήμα (οπότε το 100ευρο θα διατεθεί για «πιάτο») ή λήψη μέσω IPTV, τηλεόρασης μέσω ίντερνετ δηλαδή ή τέλος, επίγεια ψηφιακή ευρυεκπομπή.

Ήδη, μια πρώτη εφαρμογή υλοποιείται στη Θράκη και στο Ανατολικό Αιγαίο, όπου σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής έχουν ωφεληθεί ως τώρα 7.100 νοικοκυριά.

Ωστόσο, το πρόβλημα είναι και πάλι ορατό. Η κυβέρνηση επιχειρεί να λύσει ένα τεχνικό πρόβλημα με επιδοματική πολιτική, η οποία θα καταλήξει και πάλι σε ιδιώτες για να βρεθεί μια συμβατική στην ουσία της διέξοδος και να λυθεί με «πατέντες» η ευρωπαϊκή απαίτηση για αποκλειστικά ψηφιακές τηλεοπτικές εκπομπές. Προφανώς, τα 100 ευρώ για 500.000 περίπου κατοίκους (όσους τους υπολογίζει το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής) είναι φθηνότερα από την τοποθέτηση ή συντήρηση ή αναβάθμιση του υπάρχοντος δικτύου και μια λύση, οριστική όπως φαίνεται, θα δοθεί.  Ωστόσο, το ερώτημα της ολοκληρωμένης παρέμβασης και της πλήρους αξιοποίησης των δικτύων επανέρχεται συνεχώς…

Η σταδιακή μετάβαση στην ψηφιακή εποχή εκπομπών, ξεκίνησε με τις νομοθεσίες της Ε.Ε. από το 2005. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Digea, έως τον Μάρτιο του 2017 είχαν πουληθεί 5,3 εκατομμύρια δέκτες υψηλής ευκρίνειας. Η πρόβλεψη λέει ότι τον Σεπτέμβριο του 2019, όλα τα νοικοκυριά θα έχουν τουλάχιστον μια high definition τηλεόραση