Αλήθεια, μπορεί ένα ντοκιμαντέρ για τη φύση να γίνει viral ως ταινία θρίλερ; Στην περίπτωση του καταπληκτικού Planet Earth II, μπορεί. Το τελευταίο επεισόδιό του, γνώρισε τεράστια απήχηση, συχνά διφορούμενη, αλλά και παρόμοια με αυτή που ακολουθεί μια ταινία. Χτες λοιπόν, η σειρά ντοκιμαντέρ του ΒΒC, με αφηγητή τον Ντέιβιντ Ατέμπορο, της γνωστής «γαλαζοαίματης» (πλην υποστηρίκτριας των Εργατικών) οικογενείας ηθοποιών, σκηνοθετών και παραγωγών, παρουσίασε το «κυνήγι του ιγκουάνα» από τη νήσο Φερναντίνα των Γκαλαπάγκος. Εκεί, κάθε χρόνο τέτοια εποχή, τα «φίδια-δρομείς» παραμονεύουν στην ακρογιαλιά του Ειρηνικού για να εκκολαφθούν τα αυγά των ιγκουάνα και κυνηγάνε τα νεογέννητα για να τα προλάβουν πριν φτάσουν στους γονείς τους, στην παραλία (οι γονείς γενικά είναι πολύ κακοί με τα φίδια, οπότε, ό,τι προλάβουν στο μεσοδιάστημα).
Μερικές ενδεικτικές αντιδράσεις είναι οι εξής, όπως καταγράφηκαν στο twitter: «Η φιδοφοβία μου μετέτρεψε το Planet Earth II σε ταινία θρίλερ», «Το κυνηγητό στο ντοκιμαντέρ ήταν εφιαλτικό» και άλλα τέτοια, υπερβολικά σε κάποιο βαθμό, αλλά αν δείτε το επεισόδιο, μπορεί και να αλλάξετε άποψη.
Το Planet Earth όμως δεν είναι απλή σειρά ντοκιμαντέρ (τα έχουμε ξαναπεί άλλωστε). Πλέον, οι παραγωγοί παίζουν σαν τη γάτα με το ποντίκι με τις αισθήσεις των θεατών, γυρίζοντας επεισόδια που αναλογούν σε κινηματογραφικές ταινίες: από το κυνηγητό-θρίλερ στην εξωτική παραλία, στους αξιαγάπητους πιγκουίνους, από την επίκληση στις φοβίες, στα χαριτωμένα πτηνά (;).
Όλα αυτά φέτος προσφέρονται σε πακέτο που εκτός από τον σερ Ντέιβιντ Ατέμπορο, περιλαμβάνει τον Χανς Ζίμερ στη μουσική σύνθεση και εικόνες υπερυψηλής ανάλυσης, από τα πλέον απομακρυσμένα σημεία του πλανήτη. Κοινώς, το Χόλυγουντ τρώει τη σκόνη του BBC One…