Πήγαμε στις εκθέσεις της «Φωτομετρίας». Και στις εννιά.

Φέτος η Photometria έκανε ακόμα ένα ποιοτικό βήμα. Μπόρεσε να συγκεντρώσει και να προβάλλει τόσο την ερασιτεχνική δημιουργία, όσο και την επαγγελματική φωτογραφική καταγραφή και τέχνη, χωρίς να «σβήνει» τα όρια ανάμεσα στους δύο παράλληλους κόσμους. Οι εκθέσεις που στήθηκαν στο πλαίσιο του φεστιβάλ, εννιά τον αριθμό, είχαν όλες σχεδόν τις διαστάσεις, από κάθε οπτική γωνία: του διπλανού μας ανθρώπου που αποτυπώνει γνωστά θέματα, μέχρι και τη συνολική ιδέα του επαγγελματία φωτογράφου που έρχεται από την άλλη γωνιά της γης για να προτείνει τη δημιουργία του. Ο «Τύπος», μέσα σε τρεις μέρες και περίπου οκτώ συνολικά ώρες (συν κάμποσα χιλιόμετρα), επισκέφθηκε όλες τις εκθέσεις που έγιναν στα Γιάννενα και έχει να αναφέρει τα εξής:

Επτά φωτογραφικές λέσχες της Δυτικής Ελλάδας (Πνευματικό Κέντρο-ολοκληρώθηκε)

Οι φωτογραφίες που φιλοξενήθηκαν στο φουαγιέ του Πνευματικού Κέντρου, στον ημιώροφο, ήταν πολύ ενδιαφέρουσες, κυρίως οι πιο «μινιμαλιστικές» από αυτές. Ανάμεσα στους δημιουργούς βρέθηκαν και «δικοί» μας, όπως ο Γιώργος Σφήκας, ο Δημήτρης Βάσσος κ.α. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η θεματική των επαγγελμάτων.

Home project – Tandem, Τουρκία – Ελλάδα (Δημοτική Πινακοθήκη-μέχρι 30 Ιούνη)

Εκτός από την ιδιαίτερη σημασία του, καθώς το Tandem είναι μια απόλυτα καλλιτεχνική εγκατάσταση στην Δημοτική Πινακοθήκη. Έξι φωτογράφοι, τρεις από την Ελλάδα και τρεις από την Τουρκία, φωτογραφίζουν με διάφορους τρόπους το «Σπίτι» και εγκαθιστούν το δημιούργημά τους στο χώρο, στην πιο αρτίστικη έκθεση του φετινού φεστιβάλ. Ανάμεσα στους δημιουργούς, ο Δημήτρης Ραπακούσης και η Λίλα Ζώτου, είναι αμφότεροι από τα Γιάννενα.

Akif Hakan Celebi (Τεχνοχώρος-ολοκληρώθηκε)

Ο τούρκος καλλιτέχνης που ζει στη Γερμανία και στις ΗΠΑ (αλλά και αλλού), είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση. Έχει υπάρξει ένας από τους δέκα πιο σημαντικούς νέους φωτογράφους της Γερμανίας πριν από μια δεκαετία περίπου, επανειλημμένα βραβευμένος για την τεχνική του και τους απίστευτους χρωματισμούς που παγιδεύει σε κλειστό και ανοιχτό χώρο. Πλέον, είναι ένας από τους σημαντικότερους fashion φωτογράφους στον κόσμο, χωρίς όμως να παραμελεί το «καλλιτεχνικό καθήκον». Η έκθεση στον «Τεχνοχώρο» έδωσε ένα καλό γενικά δείγμα, αλλά έλειπαν μερικά από τα πραγματικά εντυπωσιακά του έργα.

Παράλληλες Φωνές, Αλβανία, Ελλάδα, Ισπανία, Σουηδία, Ουκρανία (Φωτογραφείο Μουσελίμης στην οδό Βλαχλείδη-μέχρι 30 Ιουνίου)

H πιο ευχάριστη και «κρυφή» έκπληξη των εκθέσεων. Στο υπόγειο του φωτογραφείου «Μουσελίμης» φιλοξενούνται μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες και συνάμα, πιο «προσιτές» στο ευρύ κοινό φωτογραφίες των εκθέσεων της Photometria. Ρεπορτάζ αλλά και πιο «φυγόκεντρα» θέματα, σε χρώμα και άσπρο-μαύρο, από πέντε σημεία της Ευρώπης.

Παράλληλες Φωνές (γκαλερί Αμυμώνη-ολοκληρώθηκε)

Οι τρεις φωτογράφοι της μικρής έκθεσης, σε περίπου πέντε κάδρα ο καθένας αποτυπώνουν πρόσωπα και πάθη, όπως επίσης παίζουν και με την περιβαλλοντική γεωμετρία. Ίσως θα έπρεπε να δούμε ξανά τις θεματικές πιο ανεπτυγμένες, σε κάποια μελλοντική έκθεση.

Παράλληλες Φωνές (1 Gallery, The Lounge Bar Πλατεία Πάργης-ολοκληρώθηκε)

Σε αυτή την ενότητα των «Παράλληλων Φωνών», φιλοξενήθηκαν φωτογραφίες που κυρίως, «παίζουν» με την αίσθηση της όρασης. Αυτή η τακτική είναι πλέον ιδιαίτερα διαδεδομένη, αν και συχνά χάνει τον απαραίτητο συμβολισμό και γίνεται απλώς τεχνοκρατική. Κάποιες φωτογραφίες πάντως, ήταν εξόχως εντυπωσιακές.

Rachel mac Arthur (Λαογραφικό Μουσείο Κώστας Φρόντζος, Μ. Αγγέλου 42, μέχρι 1^η Ιούλη)

Η έκθεση της Καναδής Rachel macArthur που βρέθηκε και αυτή στα Γιάννενα για την περίσταση, είναι η πιο «ειδική» από όλες, ταυτόχρονα και η πιο απόμακρη. Η θέση της macArthur είναι ουσιαστικά μια πραγματεία πάνω στην οικογένεια και τις κρυφές της πτυχές, που δεν είναι όλες προστατευτικές ή ευχάριστες. Η προσέγγισή της είναι προσωπική και αρτίστικη, η θέση του θεατή όμως ίσως είναι κάπως απομακρυσμένη από τα θέματα.

Julio Bittencourt, MuGe και Rhodri Jones (Σουφαρί Σεράι-ολοκληρώθηκε)

Αυτή η έκθεση, ήταν μια από τις σημαντικότερες που έχει φέρει η Photometria στα Γιάννενα για τρεις λόγους, έναν για κάθε δημιουργό. Καταρχάς, γιατί οι φωτογραφίες του Rhodri Jones σβήνουν τα σύνορα με την Αλβανία, αποτυπώνοντας εικόνες που, εκτός από τις εθνοτικές τους ιδιαιτερότητες μπορούν να είναι πολύ γνώριμες, μέσα στη σκληράδα τους. Δεύτερον, γιατί η καταγραφή από τον MuGe της εκτόπισης κατοίκων του Γιανγκ Τσε στην Κίνα για να κατασκευαστεί ένα φράγμα (εικόνα από το κοντινό μέλλον και στην Ελλάδα, αν δεν υπάρξει αντίδραση;), είναι συγκλονιστική. Τρίτον, γιατί τα «παράθυρα» του Julio Bittencourt που ήρθε από τη Βραζιλία στα Γιάννενα, απευθείας, για τα εγκαίνια της έκθεσης, ορίζει περίπου τα όρια ανάμεσα στον ερασιτέχνη και στον επαγγελματία: δεν φτάνει η δυνατότητα να αγοράσεις έναν υπερφακό ή μια καταπληκτική τεχνικά μηχανή. Χρειάζεται και η ιδέα, μαζί με την εκτέλεσή της για να κάνουν τη διαφορά. Και αυτή η διαφορά μπορεί να είναι τόσο μεγάλη, όσο οι ιστορίες που λένε μερικοί από τους κατοίκους του μεγαλύτερου οικιστικού τετραγώνου (2.000 κάτοικοι σε ένα κτίριο!), στο Σάο Πάουλο.

Home-ο διαγωνισμός της Φωτομετρίας (Παλιά Σφαγεία-ολοκληρώθηκε)

Η «Φωτομετρία» ξεκίνησε βασικά από ένα διαγωνισμό. Καλούσε τους φωτογράφους να πάρουν μέρος καταθέτοντας τη ματιά τους πάνω σε ένα διαφορετικό κάθε χρόνο θέμα. «Change», «Faith», «Borders» και φέτος «Home», σπίτι. Τότε, όταν ξεκινούσε, οι συμμετέχοντες ήταν λίγο ως πολύ γνωστά πρόσωπα. Σήμερα, στην κορύφωση της υστεροφημίας της, η νικήτρια φωτογραφία ήρθε από το… Βιετνάμ. Αναλυτικά, τα αποτελέσματα είναι εδώ. Το στυλ όμως που κυνηγάνε οι συμμετέχοντες και οι συμμετέχουσες, είναι ακόμα ακαθόριστο και αυτό είναι ένα ζωντανό κομμάτι της έκθεσης.