Περί του στρατηγικού σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Με αφορμή το σχέδιο του Στρατηγικού Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ο καθηγητής Οργανικής Χημείας Βασίλης Τσίκαρης καταθέτει τους προβληματισμούς και τις προτάσεις του.

Καταρχάς, ο κ. Τσίκαρης, με επιστολή του στον «Τύπο Ιωαννίνων», εκτιμά ότι το συγκεκριμένο σχέδιο προσαρμόζεται στα διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία, και κυρίως το ΕΣΠΑ της Περιφέρειας Ηπείρου, με τον ερευνητικό και εκπαιδευτικό του προσανατολισμό να είναι περιορισμένος.

Σε παρέμβασή του, υπενθυμίζει μια παλιότερη παρέμβασή του, εν έτει 2007, σύμφωνα με την οποία οι πολιτικές επιλογές της ΕΕ οδηγούν σε επιλεκτική υπερχρηματοδότηση συγκεκριμένων Πανεπιστημίων και στον περιορισμό των υπολοίπων σε έναν περιφερειακό ή τοπικό πλαίσιο, με τον κίνδυνο της παροχής χαμηλού εκπαιδευτικών υπηρεσιών να είναι ορατός.

Δεκατέσσερα χρόνια μετά, το Πανεπιστήμιο με τον στρατηγικό του σχεδιασμό υιοθετεί , όπως εκτιμά, έναν περιφερειακό ρόλο με στόχο την ενίσχυση των τομέων παραγωγής της Ηπείρου. «Κατά την άποψή μου, βρισκόμαστε στο σημείο ακριβώς που ήθελαν και θέλουν να μας πάνε: Ένα Περιφερειακό Πανεπιστήμιο που υποχρεώνεται, μέσα από τα χρηματοδοτικά εργαλεία, να εστιάζει την ερευνητική του δραστηριότητα και προοπτική στα περιφερειακά προβλήματα» αναφέρει. Οπότε το ερώτημα που θέτει, είναι: «Θα προσαρμόζει το Πανεπιστήμιο τη δραστηριότητά του, ερευνητική και εκπαιδευτική, στους αναπτυξιακούς σχεδιασμούς της Περιφέρειας ή θα σχεδιάζει δράσεις που θα προσδίδουν αναπτυξιακή δυναμική στην περιοχή με την Περιφέρεια αρωγό;».

Ο κ. Τσίκαρης αναφέρει ότι η πρώτη επιλογή οδηγεί στη συρρίκνωση και στην περιθωριοποίηση του Πανεπιστημίου, ενώ η δεύτερη στη διαμόρφωση των αναπτυξιακών δράσεων της περιοχής. «Το όραμα και η ουτοπία, όσο απίθανα και αν φαντάζουν, είναι οι μόνες κινητήριες δυνάμεις. Είναι τα μόνα που ωριμάζουν στόχους και τους καθιστούν κάποτε ρεαλιστικούς. Ο ρεαλισμός στην πράξη συνιστά στασιμότητα» τονίζει. Σε αυτό το σημείο καταθέτει την πρότασή του, προσθέτοντας ότι στην περιοχή υφίσταται ένα ευνοϊκό πλαίσιο για την «άνθηση» αναπτυξιακών παρεμβάσεων, όπως είναι η λιμνάζουσα δημόσια περιουσία (π.χ. κτίριο πρώην ΚΕΕΛΠΝΟ στα Γιάννενα, οι εγκαταστάσεις του πρώην γεωργικού σταθμού Κατσικά).

Οι αναπτυξιακές παρεμβάσεις που προτείνει, είναι: η Ίδρυση Κέντρου Βιοϊατρικών και Κτηνιατρικών Εφαρμογών με έδρα εγκατάστασης το κτήριο του ΚΕΕΛΠΝΟ και η ίδρυση Μονάδας ζώων εργαστηρίου στον Κατσικά Ιωαννίνων στις εγκαταστάσεις της πρώην Γεωργικής Σχολής. Δύο δομές που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της έρευνας, στη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας και σ την απασχόληση επιστημονικού προσωπικού σε τομείς αιχμής. Και μάλιστα, όπως σημειώνει, σε μια περίοδο που στον χώρο της φαρμακοβιομηχανίας υφίσταται πλήρης αναδιάταξη λόγω της πανδημίας του Covid-19.

Εκτιμά δε ότι η ίδρυση του Κέντρου Βιοϊατρικών και Κτηνιατρικών Εφαρμογών μπορεί να γίνει άμεσα, ενώ η ίδρυση της Μονάδας ζώων εργαστηρίου στον Κατσικά Ιωαννίνων προαπαιτεί ορισμένα βήματα ωρίμανσης. Και οι δύο προτάσεις, κρίνει δε ότι θα μπορούσε να ενταχθούν στον σχεδιασμό της Περιφέρειας Ηπείρου για τη νέα προγραμματική περίοδο.

Διαβάστε αναλυτικά το σκεπτικό και τις προτάσεις του κ. Τσίκαρη εδώ.