Ο Παναγιώτης Μαυρογιάννης γεννήθηκε στο Κιάτο το 1894.
Το ξέσπασμα του πολέμου του ’40 για την Ελλάδα, τον βρήκε στα Γιάννενα, συνταγματάρχη και διοικητή πυροβολικού της 8ης Μεραρχίας.
Ο Μαυρογιάννης ήταν από τους αξιωματικούς που πίστευαν, αντίθετα με της ηγεσία του ελληνικού στρατού, ότι τα βορειοδυτικά σύνορα πρέπει να οχυρωθούν σοβαρά. Είχε βρεθεί στην Αθήνα πιο νωρίς, την άνοιξη του ’40, προκειμένου να ζητήσει χρήματα για οχυρωματικά έργα και δη, οχυρώσεις πυροβολικού. Πήρε ένα ελάχιστο ποσό, σε σχέση με τα χρήματα που επενδύθηκαν για την οχύρωση των βορείων συνόρων.
Με περίπου 1,5 εκατ. δραχμές, ο Μαυρογιάννης ανέλαβε να οχυρώσει τη γραμμή Ελαία-Καλπάκι.
Ο Μαυρογιάννης το ‘40είχε ήδη πολεμική εμπειρία από τους Βαλκανικούς και τον Α’ Παγκόσμιο, αλλά και το Μικρασιατικό μέτωπο. Μετά την καταστροφή, συμμετείχε στο Κίνημα του Στρατού.
Πίστευε πολύ στα οχυρωματικά έργα και τη σημασία τους, καθώς και στη διασύνδεση με τα μετόπισθεν.
Προκειμένου να αντιπαρέλθει την έλλειψη χρημάτων και την απροθυμία του Παπάγου να δώσει βάρος στα βορειοδυτικά σύνορα, περιόδευσε στα χωριά για να πείσει τους κατοίκους για τη σημασία των οχυρώσεων και να συμμετέχουν στην κατασκευή τους.
Συνολικά, υπό την επίβλεψή του κατασκευάστηκαν 4,8 χλμ αντιαρματικές τάφροι, διανοίχθηκαν 62,5 χλμ δρόμοι (όταν ήταν πραγματικά χρήσιμοι…) και 186χλμ μονοπάτια και ημιονικοί δρόμοι. Μουλαρόδρομοι, δηλαδή.
Έφτιαξε πολυβολεία ακόμα και μέσα σε σπηλιές, έστησε γέφυρες σε διάφορα σημεία του Καλαμά και των παραποτάμων του, καθώς και υπόγεια καταφύγια για το πεζικό.
Ο Μαυρογιάννης πέθανε το 1952.
Το όνομά του φέρει στα Γιάννενα, ο δρόμος όπου βρίσκεται το Γηροκομείο.