Πέθανε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε

Ο πολύ «γνωστός» στην Ελλάδα και μια εμβληματική μορφή της συντηρητικής παράταξης στη Γερμανία, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, πρώην πρόεδρος της βουλής, πέθανε χθες σε ηλικία 81 ετών. 

Εξελέγη στην Ομοσπονδιακή Βουλή για πρώτη φορά το 1972. Είχε κάνει τα πάντα: Επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας, διευθυντής της καγκελαρίας, πρόεδρος της CDU, υπουργός Εσωτερικών και Οικονομικών, πρόεδρος της Βουλής. Για τους Γερμανούς η μεγάλη στιγμή του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σήμανε στις 31 Αυγούστου 1990. 

Την ημέρα εκείνη, ως υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση του Χέλμουτ Κολ, o Σόιμπλε συνυπέγραψε τη Συνθήκη για την Επανένωση της Γερμανίας με τον Ανατολικογερμανό ομόλογό του Γκίντερ Κράουζε. Τον Ιούνιο του 1991, η αγόρευση του Σόιμπλε στη Βουλή έπεισε και τους τελευταίους αναποφάσιστους να υπερψηφίσουν τη μεταφορά της πρωτεύουσας από τη Βόννη στη Βερολίνο. «Εδώ δεν μιλάμε για έναν ανταγωνισμό μεταξύ δύο πόλεων», έλεγε. «Με όλον τον σεβασμό, το ζήτημα δεν είναι οι θέσεις εργασίας ή το κόστος της μετακόμισης. Εδώ μιλάμε για το μέλλον της Γερμανίας».

Πολλοί πίστευαν ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θα γινόταν ο διάδοχος του Χέλμουτ Κολ στην καγκελαρία. Αλλά τα χτυπήματα που δέχθηκε ήταν σκληρά και διαδοχικά. Τον Οκτώβριο του 1990, στη διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης, ένας ψυχοπαθής του επιτέθηκε με κυνηγετικό όπλο. Οι γιατροί θα σώσουν τη ζωή του, αλλά έκτοτε παρέμεινε καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Δεν το έβαλε κάτω, γρήγορα επέστρεψε στο υπουργείο Εσωτερικών και το 1991 ορίστηκε επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος.

Τον Νοέμβριο του 1999 αποκαλύφθηκαν τα «μαύρα ταμεία» του Χέλμουτ Κολ. Ο καγκελάριος αρνήθηκε να κατονομάσει τους κρυφούς χρηματοδότες του. Δεν υπήρχαν στοιχεία για ανάμειξη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αλλά λίγο αργότερα μία νέα δωρεά 100.000 ευρώ έφερε και τον ίδιο σε δύσκολη θέση.

Δημοσιονομική πειθαρχία

Υπό το βάρος των εξελίξεων τον Φεβρουάριο του 2000 ο Σόιμπλε παραιτήθηκε από την ηγεσία της CDU. Άρχιζε η εποχή της Άνγκελα Μέρκελ, η οποία πάντως όχι μόνο δεν παραμέρισε τον Σόιμπλε, αλλά του ανέθεσε πολύ σημαντικά χαρτοφυλάκια, αρχικά το υπουργείο Εσωτερικών και από το 2009 το υπουργείο Οικονομικών. Για πρώτη φορά μετά από 45 χρόνια ο Σόιμπλε κατάρτισε ισοσκελισμένο προϋπολογισμό. Απαιτούσε δημοσιονομική πειθαρχία στη Γερμανία, αλλά και στην Ευρώπη.

Την ώρα της ευρω-κρίσης ο κήρυκας της δημοσιονομικής πειθαρχίας δεν μπορούσε παρά να αποκτήσει φανατικούς φίλους, αλλά και αντιπάλους. Η πρότασή του για «προσωρινή» έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν πέρασε. 

Πολλά χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του 2022, ο Σόιμπλε θα δηλώσει στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ότι «δεν ήθελε να βλάψει την Ελλάδα» και ότι την ιδέα του προσωρινού Grexit «είχε υποστηρίξει η μεγάλη πλειοψηφία των υπουργών Οικονομικών στο Γιούρογκρουπ». Επισήμαινε βέβαια και ο ίδιος ότι ο δρόμος της «εσωτερικής υποτίμησης» που επελέγη τελικά είχε μεγάλο κόστος για τους Έλληνες. Δεν θα είχε όμως (τουλάχιστον) το ίδιο κόστος και ο δρόμος της «άλλης» υποτίμησης;

Με πληροφορίες από DW